تذکره باغ معانی: شعرای سده دوازدهم هجری در شبه قاره هند: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURتذکره باغ معانیJ1.jpg | عنوان =تذکره باغ معانی: شعرای سده دوازدهم هجری در شبه قاره هند | عنوانهای دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = نقش علی (نویسنده) محدث، میرهاشم (مصحح) باباپور، یوسف بیگ (مصحح) |زبان | زبان =فار...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۲:۱۵
| تذکره باغ معانی: شعرای سده دوازدهم هجری در شبه قاره هند | |
|---|---|
| پدیدآوران | نقش علی (نویسنده)
محدث، میرهاشم (مصحح) باباپور، یوسف بیگ (مصحح) |
| ناشر | منشور سمیر |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1392ش |
| شابک | 978-600-7509-90-6 |
| موضوع | شعر فارسی - هند - قرن 12ق. - مجموعهها |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | PIR 9221/5ن3139ت |
تذکره باغ معانی: شعرای سده دوازدهم هجری در شبه قاره هند تألیف نقش علی؛ تصحیح میرهاشم محدث (متولد 1331ش) و یوسف بیگ باباپور (متولد 1357ش)؛ این کتاب تذکرهای ارزشمند از شاعران فارسیگوی هند در قرن دوازدهم هجری است که هم از جنبه تاریخی و هم از نظر نقد ادبی حائز اهمیت میباشد.
ساختار
کتاب در یک جلد و 237 صفحه منتشر شده و شامل مقدمه مصححان، متن اصلی تذکره و فهرستهای راهنما میباشد. تذکره اصلی به صورت چمنبندی (بخشبندی) تنظیم شده است.
گزارش کتاب
«تذکره باغ معانی» اثر نقش علی از منابع مهم در مطالعه شعر فارسی در شبه قاره هند محسوب میشود. این تذکره که احتمالاً در فاصله سالهای 1174 تا 1198 قمری تألیف شده، به بررسی احوال و نمونه اشعار شاعران فارسیگوی سده دوازدهم هجری در هند میپردازد.
کتاب حاضر تنها دفتر دوم از مجموعه اصلی را شامل میشود که خود به سه چمن (بخش) تقسیم شده است: چمن سوم به 15 شاعر برجسته، چمن چهارم به 226 شاعر از میان وزیران و امیران، و چمن پنجم به 332 شاعر پیشهور اختصاص دارد. مصححان با تکیه بر نسخه کتابخانه خدابخش و چاپ عابد رضا بیدار، متن را تصحیح و ارائه کردهاند.
ویژگی ممتاز این تذکره، ثبت احوال و نمونه اشعار شاعرانی است که در منابع دیگر کمتر به آنها پرداخته شده است. از این رو، این اثر منبعی ارزشمند برای پژوهشگران ادبیات فارسی در شبه قاره به شمار میآید. مؤلف در تدوین اثر خود از منابع معتبری مانند «ریاض الشعرا»، «تذکره نصرآبادی» و «ید بیضا» بهره برده است.
تصحیح حاضر با مقدمهای جامع درباره اهمیت تذکره و روش تصحیح آغاز میشود. مصححان با دقت و امانتداری، متن اصلی را همراه با توضیحات لازم ارائه کردهاند. این اثر نه تنها از جنبه تذکرهنویسی، بلکه به عنوان سندی تاریخی از رواج زبان و ادبیات فارسی در هند دوره مغولان نیز حائز اهمیت است.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات