۱۴۶٬۱۸۰
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ' به '') |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات زندگینامه | {{جعبه اطلاعات زندگینامه | ||
| عنوان = | | عنوان =ابن بازیار، ابوعلی | ||
| تصویر = NUR00000.jpg | | تصویر = NUR00000.jpg | ||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر = | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
| اساتید = | | اساتید = | ||
| مشایخ | | مشایخ= | ||
| معاصرین = | | معاصرین = | ||
| شاگردان = | | شاگردان = | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
| امضا = | | امضا = | ||
| کد مؤلف = AUTHORCODE.....AUTHORCODE | | کد مؤلف =AUTHORCODE.....AUTHORCODE | ||
}} | }} | ||
'''ابن بازْیار، ابوعلى احمد بن نصر بن حسین بازیار''' (د 352ق/ 963م)، ندیم و کاتب سیفالدوله حمدانى | '''ابن بازْیار، ابوعلى احمد بن نصر بن حسین بازیار''' (د 352ق/ 963م)، ندیم و کاتب سیفالدوله حمدانى | ||
==تبار== | ==تبار== | ||
لقب بازیاری را از حرفه پدر یافت که نزد معتضد عباسى، به پرورش مرغان شکاری اشتغال داشت، اما ظاهراً او خود بدین حرفه نپرداخت. [[ابن ندیم، محمد بن اسحاق|ابن ندیم]] | لقب بازیاری را از حرفه پدر یافت که نزد معتضد عباسى، به پرورش مرغان شکاری اشتغال داشت، اما ظاهراً او خود بدین حرفه نپرداخت. [[ابن ندیم، محمد بن اسحاق|ابن ندیم]]،اجداد وی را خراسانى دانسته است. پدر وی که ایرانى تبار و از «ناقله» سامرا بود، به بارگاه معتضد راه یافت و از خادمان خاص وی شد. نه تنها محل تولد ابن بازیار دانسته نیست که از زندگى وی نیز تا 309ق/921م هیچ اطلاعى نداریم. | ||
==مناصب== | ==مناصب== | ||
در این تاریخ است که وی را به عنوان ناظر در جلسه شهادت بنت سمری درباره حلاج مىیابیم. قرطبى و [[مسکویه، احمد بن محمد|ابن مسکویه]] | در این تاریخ است که وی را به عنوان ناظر در جلسه شهادت بنت سمری درباره حلاج مىیابیم. قرطبى و [[ابن مسکویه، احمد بن محمد|ابن مسکویه]]از قول ابن زنجى که خود در این جلسه حاضر بوده است، گفتهاند که ابن بازیار از جانب یکى از بستگان خویش به نام ابن حواری، که از دولتمردان آن عصر بود، در آنجا حضور یافته بود. | ||
حضور ابن بازیار در چنین جلسهای مىتواند حاکى از آن باشد که وی نیز چون خویشاوند خود، ابن حواری، در دستگاه خلافت دارای مقام و منزلتى بوده است. | حضور ابن بازیار در چنین جلسهای مىتواند حاکى از آن باشد که وی نیز چون خویشاوند خود، ابن حواری، در دستگاه خلافت دارای مقام و منزلتى بوده است. | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
از 330ق به بعد خبری از حضور وی در بغداد نداریم، اما وی را در حلب و در مقام ندیمى و همنشینى سیفالدوله مىیابیم. روشن نیست که ابن بازیار چگونه از بغداد به دربار سیفالدوله در حلب راه یافته است، ولى مىدانیم که دقیقاً در همین تاریخ (330ق) ابوالحسن على از سوی خلیفه در بغداد ملقب به سیفالدوله گردیده و سپس در گیرودار جنگ و گریز برادرش، ناصرالدوله با ترکان در 331ق رهسپار موصل شده و سرانجام در 333ق به امارت حلب رسیده است. از سوی دیگر مىدانیم که ابن بازیار نیز در 330ق در بغداد عهدهدار دیوان مغرب بوده است. از این رو مىتوان احتمال داد که ابن بازیار با سیفالدوله در بغداد آشنا شده است. | از 330ق به بعد خبری از حضور وی در بغداد نداریم، اما وی را در حلب و در مقام ندیمى و همنشینى سیفالدوله مىیابیم. روشن نیست که ابن بازیار چگونه از بغداد به دربار سیفالدوله در حلب راه یافته است، ولى مىدانیم که دقیقاً در همین تاریخ (330ق) ابوالحسن على از سوی خلیفه در بغداد ملقب به سیفالدوله گردیده و سپس در گیرودار جنگ و گریز برادرش، ناصرالدوله با ترکان در 331ق رهسپار موصل شده و سرانجام در 333ق به امارت حلب رسیده است. از سوی دیگر مىدانیم که ابن بازیار نیز در 330ق در بغداد عهدهدار دیوان مغرب بوده است. از این رو مىتوان احتمال داد که ابن بازیار با سیفالدوله در بغداد آشنا شده است. | ||
چنانکه مىدانیم دربار سیفالدوله که خود از ذوق ادبى بىبهره نبود، محفل شعرا و دانشمندانى چون [[فارابی، محمد بن محمد|ابونصر فارابى]]، [[ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین|ابوالفرج اصفهانى]]، [[ابن نباته ( | چنانکه مىدانیم دربار سیفالدوله که خود از ذوق ادبى بىبهره نبود، محفل شعرا و دانشمندانى چون [[فارابی، محمد بن محمد|ابونصر فارابى]]، [[ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین|ابوالفرج اصفهانى]]، [[ابن نباته (ابهامزدایی)|ابن نُباته]]، ابوفراس و متنبى بوده است؛ اما در هیچ یک از منابع، اشارهای به حضور ابن بازیار به عنوان ندیم سیفالدوله در این محافل و یا ارتباط وی با شعرا و دانشمندان نشده است. تنها چیزی که در این باب مىدانیم این است که ابوالعباس صفری یکى از شعرای دربار سیفالدوله، ابیاتى از محبس برای ابن بازیار فرستاده و در آن از وی تقاضای یاری کرده است. | ||
ماسینیون به استناد صولى، مطالبى درباره همکاری ابن بازیار با اوارجى (کاتب محمد بن على بن مقاتل) در دیوان خراج مىآورد که در منبع مذکور دیده نشد. همچنین وی به سفر ابن بازیار به قاهره اشاره کرده، اما مأخذی برای آن نیاورده است. | ماسینیون به استناد صولى، مطالبى درباره همکاری ابن بازیار با اوارجى (کاتب محمد بن على بن مقاتل) در دیوان خراج مىآورد که در منبع مذکور دیده نشد. همچنین وی به سفر ابن بازیار به قاهره اشاره کرده، اما مأخذی برای آن نیاورده است. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
به ابن بازیار دو کتاب تهذیب البلاغه و اللسان را نسبت دادهاند که اکنون هیچ کدام در دست نیست. <ref>ر.ک: | به ابن بازیار دو کتاب تهذیب البلاغه و اللسان را نسبت دادهاند که اکنون هیچ کدام در دست نیست. <ref>ر.ک:حفیظی، مینا، ج3، ص88-89</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references/> | ||