كلام الليالي و الأيام: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابن ابی الدنیا، عبدالله بن محمد' به 'ابن ابیالدنیا، عبدالله بن محمد') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ابن ابیالدنیا، عبدالله بن محمد]] (نويسنده) | [[ابن ابیالدنیا، عبدالله بن محمد]] (نويسنده) | ||
[[ | [[یوسف، محمد خیر رمضان]] (محقق) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =BP ۲۴۸/الف۲ص۲ | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:اخلاق اسلامی]] | ||
[[رده:احادیث و اخبار اخلاقی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1404]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مرداد 1404 توسط سید محمد رضا موسوی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مرداد 1404 توسط سید محمد رضا موسوی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مرداد 1404 توسط فریدون سبحانی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مرداد 1404 توسط فریدون سبحانی]] | ||
نسخهٔ ۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۱:۱۷
| كلام الليالي و الأيام | |
|---|---|
| پدیدآوران | ابن ابیالدنیا، عبدالله بن محمد (نويسنده) یوسف، محمد خیر رمضان (محقق) |
| ناشر | دار ابن حزم |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1418ق - 1997م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP ۲۴۸/الف۲ص۲ |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
کلام اللیالی و الایام لابن آدم، تألیف محدث بزرگ ابن ابیالدنیا (متوفی 208-281ق)، جزئ حدیثی مختصری در رابطه با ایام و غنیمت شمردن زمان و مباحثی از این دست است. کتاب با مقدمه و تحقیق محمد خیر رمضان یوسف منتشر شده است.
در آخر کتاب، نام آن «کتاب الایام و اللیالی» و در اسامی مصنفات مؤلف «اللیالی و الایام» ذکر شده است.[۱]
کتاب بدون فصل یا عنوانبندی خاصی، مشتمل بر 70 حدیث و اثر و حکمت با ذکر سند است. در حکمتی از لقمان چنین نقل شده که به فرزندش گفت: فرزندم زبانت را به ذکر اللهم اغفرلی عادت بده، چراکه از جانب خداوند ساعاتی است که در آن ساعات بنده رد نمیشود.[۲]
آنگونه که محقق اثر در مقدمه نوشته آنچه در این کتاب مورد تحقیق قرار گرفته از موضوعات نادر است و ابن ابیالدنیا در این جزء حدیثی مستقلاً به آن پرداخته است. از عنوان کتاب نیز چنین برمیآید که سؤالاتی که نویسنده در این اثر از خلال اخبار و آثار درصدد یافتن پاسخ برای آنها است عبارتند از: روزگار به انسان چه میگوید؟ و انسان به روزگار چه میگوید؟ آیا انسان ارزش زمانی را که در آن است میداند و عمر کوتاهش را برای حیات ابدی مغتنم میشمارد؟ اقوال و اخباری که ابن ابیالدنیا در این موضوع گردآورده متمرکز بر جهت دینی و دارای تأثیرات اعتقادی و اخلاقی است.[۳] محقق اثر از میان دیگر منابع مانند عیون الاخبار، احادیث و آثار و کلمات حکیمانه را در موضوع کتاب گردآورده و به انتهای کتاب ملحق نموده است.[۴]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه محقق و متن کتاب.