روایت‌شناسی: مبانی نظریۀ روایت: تفاوت میان نسخه‌ها

| پیش از =

}}

==ساختار==

در بخش آغازین این کتاب گفته می‌شود نخست باید خود روایت را تعریف کنیم. عناصر اصلی روایت چیست؟ یک روایت برای اینکه روایت شمرده شود، چه باید داشته باشد؟ پاسخ ساده این است که بگوییم همۀ روایت‌ها داستانی را عرضه می‌کنند. داستان پیرفتی از رویدادهاست که شامل شخصیت‌ها می‌شود. از این‌رو روایت شکلی از ارتباط است که پیرفتی از رویدادها به دست می‌دهد، رویدادهایی که شخصیت‌ها ایجاد و تجربه کرده‌اند. به این ترتیب در فصل اول این کتاب بیشتر بر راویان و شخصیت‌ها تمرکز شده است. این فصل در حکم جعبه‌ابزار مفاهیم بنیادین روایت‌شناسی است و چگونگی استفاده از آنها را در تحلیل داستان نشان می‌دهد. در فصل‌های بعدی، این جعبه‌ابزار همچون چارچوبی سازمان‌یافته برای انبوهی از اصطلاحات و مفاهیم ویژه در بافت استفاده می‌شود.

در بخش سوم نظریه‌های ژرار ژنت و فرانتس کی. استنزل تلفیق شده است. افزون بر این تجدیدنظرها و اصطلاحات مختلف پیشنهادی چتمن، لنسر، لینتولت، کوهن، بال و فلودرنیک را هم بررسی نی‌کند. اصطلاحاتی که در این بخش به آن پرداخته شده عبارتند از: روایتگری (آوا)، کانونی‌سازی (وجه) و وضعیت روایی.

مثل بسیاری از روایت‌های اول شخص، «تابلوی قایق ماهیگیری» اثر آلن سیلیتو یک خودزندگی‌نامۀ داستانی است. هری راوی بالغی است که به زندگی گذشته‌اش می‌نگرد. اگرچه او در زمان نوشتن داستان تنها 52 سال دارد، احساس می‌کند زندگی‌اش تقریبا تمام شده است. وضعیت روایت اول‌شخص داستان تنها برای بازنمایی بصیرت‌های هری دربارۀ زندگی تلف‌شده‌اش مناسب است. مطالعۀ این داستان در بخش پایانی کتاب انجام شده است.<ref>[https://literaturelib.com/books/3462 پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>

==پانويس ==

<references />

[[رده:ادبیات (کلیات)]]

[[رده:مقالات(فروردین 1404) باقی زاده]]