۱۴۴٬۵۹۹
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
==آشفتگی زندگی== | ==آشفتگی زندگی== | ||
روزگار آشفتگى زندگى ابن شرف از 447ق/ 1055م با سقوط قیروان و ویرانى شهرها و آبادیهای اطراف آن آغاز گردید. پس از این رویداد امرمعزّ شهر بندری مهدیه را مرکز حکومت خود قرار داد و شاعران دربارش از جمله ابن شرف و [[ابن رشیق، حسن بن رشیق|ابن رشیق]] را نیز همراه برد و این دو شاعر چند سالى دیگر در خدمت امیر معز و جانشین او امیر تمیم به سر بردند، اما گویا ابن شرف بیش از آن نتوانست در مهدیه بماند و به صِقِلّیَّه(سیسیل) سفر کرد و در مازر مقیم شد و [[ابن رشیق، حسن بن رشیق|ابن رشیق]] نیز به او پیوست، اما در آنجا نیز دیری نماند و به همراه همسر و فرزندانش با تحمل دشواریهای فراوان در 449ق/1057م به کشتی نشست و به اسپانیا رفت و پس از آن که چندین بار بخت خود را در دربارهای ملوک الطوائف آزمود، سرانجام در بَرجَه، نزدیک المریه ساکن | روزگار آشفتگى زندگى ابن شرف از 447ق/ 1055م با سقوط قیروان و ویرانى شهرها و آبادیهای اطراف آن آغاز گردید. پس از این رویداد امرمعزّ شهر بندری مهدیه را مرکز حکومت خود قرار داد و شاعران دربارش از جمله ابن شرف و [[ابن رشیق، حسن بن رشیق|ابن رشیق]] را نیز همراه برد و این دو شاعر چند سالى دیگر در خدمت امیر معز و جانشین او امیر تمیم به سر بردند، اما گویا ابن شرف بیش از آن نتوانست در مهدیه بماند و به صِقِلّیَّه(سیسیل) سفر کرد و در مازر مقیم شد و [[ابن رشیق، حسن بن رشیق|ابن رشیق]] نیز به او پیوست، اما در آنجا نیز دیری نماند و به همراه همسر و فرزندانش با تحمل دشواریهای فراوان در 449ق/1057م به کشتی نشست و به اسپانیا رفت و پس از آن که چندین بار بخت خود را در دربارهای ملوک الطوائف آزمود، سرانجام در بَرجَه، نزدیک المریه ساکن شد<ref>یارشاطر، احسان، ج5، ص659</ref>، و سرانجام در اشبیلیه رحل اقامت افکند و تا پایان عمر در آن شهر بماند. | ||
ابن شرف واپسین سالهای عمر خویش را (حدود 11 سال) در شرایط بسیار سختى گذراند، گرچه مورد علاقه و توجه فرمانروایان متعدد اندلس بود و در غرناطه از وی به گرمى استقبال شد و به ویژه نزد آل عبّاد جایگاهى ارجمند یافت و از معتضد - با آنکه از وی بیمناک بود و گویا به همین سبب هرگز نزد او نرفت - برای قصیدهای که در مدح او سروده بود، 100 مثقال طلای مسکوک صله دریافت کرد، با اینهمه غم غربت و اندوه از دست دادن روزگار خوش قیروان، هیچ گاه وی را رها نساخت، چندانکه پیوسته در سرودههای خویش از روزگار سخت آوارگى خود و هموطنانش سخن مىگفت. بسیاری از آثار وی نیز دستاورد همین دوران است. | ابن شرف واپسین سالهای عمر خویش را (حدود 11 سال) در شرایط بسیار سختى گذراند، گرچه مورد علاقه و توجه فرمانروایان متعدد اندلس بود و در غرناطه از وی به گرمى استقبال شد و به ویژه نزد آل عبّاد جایگاهى ارجمند یافت و از معتضد - با آنکه از وی بیمناک بود و گویا به همین سبب هرگز نزد او نرفت - برای قصیدهای که در مدح او سروده بود، 100 مثقال طلای مسکوک صله دریافت کرد، با اینهمه غم غربت و اندوه از دست دادن روزگار خوش قیروان، هیچ گاه وی را رها نساخت، چندانکه پیوسته در سرودههای خویش از روزگار سخت آوارگى خود و هموطنانش سخن مىگفت. بسیاری از آثار وی نیز دستاورد همین دوران است. | ||
| خط ۸۱: | خط ۸۱: | ||
نواده ابن شرف، ابوعبدالله محمد نیز در عصر مرابطون به شعر و ادب و فلسفه شهرت یافت. [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|سیوطى]] تاریخ وفات وی را به اشتباه به جای تاریخ وفات جدّش ذکر کرده است. | نواده ابن شرف، ابوعبدالله محمد نیز در عصر مرابطون به شعر و ادب و فلسفه شهرت یافت. [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|سیوطى]] تاریخ وفات وی را به اشتباه به جای تاریخ وفات جدّش ذکر کرده است. | ||
==وفات== | |||
سرانجام در اول محرم سال 460ق برابر با 11 نوامبر 1067م در اِشبیلیه(سِویل) درگذشت.<ref>یارشاطر، احسان، ج5، ص659</ref> | |||
==آثار== | ==آثار== | ||
| خط ۱۰۲: | خط ۱۰۵: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
#لسانى فشارکى، محمدعلى، دائرهالمعارف بزرگ اسلامی زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1377 | |||
لسانى فشارکى، محمدعلى، دائرهالمعارف بزرگ اسلامی زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1377 | #یارشاطر، احسان، دانشنامه ایران و اسلام، تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، طهران، 2536 شاهنشاهی | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||