اطعمة المرضی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۸: خط ۸:
    |زبان  
    |زبان  
    | زبان =فارسی
    | زبان =فارسی
    | کد کنگره =
    | کد کنگره =RS ۶۶/ت۷،الف۶
    | موضوع =طب سنتی - تغذیه درمانی<br>تغذیه در بیماری‌ها - متون قدیمی تا قرن 14<br>پزشکی ایرانی - متون قدیمی
    | موضوع =طب سنتی - تغذیه درمانی<br>تغذیه در بیماری‌ها - متون قدیمی تا قرن 14<br>پزشکی ایرانی - متون قدیمی
    |ناشر  
    |ناشر  
    خط ۴۸: خط ۴۸:


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:علوم پزشکی]]
    [[رده:دارو سازی و مواد دارویی]]
    [[رده:مقالات(مرداد 1404) باقی زاده]]  
    [[رده:مقالات(مرداد 1404) باقی زاده]]  
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1404]]
    [[رده:فاقد اتوماسیون]]
    [[رده:فاقد اتوماسیون]]

    نسخهٔ ‏۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۲۰

    اطعمة المرضی
    اطعمة المرضی
    پدیدآورانمحمدکاظم بن محمد روشن‌ضمیر (نویسنده)
    تفقد، رشید (محقق)
    اصفهانی، محمدمهدی (محقق)
    ناشرالمعی
    مکان نشرتهران
    سال نشر1394ش
    چاپاول
    شابک978-600-7568-07-9
    موضوعطب سنتی - تغذیه درمانی
    تغذیه در بیماری‌ها - متون قدیمی تا قرن 14
    پزشکی ایرانی - متون قدیمی
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    RS ۶۶/ت۷،الف۶

    اطعمة المرضی تألیف محمدکاظم بن محمد روشن‌ضمیر (قرن 7ق)، حکیم و پزشک ایرانی؛ به تحقیق رشید تفقد (متولد 1358ش) و دکتر محمدمهدی اصفهانی (1324 -1396ش)،؛ این کتاب از متون ارزشمند طب سنتی در زمینه تغذیه درمانی و رژیم‌های غذایی خاص بیماران است که بر اساس آثار نجیب‌الدین سمرقندی (قرن 7ق) تألیف شده است.

    ساختار

    کتاب در 30 باب تنظیم شده که هر باب به بیماری‌های یک عضو خاص و تغذیه مناسب آن اختصاص دارد.

    گزارش کتاب

    کتاب «اطعمة المرضی» که در سال 1206ق تألیف شده، از مهم‌ترین متون طب سنتی در زمینه تغذیه درمانی محسوب می‌شود. این اثر که بر اساس آثار نجیب‌الدین سمرقندی (قرن 7ق) نوشته شده، به بررسی رابطه بین تغذیه و بیماری‌های مختلف می‌پردازد. نویسنده در این کتاب با بهره‌گیری از منابع متنوع طب دوران اسلامی و تجربیات شخصی خود، راهکارهای غذایی برای درمان بیماری‌های مختلف را ارائه داده است.

    کتاب در 30 باب تنظیم شده که هر باب به بیماری‌های یک عضو خاص مانند سر، چشم، گوش، بینی، دهان، قلب، کبد، معده و سایر اعضای بدن اختصاص دارد. در هر بخش، غذاها و رژیم‌های غذایی مناسب برای درمان یا تخفیف بیماری‌های آن عضو به تفصیل شرح داده شده است. از ویژگی‌های مهم این کتاب، اختصار و پرهیز از اطناب در عین جامعیت مطالب است.

    محققان کتاب، افزون بر تصحیح و احیای این اثر ارزشمند، چند اثر جنبی شامل متون فارسی و عربی در زمینه آشپزی، بخشی از سفرنامه دکتر بولاک فرانسوی درباره تغذیه در دوره ناصری، و بخش مهمی از کتاب «مصالح الابدان والنفس» ابوزید بلخی را نیز به این مجموعه افزوده‌اند که بر غنای آن می‌افزاید. این کتاب منبعی ارزشمند برای پژوهشگران تاریخ پزشکی ایران و علاقه‌مندان به طب سنتی محسوب می‌شود.[۱]

    پانويس

    منابع مقاله

    پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات

    وابسته‌ها