حکم حکیم توس: نگرشی دگرگونه به شاهنامه و پندها و پندارهای آن: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURحکم حکیم توسJ1.jpg | عنوان =حکم حکیم توس: نگرشی دگرگونه به شاهنامه و پندها و پندارهای آن | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = قره‌داغی، اکبر (نویسنده) |زبان | زبان =فارسی | کد کنگره =F1۶؟ق / BJ FF95 | موضوع =شاهنامه...» ایجاد کرد)
    (بدون تفاوت)

    نسخهٔ ‏۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۳۶

    حکم حکیم توس: نگرشی دگرگونه به شاهنامه و پندها و پندارهای آن
    حکم حکیم توس: نگرشی دگرگونه به شاهنامه و پندها و پندارهای آن
    پدیدآورانقره‌داغی، اکبر (نویسنده)
    ناشربهجت
    مکان نشرتهران
    سال نشر1395
    چاپاول
    شابک978-600-338-020-2
    موضوعشاهنامه - نقد و تفسیر
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    F1۶؟ق / BJ FF95

    حکم حکیم توس: نگرشی دگرگونه به شاهنامه و پندها و پندارهای آن تألیف اکبر قره‌داغی (متولد 1323ش) پژوهشگر ادبیات فارسی؛ این کتاب به بررسی حکمت‌ها و اندرزهای موجود در شاهنامه فردوسی می‌پردازد و با ارائه مثال‌های متعدد از متن شاهنامه، بینش فلسفی و اخلاقی فردوسی را تحلیل می‌کند.

    ساختار

    کتاب شامل یک پیش‌گفتار و 20 فصل است که هر فصل به موضوع خاصی از حکمت‌های شاهنامه اختصاص دارد.

    گزارش کتاب

    کتاب با بخشی درباره فردوسی و روزگار او آغاز می‌شود. نویسنده در فصل‌های ابتدایی به موضوعاتی مانند هجو سلطان محمود، آرامگاه فردوسی و مجسمه‌های او پرداخته است. فصل اصلی کتاب با عنوان «خرد در شاهنامه» به بررسی جایگاه خرد در اندیشه فردوسی می‌پردازد که بیش از 550 بار در شاهنامه تکرار شده است.

    نویسنده در فصل «حکمت حکیم فردوسی» نشان می‌دهد که فردوسی حکمت خود را به دو شیوه مستقیم و غیرمستقیم بیان می‌کند. فصل «داد و دادگری در شاهنامه» به مفاهیم عدالت و انصاف در شاهنامه اختصاص دارد. در فصل «حرمت کلام در شاهنامه» نویسنده تأکید می‌کند که فردوسی حتی در توصیف شخصیت‌های منفی از واژگان موهن استفاده نکرده است.

    فصل‌های میانی کتاب به تحلیل شخصیت‌ها و داستان‌های شاهنامه مانند هفت‌خان رستم، رستم و اسفندیار، بهرام گور و کاوه آهنگر اختصاص دارد. نویسنده در این فصل‌ها با استناد به ابیات شاهنامه، جنبه‌های حکمت‌آمیز این داستان‌ها را بررسی کرده است.

    در فصل پایانی با عنوان «تأثیر حکیم توس بر شاعران»، نویسنده تأثیر فردوسی بر شاعران پس از خود را تحلیل کرده است. کتاب با ارائه نمونه‌های متعدد از ابیات شاهنامه، خواننده را با عمق اندیشه فلسفی و اخلاقی فردوسی آشنا می‌سازد.[۱]

    پانويس

    منابع مقاله

    پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات

    وابسته‌ها