۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'النهاية في مجرد الفقه و الفتاوی' به 'النهاية في مجرد الفقه و الفتاوي'
جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'النهاية في مجرد الفقه و الفتاوی' به 'النهاية في مجرد الفقه و الفتاوي') |
||
| (۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[قدیری، محمدحسن]] (نویسنده) | [[قدیری، محمدحسن]] (نویسنده) | ||
| زبان = | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =/ق4م2 159/8 BP | | کد کنگره =/ق4م2 159/8 BP | ||
| موضوع =اصول فقه شيعه - قرن 14 | | موضوع =اصول فقه شيعه - قرن 14 | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
| شابک =964-371-521-3 | | شابک =964-371-521-3 | ||
| تعداد جلد =2 | | تعداد جلد =2 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =12660 | ||
| کتابخوان همراه نور =12660 | | کتابخوان همراه نور =12660 | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''المباحث في علم الأصول'''، اثر [[قدیری، محمدحسن|محمدحسن قدیری]] (متوفی 1387ش)، کتابی است در موضوع اصول فقه به زبان عربی. | '''المباحث في علم الأصول'''، اثر [[قدیری، محمدحسن|محمدحسن قدیری]] (متوفی 1387ش)، کتابی است در موضوع اصول فقه به زبان عربی. | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۳: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
آیتالله قدیری در مقدمه به تعریف فقه و اصول فقه پرداخته و موضوع و غایت این دو علم را مورد بررسی قرار داده است. | [[قدیری، محمدحسن|آیتالله قدیری]] در مقدمه به تعریف فقه و اصول فقه پرداخته و موضوع و غایت این دو علم را مورد بررسی قرار داده است. | ||
ایشان در تعریف فقه میگوید: فقه علمی است که در آن از وظیفه شرعی بحث میشود، خواه تکلیفی باشد خواه وضعی و اصول فقه علمی است که در آن از کیفیت تعیین وظیفه مذکور، بحث میشود؛ بنابراین موضوع علم فقه، وظیفه است و موضوع علم اصول فقه، کیفیت تعیین وظیفه. | ایشان در تعریف فقه میگوید: فقه علمی است که در آن از وظیفه شرعی بحث میشود، خواه تکلیفی باشد خواه وضعی و اصول فقه علمی است که در آن از کیفیت تعیین وظیفه مذکور، بحث میشود؛ بنابراین موضوع علم فقه، وظیفه است و موضوع علم اصول فقه، کیفیت تعیین وظیفه. | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۷: | ||
[[قدیری، محمدحسن|آیتالله قدیری]] در ذیل مباحث امارات، نه تنبیه آورده است. در تنبیه اول، به دلیل نیاوردن بحث دلیل انسداد اشاره کرده و میگوید: برخی از مباحث همچون دلیل انسداد از مباحثی است غیر لازم؛ لذا آن را حذف نمودم و در عوض برخی مباحث دیگر را به کتاب افزودم<ref>ر.ک: همان، ج2، ص18</ref>. | [[قدیری، محمدحسن|آیتالله قدیری]] در ذیل مباحث امارات، نه تنبیه آورده است. در تنبیه اول، به دلیل نیاوردن بحث دلیل انسداد اشاره کرده و میگوید: برخی از مباحث همچون دلیل انسداد از مباحثی است غیر لازم؛ لذا آن را حذف نمودم و در عوض برخی مباحث دیگر را به کتاب افزودم<ref>ر.ک: همان، ج2، ص18</ref>. | ||
بیان حجیت شرعی نماز «وتیره» از مباحثی است که نویسنده بدان احساس نیاز نموده و به آن پرداخته است. [[همدانی، رضا بن محمدهادی|محقق همدانی]] در [[مصباح الفقيه]] میگوید: صاحب مدارک، معتقد به سقوط وتیره (همچون سقوط نافله ظهرین که آن را به مذهب اصحاب نسبت داده) است و ابن ادریس در اینباره نقل اجماع نموده است. [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ]] در [[النهاية في مجرد الفقه و | بیان حجیت شرعی نماز «وتیره» از مباحثی است که نویسنده بدان احساس نیاز نموده و به آن پرداخته است. [[همدانی، رضا بن محمدهادی|محقق همدانی]] در [[مصباح الفقيه]] میگوید: صاحب مدارک، معتقد به سقوط وتیره (همچون سقوط نافله ظهرین که آن را به مذهب اصحاب نسبت داده) است و ابن ادریس در اینباره نقل اجماع نموده است. [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ]] در [[النهاية في مجرد الفقه و الفتاوي|نهایه]] میگوید: با توجه به روایت فضل بن شاذان از [[امام رضا(ع)]]، انجام آن جایز است. برخی بر این روایت، به دلیل وجود عبدالواحد بن عبدوس و علی بن محمد قتیبی در سند آن، که توثیق آنها ثابت نشده، اشکال گرفتهاند<ref>ر.ک: همان، ص18-20</ref>. | ||
نویسنده در تنبیهات بعدی، مباحث رجالی را مطرح نموده و به بررسی سهل بن زیاد، محمد بن سنان، اصحاب اجماع، یونس بن عبدالرحمن، العدة (ابن أبيعمير، صفوان بن يحيی، أحمد بن محمد بن أبينصر) التي لا يروون و لا يرسلون إلا عن ثقة، مشیخه تهذیب، طریق [[ابن بابویه، محمد بن علی|صدوق]] به فضل بن شاذان و یک بحث اصولی از مجموعه امارات معتبر، یعنی شهرت فتوایی پرداخته است<ref>ر.ک: همان، ص21-61</ref>. | نویسنده در تنبیهات بعدی، مباحث رجالی را مطرح نموده و به بررسی سهل بن زیاد، محمد بن سنان، اصحاب اجماع، یونس بن عبدالرحمن، العدة (ابن أبيعمير، صفوان بن يحيی، أحمد بن محمد بن أبينصر) التي لا يروون و لا يرسلون إلا عن ثقة، مشیخه تهذیب، طریق [[ابن بابویه، محمد بن علی|صدوق]] به فضل بن شاذان و یک بحث اصولی از مجموعه امارات معتبر، یعنی شهرت فتوایی پرداخته است<ref>ر.ک: همان، ص21-61</ref>. | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۵: | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== | ||
پاورقیها به ذکر مستندات مطالب کتاب اختصاص یافته است. | پاورقیها به ذکر مستندات مطالب کتاب اختصاص یافته است. | ||
فهرست محتویات در انتهای کتاب ذکر شده است. | فهرست محتویات در انتهای کتاب ذکر شده است. | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۶: | ||
{{کتاب سال حوزه}} | |||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[المباحث في علم الأصول (قدیری)]] | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
| خط ۷۶: | خط ۷۵: | ||
[[رده:اصول فقه (آثارکلی)]] | [[رده:اصول فقه (آثارکلی)]] | ||
[[رده:اصول فقه شیعه]] | [[رده:اصول فقه شیعه]] | ||
[[رده:کتاب سال حوزه]] | |||