السواد الأعظم في الکلام: تفاوت میان نسخه‌ها

لفظ «سواد اعظم»، در این کتاب و در سیاق مباحث کلامی آن، به گروهی اطلاق می‌شود که به‌عنوان فرقه یا گروه نجات‌یافته (فرقه ناجیه) از میان امت پیامبر اسلام (ص) شناخته می‌شوند. بر اساس روایتی که در منابع به آن اشاره شده، امت به هفتادوسه فرقه تقسیم خواهد شد که هفتادودو فرقه از آن، اهل آتش و تنها یک فرقه اهل بهشت خواهد بود<ref>ر.ک: متن کتاب، ص2</ref>‏. این گروه نجات‌یافته، همان «سواد اعظم» هستند. محتوای کتاب که به مسائل کلامی و عقیدتی می‌پردازد و «سواد اعظم» را به‌عنوان فرقه ناجیه معرفی می‌کند و عقاید آنان را شرح می‌دهد، نشان‌دهنده تلاش برای تبیین اصول دین، مشخص کردن گروه رستگار از دیدگاه مؤلف و پاسخ به پرسش‌ها یا ابهاماتی در این زمینه است.

در پایان کتاب، « رسالة في الإيمان جزء من العمل أم لا و مركب أم لا»، به‌طور خاص به بررسی ماهیت ایمان اختصاص یافته است. این رساله به بحث درباره اینکه آیا ایمان یک حقیقت بسیط و تجزیه‌ناپذیر است یا مرکب از اجزا (مانند تصدیق قلبی، اقرار زبانی و عمل به ارکان) می‌پردازد و دیدگاه نویسنده مبنی بر اینکه ایمان، تصدیق و اقرار است را تشریح می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص38</ref>‏.