۱۴۴٬۵۹۹
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'جزایری، سید نعمتالله' به 'جزایری، نعمتالله بن عبدالله') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
|||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" |[[جزایری، | | data-type="authorTeachers" |[[جزایری، نعمتالله بن عبدالله|سید نعمتالله جزائرى شوشترى]] | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|حویزی (ابهامزدایی)}} | |||
{{کاربردهای دیگر|حویزی ( | |||
'''عبدعلى بن جمعه عروسى حویزى''' (متوفای 1112 ق)، از علماء و محدثان امامیه در قرن یازدهم و اوایل قرن دوازدهم و نویسنده تفسیر معروف [[تفسير نورالثقلين|نور الثقلین]] | '''عبدعلى بن جمعه عروسى حویزى''' (متوفای 1112 ق)، از علماء و محدثان امامیه در قرن یازدهم و اوایل قرن دوازدهم و نویسنده تفسیر معروف [[تفسير نورالثقلين|نور الثقلین]] | ||
| خط ۵۸: | خط ۵۴: | ||
آنچه كه در تاريخ از اساتيد ايشان نقل شده است، اين است كه «ايشان مجاز از طرف ملا على نقى، از استاد خويش [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهائى]] مىباشد». | آنچه كه در تاريخ از اساتيد ايشان نقل شده است، اين است كه «ايشان مجاز از طرف ملا على نقى، از استاد خويش [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهائى]] مىباشد». | ||
از جمله افرادى كه نزد عالم حويزى زانوى شاگردى بر زمين نهاد، [[جزایری، | از جمله افرادى كه نزد عالم حويزى زانوى شاگردى بر زمين نهاد، [[جزایری، نعمتالله بن عبدالله|سيّد نعمتاللّه جزائرى]]، صاحب [[الأنوار النعمانية|انوار النعمانية]] است. وى در اوائل عمرش در شيراز به خدمت علاّمه حويزى رسيده و از محضرش بهرهمند شد. | ||
== وفات == | == وفات == | ||
زمان رحلت علاّمه حويزى نيز مانند چگونگى تولّد و زندگىاش، در هالهاى از ابهام فرو رفته است؛ ولى آنچه كه مسلم است، اينكه تا 15 ربيعالاول 1073 ق-كه عبدالرشيد بن نورالدين شوشترى بر نور الثقلين تقريظ نوشته است- زنده بوده است.اگر چه مشهور اين است كه شمع وجود علاّمه حويزى در سال 1112ق خاموش گشت؛ ولى در منابع دست اوّل، چنين چيزى يافت نشد، بلكه اشارهاى هم به سال وفات ايشان ننمودهاند. امّا برخى سال 1104ق را سال فوت ايشان دانستهاند. البته سال 1112 ق. كه مشهور به سال وفات ايشان است، مربوط به شاگرد وى با نام [[جزایری، | زمان رحلت علاّمه حويزى نيز مانند چگونگى تولّد و زندگىاش، در هالهاى از ابهام فرو رفته است؛ ولى آنچه كه مسلم است، اينكه تا 15 ربيعالاول 1073 ق-كه عبدالرشيد بن نورالدين شوشترى بر نور الثقلين تقريظ نوشته است- زنده بوده است.اگر چه مشهور اين است كه شمع وجود علاّمه حويزى در سال 1112ق خاموش گشت؛ ولى در منابع دست اوّل، چنين چيزى يافت نشد، بلكه اشارهاى هم به سال وفات ايشان ننمودهاند. امّا برخى سال 1104ق را سال فوت ايشان دانستهاند. البته سال 1112 ق. كه مشهور به سال وفات ايشان است، مربوط به شاگرد وى با نام [[جزایری، نعمتالله بن عبدالله|سيّد نعمتاللّه جزائرى]] مىباشد. | ||
محل وفات و دفن حويزى نيز به فراموشى سپرده شده است؛ اگرچه برخى از معاصرين، آن را در شيراز دانستهاند، ولى در منابع، چنين مطلبى يافت نشده است. | محل وفات و دفن حويزى نيز به فراموشى سپرده شده است؛ اگرچه برخى از معاصرين، آن را در شيراز دانستهاند، ولى در منابع، چنين مطلبى يافت نشده است. | ||