زنجانی، محمدباقر: تفاوت میان نسخه‌ها

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر

زنجانی، محمدباقر (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۲۱:۱۱

۱۶ بایت اضافه‌شده ، ۱۱ ژوئیه

بدون خلاصۀ ویرایش

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۴۶٬۰۰۱

ویرایش

@@ خط ۲۵: / خط ۲۵: @@
 | data-type="authorTeachers" |[[شیرازی، محمدتقی بن محب‌علی|ميرزا محمدتقى شيرازى]]
-[[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن موسوى اصفهانى]]
+[[اصفهانی، سید ابوالحسن|سيد ابوالحسن موسوى اصفهانى]]
 [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياءالدين عراقى]]،
 |-
 |برخی آثار
-| data-type="authorWritings" |
+| data-type="authorWritings" |[[کتاب الاستصحاب و يليه البحث عن تعارض الادلة الشرعية]]
+[[معراج الأصول]]
+[[تحریر الأصول (زنجانی، باقر)]]
+[[رسالة في فروع العلم الإجمالي]]
 |- class="articleCode"
 |کد مؤلف
@@ خط ۳۶: / خط ۴۲: @@
 |}
 </div>
+{{کاربردهای دیگر|زنجانی (ابهام‌زدایی)}}
-'''آيت‌الله ميرزا محمدباقر زنجانى''' (1312-1394ق)، معروف به «جمال‌الدين»،
+'''ميرزا محمدباقر زنجانى''' (1312-1394ق)، معروف به «جمال‌الدين»، فقیه، استاد فقه و اصول حوزه زنجان، از او حدود ۲۴ جلد کتاب در علوم مختلف بر جای مانده است.
 == ولادت ==
@@ خط ۴۳: / خط ۵۰: @@
 == تحصیلات ==
-خواندن و نوشتن، قرائت قرآن و كتب مقدماتى را در مكتب آموخت، سپس به حوزه علميه زنجان رفت. نخستين استادش در ادبيات عرب، برادرش، خطيب و شاعر توانا، محمدحسن زنجانى (سعيد) بود. علامه فقيه ميرزا عبدالرحيم طارمى زنجانى، خوئينى زنجانى، علامه رياضى هيوى، ميرزاى ابراهيم زنجانى (نویسنده الرد على البابية)، حجت‌الاسلام حاج سيد حسن قنادزاده و شيخ زين‌العابدين زنجانى، ديگر استادان وى بودند.
+خواندن و نوشتن، قرائت قرآن و كتب مقدماتى را در مكتب آموخت، سپس به حوزه علميه زنجان رفت. نخستين استادش در ادبيات عرب، برادرش، خطیب و شاعر توانا، محمدحسن زنجانى (سعيد) بود. علامه فقيه ميرزا عبدالرحيم طارمى زنجانى، خوئينى زنجانى، علامه رياضى هيوى، ميرزاى ابراهيم زنجانى (نویسنده الرد على البابية)، حجت‌الاسلام حاج سيد حسن قنادزاده و شيخ زين‌العابدين زنجانى، ديگر استادان وى بودند.
 ايشان در آغاز جوانى، از مدرسان مشهور زنجان بود و كتب سطح عالى را هم تدريس مى‌كرد.
@@ خط ۴۹: / خط ۵۶: @@
 او پس از درگذشت پدر به قصد زيارت و تحصيل در 17 ربيع‌الثانى 1338ق، به‌سوى نجف اشرف مهاجرت كرد و پس از زيارت، براى استفاده از درس آيت‌الله [[شیرازی، محمدتقی بن محب‌علی|ميرزا محمدتقى شيرازى]]، به كربلا رفت و تا زمان وفات استاد، از درس فقهش بهره برد، سپس به نجف بازگشت و در درس‌هاى فرزانگان علم و دانش حاضر شد.
-آيات [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن موسوى اصفهانى]]، [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياءالدين عراقى]]، [[نائینی، محمدحسین|ميرزا محمدحسين غروى نائينى]] و شيخ اسماعيل غروى محلاتى، اساتيد وى در نجف اشرف بوده‌اند.
+آيات [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سيد ابوالحسن موسوى اصفهانى]]، [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياءالدين عراقى]]، [[نائینی، محمدحسین|ميرزا محمدحسين غروى نائينى]] و شيخ اسماعيل غروى محلاتى، اساتيد وى در نجف اشرف بوده‌اند.
 وى بيش از چهارده سال در درس‌هاى فقه و اصول [[نایینی، محمدحسین|ميرزاى نائينى]] شركت كرد و در شمار برترين شاگردان وى جاى گرفت.
@@ خط ۷۶: / خط ۸۳: @@
 و اين چنين شد كه مرحوم ميرزا باقر پس از تشرف به نجف در سال 1338ق تا سال وفات (1394ق)، هيچ‌گاه نتوانست به ايران بيايد.
-ميرزا پس از سال 1348ش و حضور [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام(ره)]] در نجف، به مبانى علمى امام(ره) و روش ايشان در مبارزه خيلى علاقه‌مند شد، البته اين ارتباط، دو سويه بود و امام(ره) هم به ايشان محبت داشت و هزينه زندگى آقا ميرزا باقر را تقريباً متكفل شده و دستور داده بود به ايشان رسيدگى شود.
 تقريرات بحث‌هاى فقهى و اصولى ايشان را بسيارى از شاگردانش، مانند آيت‌الله نجومى و شيخ احمد رضوانى زنجانى (بحث صوم، زكات، خمس، حج، اجاره، مضاربه، شركت، نكاح، طهارت، [[كتاب المكاسب|مكاسب]] و بحث كامل اصول) به‌صورت كامل نگاشته‌اند.
@@ خط ۸۷: / خط ۹۲: @@
 == آثار ==
 از آن فقيه بزرگ، كتاب‌هاى فراوان در علوم گوناگون بر جاى مانده كه عبارتند از:
+{{ستون-شروع|2}}
 # تقريرات بحث اصول ميرزاى نائينى؛
 # تقريرات درس فقه ميرزاى نائينى؛
@@ خط ۱۰۹: / خط ۱۱۳: @@
 # قاعده من ملك؛
 # قاعده لاتعاد.
+{{پایان}}
 == منابع مقاله ==
@@ خط ۱۱۵: / خط ۱۲۰: @@
 ==وابسته‌ها==
+{{وابسته‌ها}}
 [[کتاب الاستصحاب و يليه البحث عن تعارض الادلة الشرعية]]