رشحات نوریه: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURرشحات نوریهJ1.jpg | عنوان =رشحات نوریه | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = ظهیرالاسلام دزفولی، حسین بن محمدرضا (نویسنده) حکمتفر، محمدحسین (مصحح) نصیرباغبان، حسین (مصحح) |زبان | زبان =فارسی | کد کنگره =BP 2...» ایجاد کرد)
    (بدون تفاوت)

    نسخهٔ ‏۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۵۷

    رشحات نوریه
    رشحات نوریه
    پدیدآورانظهیرالاسلام دزفولی، حسین بن محمدرضا (نویسنده)

    حکمتفر، محمدحسین (مصحح)

    نصیرباغبان، حسین (مصحح)
    ناشردارالمؤمنین
    مکان نشردزفول
    سال نشر1395
    شابک978-600-5161-14-4
    موضوععرفان اسلامی - آداب طریقت
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    BP 288/3 /ر9 1395

    رشحات نوریه تألیف سیدحسین ظهیرالاسلام دزفولی (1273-1337ق)؛ این رساله عرفانی مشتمل بر یک مقدمه و هشت رشحه (بخش) در موضوعات سلوک و طریقت است که به همت محمدحسین حکمت‌فر و حسین نصیرباغبان تصحیح شده است. اثر حاضر از جمله آثار ارزشمند عرفانی قرن چهاردهم هجری قمری محسوب می‌شود.

    ساختار

    کتاب در 107 صفحه و شامل مقدمه مصححان، زندگینامه مؤلف و متن رساله با هشت رشحه اصلی تنظیم شده است.

    گزارش کتاب

    این اثر ارزشمند عرفانی که توسط سیدحسین ظهیرالاسلام دزفولی در سال 1305ق تألیف شده، از جمله متون مهم سلوک و طریقت در سنت عرفانی ایران است. رساله حاضر مشتمل بر هشت بخش اصلی است که هر یک به موضوعی از مباحث عرفانی می‌پردازد:

    رشحه اول در توبه رشحه دوم در بیان ذکر رشحه سوم در کلمه طیبه رشحه چهارم در تفکر رشحه پنجم در رابطه و مرابطه رشحه ششم در بیان معنی «الا الله» رشحه هفتم در خداشناسی و اخلاق رشحه هشتم در بیان اطوار و انوار سبعه

    کتاب با خاتمه‌ای در بیان کرامات و حکایات اولیاءالله و کرسی‌نامه عرفای مذهبی به پایان می‌رسد. مصححان اثر از سه نسخه خطی موجود در کتابخانه مجلس و کتابخانه شخصی محمدحسین حکمت‌فر برای تصحیح این اثر استفاده کرده‌اند.

    ظهیرالاسلام دزفولی از عرفای برجسته سلسله نعمت‌اللهی و شاگرد آقا سیدصدرالدین کاشف دزفولی بود. این اثر که توسط نشر دارالمؤمنین در دزفول منتشر شده، منبعی ارزشمند برای پژوهشگران عرفان اسلامی و تاریخ تصوف محسوب می‌شود.[۱]

    پانويس

    منابع مقاله

    پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات

    وابسته‌ها