۵۳٬۳۲۷
ویرایش
ابن مندویه، احمد بن عبدالرحمن: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'جاحظ' به 'جاحظ ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
«احمد بن عبدالرحمن بن مندويه اصفهانى»، از پزشكان معاصر عضدالدوله ديلمى است كه شهرت وسيعى دارد. او را معاصر ابوماهر و على بن عباس مجوسى اهوازى صاحب کتاب «كامل الصناعة الطبية» مىدانند، لذا اگرچه زمان ولادت و وفات وى را ثبت نكردهاند، ولى او را از پزشكان قرن چهارم هجرى مىتوان برشمرد | «احمد بن عبدالرحمن بن مندويه اصفهانى»، از پزشكان معاصر عضدالدوله ديلمى است كه شهرت وسيعى دارد. او را معاصر ابوماهر و على بن عباس مجوسى اهوازى صاحب کتاب «كامل الصناعة الطبية» مىدانند، لذا اگرچه زمان ولادت و وفات وى را ثبت نكردهاند، ولى او را از پزشكان قرن چهارم هجرى مىتوان برشمرد <ref>احمد بن عبدالرحمن مندويه، ص2</ref>. | ||
وى در خاندانى مشهور در اصفهان متولد شد. پدرش عبدالرحمان از دانشمندان دوران خود بود كه علم لغت و نحو و فن شعر را بهخوبى مىدانست. ابن مندويه از شاگردان ابوماهر موسى بن يوسف بن سيار شيرازى و شاگرد مكتب على بن عباس اهوازى و با ابوالعلاء فارسى طبيب سلاطين آل بويه معاصر بود. | وى در خاندانى مشهور در اصفهان متولد شد. پدرش عبدالرحمان از دانشمندان دوران خود بود كه علم لغت و نحو و فن شعر را بهخوبى مىدانست. ابن مندويه از شاگردان ابوماهر موسى بن يوسف بن سيار شيرازى و شاگرد مكتب على بن عباس اهوازى و با ابوالعلاء فارسى طبيب سلاطين آل بويه معاصر بود. | ||
هنگامى كه عضدالدوله ديلمى بيمارستان عضدى را در بغداد تأسيس كرد، ابن مندويه را كه در طب و حكمت شهرت بسيارى در ايران داشت، در 372ق، به آنجا دعوت كرد | هنگامى كه عضدالدوله ديلمى بيمارستان عضدى را در بغداد تأسيس كرد، ابن مندويه را كه در طب و حكمت شهرت بسيارى در ايران داشت، در 372ق، به آنجا دعوت كرد <ref>پايگاه راديو ايران درى</ref>. | ||
ابن مندويه خدمات مهمى به علم طب كرد و تحقيقات فراوانى نيز در اين زمينه دارد. زمانى كه در بيمارستان بغداد به طبابت مشغول بود، نامههايى به پزشكان و شاگردان خود در اصفهان مىنوشت و آنها از رسالههاى او در درمان بيمارىها استفاده مىكردند | ابن مندويه خدمات مهمى به علم طب كرد و تحقيقات فراوانى نيز در اين زمينه دارد. زمانى كه در بيمارستان بغداد به طبابت مشغول بود، نامههايى به پزشكان و شاگردان خود در اصفهان مىنوشت و آنها از رسالههاى او در درمان بيمارىها استفاده مىكردند <ref>پايگاه راديو ايران درى</ref>. | ||
در کتاب «مطرح الأنظار» (صفحه 88، انتشارات ويژه مؤسسه مطالعات تاريخ پزشكى، طب اسلامى و مكمل) از کتاب «كفايه» بهعنوان کتاب كافى در طب نام مىبرد و در همان منبع به وجود آثار متعددى از اين پزشك گرانقدر ايرانى اشاره مىكند و از جمله کتاب المدخل إلى الطب، کتاب الجامع المختصر، کتاب المغيث في الطب، کتاب في الشراب، کتاب الأطعمة و الأشربة، کتاب نهاية الاختصار و کتاب الكافي في الطب كه مشهورترين اثر او و معروف به قانون صغير مىباشد | در کتاب «مطرح الأنظار» (صفحه 88، انتشارات ويژه مؤسسه مطالعات تاريخ پزشكى، طب اسلامى و مكمل) از کتاب «كفايه» بهعنوان کتاب كافى در طب نام مىبرد و در همان منبع به وجود آثار متعددى از اين پزشك گرانقدر ايرانى اشاره مىكند و از جمله کتاب المدخل إلى الطب، کتاب الجامع المختصر، کتاب المغيث في الطب، کتاب في الشراب، کتاب الأطعمة و الأشربة، کتاب نهاية الاختصار و کتاب الكافي في الطب كه مشهورترين اثر او و معروف به قانون صغير مىباشد <ref>احمد بن عبدالرحمن مندويه، ص2</ref>. | ||
از ديگر آثار او مىتوان به كتب ذيل اشاره كرد: | از ديگر آثار او مىتوان به كتب ذيل اشاره كرد: | ||
| خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
6. رسالهاى در امراض اطفال. | 6. رسالهاى در امراض اطفال. | ||
==پانويس == | |||
<references /> | |||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
1. احمد بن عبدالرحمن مندويه، الكافي في الطب، مقدمه محقق (دكتر [[اصفهانی، محمدمهدی|محمدمهدى اصفهانى]]) ص2. | 1. احمد بن عبدالرحمن مندويه، الكافي في الطب، مقدمه محقق (دكتر [[اصفهانی، محمدمهدی|محمدمهدى اصفهانى]]) ص2. | ||