۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ' به ''
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ' به '') |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =/ح7ع2 217 BP | ||
| موضوع =خدا شناسی | | موضوع =خدا شناسی | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
عبادت | '''عبادت عاشقانه'''، اثر [[حقیقی، کریممحمود|کریم محمود حقیقی]]، کتابی است در موضوع عشق به خداوند که از مقولات عرفان نظری است. نگارنده با استفاده از آیات و روایات، اشعار و حکم و داستانهای عارفانه میکوشد موضوع را حلاجی کند. | ||
زیان اثر ساده و روان و روش آن بیشتر خطابی - اقناعی افتاده است. | زیان اثر ساده و روان و روش آن بیشتر خطابی - اقناعی افتاده است. | ||
چکیده سخن جنین است: نگارنده نخست با یادآوری تکرار روزهای زندگی و اسارت آدمی به چنگ روزمرگی و زیست بیهدف و تن دادن به هرچه پیش آید و گاه گرفتار ناامیدی و پوچی شدن، به تفکر میخواند و راه درمان را اندیشه در آفاق و انفس میداند آنگاه به برخی شگفتیهای آفرینش میپردازد تا خواننده را به تفکر آرد و به باور بیشتر خداوند وادارد. سپس از تجلی جمال خداوند در طبیعت - به معنای اعم آن - یاد میکند و مناجاتی عاشقانه را از علی(ع) میآورد و آن را شرح میکند و ده اسم از اسمهای حسنای خداوند را معنا میکند. | چکیده سخن جنین است: نگارنده نخست با یادآوری تکرار روزهای زندگی و اسارت آدمی به چنگ روزمرگی و زیست بیهدف و تن دادن به هرچه پیش آید و گاه گرفتار ناامیدی و پوچی شدن، به تفکر میخواند و راه درمان را اندیشه در آفاق و انفس میداند آنگاه به برخی شگفتیهای آفرینش میپردازد تا خواننده را به تفکر آرد و به باور بیشتر خداوند وادارد. سپس از تجلی جمال خداوند در طبیعت - به معنای اعم آن - یاد میکند و مناجاتی عاشقانه را از [[امام علی علیهالسلام|علی(ع)]] میآورد و آن را شرح میکند و ده اسم از اسمهای حسنای خداوند را معنا میکند. | ||
سپس به حضور همهجایی خداوند و معنای انقطاع الی الله و کمال انقطاع میپردازد و از خرق حجابهای نور و تجلی جمال، بصیرت و راز بینی میگوید. بعد عشق را هدف آفرینش میخواند و به حدیث قدسی استناد میکند، از تجلی خداوند در بهشت میگوید، و عشق به خداوند را فطری بشر میخواند و از نفحات رحمانی و نسائم رحمت یاد میکند. | سپس به حضور همهجایی خداوند و معنای انقطاع الی الله و کمال انقطاع میپردازد و از خرق حجابهای نور و تجلی جمال، بصیرت و راز بینی میگوید. بعد عشق را هدف آفرینش میخواند و به حدیث قدسی استناد میکند، از تجلی خداوند در بهشت میگوید، و عشق به خداوند را فطری بشر میخواند و از نفحات رحمانی و نسائم رحمت یاد میکند. | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
[[رده:اثبات واجب، توحید، تجسیم. تشبیه، حلول و اتحاد، معرفت باری]] | [[رده:اثبات واجب، توحید، تجسیم. تشبیه، حلول و اتحاد، معرفت باری]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 اردیبهشت 1402]] | ||