حکمت هنر هند: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =N ۷۳۰۴/ب۸ح۸ ۱۳۹۵ | ||
| موضوع =هنر هندی - فلسفه، هنر ایرانی - فلسفه، زیباییشناسی ایرانی، زیباییشناسی هندی | | موضوع =هنر هندی - فلسفه، هنر ایرانی - فلسفه، زیباییشناسی ایرانی، زیباییشناسی هندی | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:هنرهای تجسمی]] | |||
[[رده:مقالات(تیر 1404) باقی زاده]] | [[رده:مقالات(تیر 1404) باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1404]] | ||
[[رده:فاقد اتوماسیون]] | [[رده:فاقد اتوماسیون]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ ژوئن ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۰۶
| حکمت هنر هند | |
|---|---|
| پدیدآوران | بلخاری قهی، حسن (نویسنده) |
| ناشر | سوره مهر |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1395 |
| چاپ | اول |
| شابک | 1ـ859ـ175ـ600ـ978 |
| موضوع | هنر هندی - فلسفه، هنر ایرانی - فلسفه، زیباییشناسی ایرانی، زیباییشناسی هندی |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | N ۷۳۰۴/ب۸ح۸ ۱۳۹۵ |
حکمت هنر هند تألیف حسن بلخاری قهی؛ این کتاب به بررسی عمیق ارتباطات فرهنگی و تمدنی میان هنر و معماری ایران و هند میپردازد و با تحلیل حکمت شرقی و اندیشههای اوپانیشادی، به تبیین مبانی نظری هنرهای شرقی به ویژه در دو فرهنگ ایرانی و هندی میپردازد.
ساختار
کتاب در سه بخش اصلی تنظیم شده است: بخش اول به حکمت و اندیشه، بخش دوم به حکمت هنر و زیباییشناسی، و بخش سوم به حکمت هنر و معماری اختصاص دارد. هر بخش شامل چندین فصل تخصصی است که به جنبههای مختلف موضوع میپردازد.
گزارش کتاب
کتاب «حکمت هنر هند» اثر حسن بلخاری قهی، پژوهشی عمیق در زمینه ارتباطات فرهنگی و تمدنی میان ایران و هند با محوریت هنر و معماری است. نویسنده در این اثر با رویکردی فلسفی-حکمی به بررسی مشترکات و تفاوتهای دو تمدن بزرگ شرقی پرداخته است.
بخش اول کتاب به بررسی مبانی حکمی و اندیشههای مشترک بین اسلام و هندوئیسم اختصاص دارد. نویسنده در این بخش نشان میدهد چگونه این دو نظام فکری توانستهاند در طول تاریخ تأثیرات متقابلی بر هم بگذارند.
در بخش دوم، مؤلف به تحلیل مفاهیم زیباییشناسی در هنر شرقی میپردازد. مفاهیمی مانند «سادرشیا» و «میمزیس» به عنوان مبانی نظری هنرهای شرقی مورد بررسی قرار گرفتهاند. این بخش به ویژه برای علاقهمندان به فلسفه هنر و زیباییشناسی شرقی بسیار ارزشمند است.
بخش سوم کتاب که اصلیترین بخش اثر محسوب میشود، به بررسی تطبیقی هنر و معماری ایران و هند میپردازد. نویسنده در این بخش به تحلیل نمادهایی مانند نیلوفر آبی در هنر دو کشور پرداخته و نشان داده است چگونه این نمادها در بستر فرهنگی هر تمدن معنا یافتهاند.
این کتاب با نثری روان و مستند، توانسته است ارتباطات عمیق فرهنگی میان دو تمدن ایرانی و هندی را به خوبی نمایان سازد و منبعی ارزشمند برای پژوهشگران مطالعات تطبیقی هنر و معماری شرقی محسوب میشود.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات