الأمصار ذوات الآثار: تفاوت میان نسخه‌ها

| کد کنگره =   ‎‏/‎‏ک‎‏5‎‏ذ‎‏9 384 ‏HT‎‏  

'''الأمصار ذوات الآثار'''، از آثار حافظ، محدث، راوی‌شناس، مورخ و نویسنده فعال قرن هشتم هجرى قمری، [[شمس‌الدین ابوعبدالله محمد بن احمد بن عثمان ذهبى دمشقی]]، مشهور به [[شمس‌الدین ذهبى]] (673-748ق)، به معرفی اجمالی تعدادی از شهرهای مهمّ و مشهور جهان اسلام می‌پردازد که در آنها، علوم حدیث وجود داشت و آنگاه دیدگاه خودش را در مورد چگونگی و علل شوفایی یا ضعف آن دانش‌ها بیان می‌کند. [[قاسم علی سعد]]، این کتاب را تحقیق و تصحیح کرده و برای آن مقدمه‌ای سودمند و روشمند نوشته است.

* یادآوری: گفتنی است هرچند در مطالب و تحلیل‌های [[شمس‌الدین ذهبى]] در آثارش و از جمله در کتاب حاضر، تعصب و گرایش سلفى او و دشمنی بی‌دلیلش با تشیع، مشاهده می‌شود، ولی نقادی دیدگاه‌های وی در معرفی اجمالی حاضر، نگنجد.

* [[قاسم علی سعد]]، با تأکید بر آنکه برخی می‌پندارند که «الأمصار ذوات الآثار» از بین رفته، افزوده است: من هم همین پندار را داشتم تا آنکه 4 سال قبل در کتابخانه محمودیه مدینه منوره نسخه خطی آن را یافتم و شاد شدم و از سال 1405ق، به نسخه‌نویسی و تصحیح و تحقیق آن پرداختم...<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص5-6</ref>.

[[شمس‌الدین ذهبى]] در این اثر، بدون تقسیم مطالب به بخش و فصل و مانند آن، وضعیت و چگونگی رواج یا کساد حدیث‌شناسی را در شهرهای مهمی مانند مدینه، مکه، بیت‌المقدس، دمشق، مصر، اسکندریه، بغداد، حمص، کوفه، بصره، یمن، ری، قزوین و... به‌صورت اجمالی بررسی کرده و نظر شخصی خودش را درباره علل آن مطرح کرده است.

* کوفه: گروهی از صحابه مانند «ابن مسعود»، «عمار بن یاسر» و [[امام علی(ع)]] وارد آنجا شدند... و همواره علم حدیث در آن فراوان بود تا زمان «ابن عقده»، سپس کم‌کم ناقص شد و از بین رفت و امرزه شهر شیعیان است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص174-177</ref>.

 

[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]