أصول الملامتیة و غلطات الصوفیة: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR17699J1.jpg | عنوان = أصول الملامتیة و غلطات الصوفیة | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = سلمی، محمد بن حسین (نويسنده) محمود، عبد الفتاح احمد (محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = ‎‏/‎‏س‎‏8‎‏الف‎‏6...» ایجاد کرد)
     
    جز (جایگزینی متن - ' ‎‏' به '')
     
    (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
    خط ۹: خط ۹:
    |زبان
    |زبان
    | زبان = عربی
    | زبان = عربی
    | کد کنگره =   ‎‏/‎‏س‎‏8‎‏الف‎‏6 292/81 BP  
    | کد کنگره =/‎‏س‎‏8‎‏الف‎‏6 292/81 BP  
    | موضوع =تصوف - ملامتیه
    | موضوع =تصوف - ملامتیه
    |ناشر  
    |ناشر  
    خط ۲۵: خط ۲۵:
    | پیش از =  
    | پیش از =  
    }}
    }}
    '''أصول الملامتية و غلطات الصوفية'''، از آثار محدّث، مورخ، مفسّر و صوفى شهیر قرن چهارم و پنجم هجرى قمری، [[ابوعبدالرحمن محمد بن حسین بن موسى ازدى سلمى نیشابورى]] (325-412ق)، است که طریقت ملامتی‌گری و ویژگی‌های آن را توضیح می‌دهد و برخی از سخنان و عقاید جنجالی و غلط‌انداز برخی از صوفیان را به بوته نقد می‌سپارد. پژوهشگر معاصر، [[عبدالفتاح احمد فاوی محمود]]، این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و مقدمه و تعلیقاتی بسیار ارزشمند بر آن افزوده و شخصیت و آثار [[ابوعبدالرحمن سلمی]] و به‌خصوص ویژگی‌ها و روش اثر حاضر را شناسانده است.
    '''أصول الملامتية و غلطات الصوفية'''، از آثار محدّث، مورخ، مفسّر و صوفى شهیر قرن چهارم و پنجم هجرى قمری، [[سلمی، محمد بن حسین|ابوعبدالرحمن محمد بن حسین بن موسى ازدى سلمى نیشابورى]] (325-412ق)، است که طریقت ملامتی‌گری و ویژگی‌های آن را توضیح می‌دهد و برخی از سخنان و عقاید جنجالی و غلط‌انداز برخی از صوفیان را به بوته نقد می‌سپارد. پژوهشگر معاصر، [[محمود، عبد الفتاح احمد|عبدالفتاح احمد فاوی محمود]]، این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و مقدمه و تعلیقاتی بسیار ارزشمند بر آن افزوده و شخصیت و آثار [[سلمی، محمد بن حسین|ابوعبدالرحمن سلمی]] و به‌خصوص ویژگی‌ها و روش اثر حاضر را شناسانده است.


    ==هدف و روش==
    ==هدف و روش==
    * [[عبدالفتاح احمد فاوی محمود]]، تأکید کرده است که من دانشور دیگری قبل از [[ابوعبدالرحمن سلمی]] را نمی‌شناسم که همه سخنان ملامتیان را در یک کتاب مستقلّ گرد آورده باشد و هرکسی که بعد از او از این طریقت سخنی گفته و مطلبی نوشته، از [[سلمی]] استفاده کرده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص138، پاورقی 3</ref>.
    * [[محمود، عبد الفتاح احمد|عبدالفتاح احمد فاوی محمود]]، تأکید کرده است که من دانشور دیگری قبل از [[سلمی، محمد بن حسین|ابوعبدالرحمن سلمی]] را نمی‌شناسم که همه سخنان ملامتیان را در یک کتاب مستقلّ گرد آورده باشد و هرکسی که بعد از او از این طریقت سخنی گفته و مطلبی نوشته، از [[سلمی، محمد بن حسین|سلمی]] استفاده کرده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص138، پاورقی 3</ref>.


    ==ساختار و محتوا==
    ==ساختار و محتوا==
    خط ۳۴: خط ۳۴:


    ==انتقاد==
    ==انتقاد==
    * [[ابوعبدالرحمن سلمی]]، ملامتیان را جانب‌دارانه معرفی کرده است؛ یعنی جنبه مثبت کار آنان را از زبان خودشان برجسته کرده<ref>از جمله ر.ک: متن کتاب، ص173- 174</ref>، ولی به جنبه منفی آن نپرداخته و نقد نکرده است.
    * [[سلمی، محمد بن حسین|ابوعبدالرحمن سلمی]]، ملامتیان را جانب‌دارانه معرفی کرده است؛ یعنی جنبه مثبت کار آنان را از زبان خودشان برجسته کرده<ref>از جمله ر.ک: متن کتاب، ص173- 174</ref>، ولی به جنبه منفی آن نپرداخته و نقد نکرده است.


    ==نمونه مباحث==
    ==نمونه مباحث==
    * از برخی از ملامتیان پرسیده شد: طریقت ملامت چیست؟ گفت: «پرهیز از شهرت» در هر موردی (مانند لباس پوشیدن) که باعث تمایز از دیگران می‌شود و «پیوند و معاشرت با مردم بر اساس ظواهر احکام شرعی» و «جدایی از مردمان در باطن با مراقبت نیکو». پس ظاهرش با ظواهر مردم تفاوتی ندارد تا متمایز نشود، ولیکن باطنش با باطن آنان موافق نیست تا گرفتار عادت‌ها و طبیعت‌ها نگردد<ref>ر.ک: همان، ص145-146</ref>.
    * از برخی از ملامتیان پرسیده شد: طریقت ملامت چیست؟ گفت: «پرهیز از شهرت» در هر موردی (مانند لباس پوشیدن) که باعث تمایز از دیگران می‌شود و «پیوند و معاشرت با مردم بر اساس ظواهر احکام شرعی» و «جدایی از مردمان در باطن با مراقبت نیکو». پس ظاهرش با ظواهر مردم تفاوتی ندارد تا متمایز نشود، ولیکن باطنش با باطن آنان موافق نیست تا گرفتار عادت‌ها و طبیعت‌ها نگردد<ref>ر.ک: همان، ص145-146</ref>.
    * [[ابوعبدالرحمن سلمی]]، «کسب» را برخلاف «توکل» پنداشته است که نقدش در معرفی اجمالی حاضر نگنجد<ref>ر.ک: همان، ص179</ref>.
    * [[سلمی، محمد بن حسین|ابوعبدالرحمن سلمی]]، «کسب» را برخلاف «توکل» پنداشته است که نقدش در معرفی اجمالی حاضر نگنجد<ref>ر.ک: همان، ص179</ref>.
    * هیچ شخصی از پیشوایان و بزرگان این قوم و هیچ‌کسی که به دین الهی اعتقاد دارد، معتقد به «حلول» نشده است و تنها برخی از شامیان چنین گفته‌اند که در تصوف، سابقه‌ای ندارند...<ref>ر.ک: همان، ص198</ref>.
    * هیچ شخصی از پیشوایان و بزرگان این قوم و هیچ‌کسی که به دین الهی اعتقاد دارد، معتقد به «حلول» نشده است و تنها برخی از شامیان چنین گفته‌اند که در تصوف، سابقه‌ای ندارند...<ref>ر.ک: همان، ص198</ref>.


    خط ۵۶: خط ۵۶:
    [[رده:طرائق صوفیه]]
    [[رده:طرائق صوفیه]]
    [[رده:صفویه، عیسویه، قادریه، قلندریه، قونیویه، کازرونیه، کبرویه، ملامتیه، مولویه]]
    [[رده:صفویه، عیسویه، قادریه، قلندریه، قونیویه، کازرونیه، کبرویه، ملامتیه، مولویه]]
     
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1403]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ بهمن 1403 توسط محمد خردمند]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ بهمن 1403 توسط محمد خردمند]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ بهمن 1403 توسط محسن عزیزی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ بهمن 1403 توسط محسن عزیزی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ ژوئن ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۵۹

    أصول الملامتیة و غلطات الصوفیة
    أصول الملامتیة و غلطات الصوفیة
    پدیدآورانسلمی، محمد بن حسین (نويسنده) محمود، عبد الفتاح احمد (محقق)
    ناشردار الکتب المصریة
    مکان نشرمصر
    سال نشر1405ق - 1985م
    چاپ1
    شابک-
    موضوعتصوف - ملامتیه
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    /‎‏س‎‏8‎‏الف‎‏6 292/81 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    أصول الملامتية و غلطات الصوفية، از آثار محدّث، مورخ، مفسّر و صوفى شهیر قرن چهارم و پنجم هجرى قمری، ابوعبدالرحمن محمد بن حسین بن موسى ازدى سلمى نیشابورى (325-412ق)، است که طریقت ملامتی‌گری و ویژگی‌های آن را توضیح می‌دهد و برخی از سخنان و عقاید جنجالی و غلط‌انداز برخی از صوفیان را به بوته نقد می‌سپارد. پژوهشگر معاصر، عبدالفتاح احمد فاوی محمود، این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و مقدمه و تعلیقاتی بسیار ارزشمند بر آن افزوده و شخصیت و آثار ابوعبدالرحمن سلمی و به‌خصوص ویژگی‌ها و روش اثر حاضر را شناسانده است.

    هدف و روش

    ساختار و محتوا

    • نویسنده در این اثر مختصر، مباحثی توضیحی را درباره آرای ملامتیان (پرهیز از شهرت، ریا و خودنمایی و ادعای کرامات و...) و انتقادی در باب برخی از سخنان و عقاید بعضی از صوفیان (شطح و حلول‌گرایی و...) آورده است.

    انتقاد

    • ابوعبدالرحمن سلمی، ملامتیان را جانب‌دارانه معرفی کرده است؛ یعنی جنبه مثبت کار آنان را از زبان خودشان برجسته کرده[۲]، ولی به جنبه منفی آن نپرداخته و نقد نکرده است.

    نمونه مباحث

    • از برخی از ملامتیان پرسیده شد: طریقت ملامت چیست؟ گفت: «پرهیز از شهرت» در هر موردی (مانند لباس پوشیدن) که باعث تمایز از دیگران می‌شود و «پیوند و معاشرت با مردم بر اساس ظواهر احکام شرعی» و «جدایی از مردمان در باطن با مراقبت نیکو». پس ظاهرش با ظواهر مردم تفاوتی ندارد تا متمایز نشود، ولیکن باطنش با باطن آنان موافق نیست تا گرفتار عادت‌ها و طبیعت‌ها نگردد[۳].
    • ابوعبدالرحمن سلمی، «کسب» را برخلاف «توکل» پنداشته است که نقدش در معرفی اجمالی حاضر نگنجد[۴].
    • هیچ شخصی از پیشوایان و بزرگان این قوم و هیچ‌کسی که به دین الهی اعتقاد دارد، معتقد به «حلول» نشده است و تنها برخی از شامیان چنین گفته‌اند که در تصوف، سابقه‌ای ندارند...[۵].

    پانویس

    1. ر.ک: متن کتاب، ص138، پاورقی 3
    2. از جمله ر.ک: متن کتاب، ص173- 174
    3. ر.ک: همان، ص145-146
    4. ر.ک: همان، ص179
    5. ر.ک: همان، ص198

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.


    وابسته‌ها