فرهنگ فارسی گفتاری: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    خط ۸: خط ۸:
    |زبان  
    |زبان  
    | زبان =فارسی
    | زبان =فارسی
    | کد کنگره =
    | کد کنگره =‏PIR ۲۶۲۶/ص۷ف۴ ۱۳۹۵
    | موضوع =زبان فارسی، گویش تهرانی، فرهنگ لغت
    | موضوع =زبان فارسی، گویش تهرانی، فرهنگ لغت
    |ناشر  
    |ناشر  
    خط ۴۷: خط ۴۷:


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:زبان‌شناسی، زبان و ادبیات]]
    [[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]]
    [[رده:زبان و ادبیات فارسی]]
    [[رده:مقالات(تیر 1404) باقی زاده]]  
    [[رده:مقالات(تیر 1404) باقی زاده]]  
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1404]]
    [[رده:فاقد اتوماسیون]]
    [[رده:فاقد اتوماسیون]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ ژوئن ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۵۳

    فرهنگ فارسی گفتاری
    فرهنگ فارسی گفتاری
    پدیدآورانصفرزاده، بهروز (نویسنده)
    ناشرکتاب بهار
    مکان نشرتهران
    سال نشر1395
    چاپاول
    شابک978-600-95409-6-9
    موضوعزبان فارسی، گویش تهرانی، فرهنگ لغت
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏PIR ۲۶۲۶/ص۷ف۴ ۱۳۹۵

    فرهنگ فارسی گفتاری تألیف بهروز صفرزاده؛ این فرهنگ به گردآوری واژگان و اصطلاحات رایج در گفتار روزمرۀ فارسی زبانان (لهجۀ تهرانی) پرداخته و حدود 8000 مدخل گفتاری را با ویژگی‌های آوایی، دستوری و کاربردی آنها ارائه می‌دهد. نویسنده با طبقه‌بندی واژگان بر اساس بار اخلاقی-اجتماعی و ثبت تلفظ طبیعی آنها، منبعی کاربردی برای مطالعات زبان شناسی و آموزش فارسی ایجاد کرده است.

    ساختار

    این کتاب در یک جلد و چهار بخش اصلی شامل پیشگفتار، ویژگی‌های فارسی گفتاری، راهنمای استفاده از فرهنگ و متن اصلی فرهنگ تدوین شده است. دو پیوست درباره آوانگاری و تحولات آوایی نیز به کتاب افزوده شده است.

    گزارش کتاب

    این کتاب با رویکردی علمی-کاربردی به ثبت سیستماتیک گونۀ گفتاری زبان فارسی می‌پردازد. صفرزاده در مقدمه با تفکیک واژگان رسمی و گفتاری (ص 14)، حدود 20% از lexicon فارسی معاصر را متعلق به گونۀ گفتاری می‌داند. ویژگی ممتاز این فرهنگ، استخراج داده‌ها از گفتار طبیعی (در مقابل متون ادبی) و طبقه‌بندی واژگان بر اساس 15 برچسب کاربردی مانند «عامیانه»، «توهین‌آمیز» یا «محترمانه» است.

    در بخش روش شناسی، نویسنده به ثبت تلفظ طبیعی (مثلاً «رو» به جای «را») و ساختارهای دستوری خاص گفتار (ص 28) توجه ویژه داشته است. مدخل‌ها به صورت الفبایی و مستقل (بدون زیرمدخل) تنظیم شده‌اند و هر مدخل شامل اطلاعات دستوری، تلفظ، تعریف به زبان گفتاری و مثال‌های کاربردی است.

    پیوست‌های پایانی کتاب با ارائه جدول آوانگاری IPA و مقایسۀ سیستماتیک تحولات آوایی گفتار و نوشتار (ص 380)، ارزش علمی اثر را افزایش داده‌اند. این فرهنگ با پرهیز از رویکرد توصیفی صرف، به تحلیل کاربردشناسی واژگان در بافت‌های اجتماعی مختلف پرداخته و منبعی معتبر برای پژوهشگران زبان شناسی اجتماعی و آموزش فارسی محسوب می‌شود.[۱]

    پانويس

    منابع مقاله

    پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات

    وابسته‌ها