منجم بلخی، جعفر بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

| کد مؤلف = AUTHORCODE10516AUTHORCODE

}}

کیومرث، به گفته ابومعشر، نخستن کسی است که برای روز و شب ساعات معینی ساخته وآن را به هرمس آموخته و هرمس نیز نخستین کسی است که از پزشکی سخن رانده و درباره «اشیاء علویه و ارضیه» شعر گفته و نسبت به وقوع طوفان نوح هشدار داده است.  

   

ابومعشر در آثار خویش کوشیده است تا با یاری گرفتن از سنت‌های ایرانی، هندی و یونانی و با استفاده از فلسفه سریانی که به تأثیر ستارگان و سحررنگ نوافلاطونی می‌داد و در نوشته‌های کندی و کتاب‌های حرّانیان و نیز در آثار دانشمندان ایرانی پیش از وی مانند ماشاءالله، ابوسهل فضل بن نوبخت، عمر بن فرّحان طبری و ابویوسف یعقوب قصرانی منعکس است، درستی احکام نجوم و کاربرد آن را در سحر و افسون به اثبات رساند. برهان فلسفی ابومعشر ارسطویی و همراه با عناصر نوافلاطونی بوده و در این باره از نوشته‌های منسوب به هرمس و آگاثودمون، پیشوایان حرّانی، سود برده است.  

او همچنین بر این عقیده بود که هر یک از ستارگان در صفات اشیاء و سرنوشت و مقدرات اشخاص اثر داشته و در تغییرات طبیعی و حتی بعضی تغییرات نفسانی مؤثرند و بشر به وسیله علم احکام نجوم می‌تواند تغییرات ناشی از ستارگان را پیشگویی کند. ابومعشر در زیج‌الهزارات، برای سنت‌های فرهنگی نوع بشر، به سبب آنکه برخاسته از وحی است، منشأ واحدی قائل شده است.   

==وابسته‌ها==

[[رده:زندگی‌نامه]]  

[[رده:مقالات بازبینی شده2 آذر 1402]]