سیرهنگاری در هند: بر اساس نسخههای خطی عربی و فارسی: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURسیرهنگاری در هندJ1.jpg | عنوان = سیره نگاری در هند: بر اساس نسخههای خطی عربی و فارسی | عنوانهای دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = قائدان، اصغر (نویسنده) |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = BP٢٢/٩ | موضوع = - محم...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر =NURسیرهنگاری در هندJ1.jpg | | تصویر =NURسیرهنگاری در هندJ1 .jpg | ||
| عنوان = سیره نگاری در هند: بر اساس نسخههای خطی عربی و فارسی | | عنوان = سیره نگاری در هند: بر اساس نسخههای خطی عربی و فارسی | ||
| عنوانهای دیگر = | | عنوانهای دیگر = | ||
نسخهٔ ۲۰ ژوئن ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۰۲
| سیره نگاری در هند: بر اساس نسخههای خطی عربی و فارسی | |
|---|---|
| پدیدآوران | قائدان، اصغر (نویسنده) |
| ناشر | پژوهشکده تاریخ اسلام |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1403 |
| چاپ | اول |
| شابک | 9ـ86ـ7398ـ600ـ978 |
| موضوع | - محمد (ص)، پیامبر اسلام -- سرگذشتنامه
- سرگذشتنامهنویسی قدیسان اسلامی -- هند -- تاریخ - تاریخنویسی اسلامی -- هند -- تاریخ |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP٢٢/٩ |
سیره نگاری در هند: بر اساس نسخههای خطی عربی و فارسی تألیف اصغر قائدان؛ این کتاب به بررسی سیرهنگاری رسول خدا(ص) در هند بر اساس نسخههای خطی عربی و فارسی میپردازد. نویسنده با مطالعه یکصد نسخه خطی در کتابخانههای هند، چهل نسخه را از نظر روش نگارش و بینش نویسندگان تحلیل کرده است.
ساختار
این کتاب در پنج فصل و یک نتیجهگیری تنظیم شده است.
گزارش کتاب
کتاب سیره نگاری در هند به بررسی آثار سیرهنگاری رسول خدا(ص) در هند میپردازد که به زبانهای عربی و فارسی نوشته شدهاند. نویسنده با حضور در هشت کتابخانه در شهرهای علیگره، دهلی و لکهنو، یکصد نسخه خطی را مطالعه و از میان آنها چهل نسخه را بهدقت تحلیل کرده است. این نسخهها از نظر روش نگارش (روایی، تاریخی، ترکیبی) و بینش نویسندگان (بشری، فرابشری، عرفانی، داستانی) دستهبندی شدهاند.
در فصل اول، مباحث مقدماتی مانند کلیات پژوهش، ضرورت تحقیق و معرفی کتابخانههای مورد استفاده ارائه شده است. فصل دوم به نسخههایی با نگاه تاریخی و بشری (19 نسخه) اختصاص دارد. فصل سوم پنج نسخه با بینش فرابشری و کلامی را بررسی میکند که قدیمیترین آنها متعلق به قرن دهم هجری است. فصل چهارم هشت نسخه با رویکرد عرفانی و قدسی را معرفی میکند و فصل پنجم به پنج نسخه با روایت داستانی و اسطورهای میپردازد.
نویسنده نشان میدهد که بیشتر آثار سیرهنگاری هند، نگاهی توأمان بشری و فرابشری دارند و تعداد کمی از آنها صرفاً رویکرد عرفانی یا اسطورهای دارند. این پژوهش برای توسعه مطالعات اسلامی و سیرهنویسی بسیار ارزشمند است، زیرا بسیاری از این نسخهها هنوز منتشر نشده و تنها در کتابخانههای هند یافت میشوند.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات