دیوان اشعار حافظ: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    خط ۹: خط ۹:
    |زبان  
    |زبان  
    | زبان =فارسی
    | زبان =فارسی
    | کد کنگره =PIR 541203 23
    | کد کنگره =PIR ۵۴۲۴
    | موضوع =شعر فارسی - قرن 8ق.
    | موضوع =شعر فارسی - قرن 8ق.
    |ناشر  
    |ناشر  
    خط ۵۰: خط ۵۰:


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:زبان‌شناسی، زبان و ادبیات]]
    [[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]]
    [[رده:زبان و ادبیات فارسی]]
    [[رده:مقالات(خرداد 1404) باقی زاده]]  
    [[رده:مقالات(خرداد 1404) باقی زاده]]  
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1404]]
    [[رده:فاقد اتوماسیون]]
    [[رده:فاقد اتوماسیون]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۹ ژوئن ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۰۴

    دیوان اشعار حافظ
    دیوان اشعار حافظ
    پدیدآورانحافظ، شمس‌الدین محمد (نویسنده) لنگرودی، شمس (مصحح)
    ناشرنگاه
    مکان نشرتهران
    سال نشر1403
    شابک978-622-267-577-6
    موضوعشعر فارسی - قرن 8ق.
    زبانفارسی
    کد کنگره
    PIR ۵۴۲۴

    دیوان اشعار حافظ تألیف شمس‌الدین محمد حافظ شیرازی با تصحیح شمس لنگرودی؛ این اثر جامع شامل غزلیات، قصاید، مثنویات و رباعیات خواجه حافظ شیرازی است که با تصحیحی نوین و مبتنی بر زیبایی‌شناسی شعری حافظ ارائه شده است.

    ساختار

    دیوان حافظ در این نسخه شامل پنج بخش اصلی است: غزلیات، مثنویات، قصاید، رباعیات و قطعات. همچنین دارای پیش‌سخن مصحح، بخش منابع و مراجع، و نمایه الفبایی سطر اول شعرها می‌باشد.

    گزارش کتاب

    دیوان اشعار حافظ به تصحیح شمس لنگرودی، رویکردی نوین در ارائه اشعار این شاعر بزرگ پارسی‌گوی دارد. لنگرودی در این تصحیح، برخلاف روش‌های مرسوم، نسخه‌ای خاص را اساس کار قرار نداده، بلکه با بررسی تطبیقی نسخ مختلف و با معیار قرار دادن «حافظانه‌ترین» واژه‌ها از منظر زیبایی‌شناختی، به تصحیح دیوان پرداخته است.

    این نسخه با مقدمه‌ای ارزشمند از مصحح آغاز می‌شود که در آن به مباحثی چون روش تصحیح، ویژگی‌های سبکی حافظ و دیدگاه‌های زیبایی‌شناختی پرداخته شده است. لنگرودی در این مقدمه تاکید می‌کند که هدفش نه پژوهش صرف، بلکه ارائه متنی است که بیشترین انطباق را با جهان‌بینی و سبک هنری حافظ داشته باشد.

    بخش غزلیات که عمده‌ترین قسمت دیوان را تشکیل می‌دهد، شامل ابیاتی است که به گفته مصحح، با دقت فراوان و با توجه به موسیقی درونی کلمات انتخاب شده‌اند. در بخش‌های دیگر نیز همین دقت نظر به چشم می‌خورد، به گونه‌ای که حتی در موارد اختلافی میان نسخ، گزینه‌ای برگزیده شده که از نظر معنایی و موسیقایی به روح شعر حافظ نزدیک‌تر است.

    یکی از ویژگی‌های ممتاز این تصحیح، ارائه توضیحات و پانوشت‌های سودمند برای درک بهتر ابیات است. همچنین نمایه الفبایی پایان کتاب، دسترسی به اشعار را برای خوانندگان آسان‌تر کرده است. این دیوان نه تنها برای علاقه‌مندان به شعر حافظ، بلکه برای پژوهشگران ادبیات نیز منبعی ارزشمند محسوب می‌شود.[۱]

    پانويس

    منابع مقاله

    پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات

    وابسته‌ها