المسائل العضديات: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبانشناسی، زبان و ادبیات]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:زبان و ادبیات شرقی]] | ||
[[رده:زبان و ادبیات عربی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد 1404]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ خرداد 1404 توسط غلامرضا بدرخانی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ خرداد 1404 توسط غلامرضا بدرخانی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ خرداد 1404 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ خرداد 1404 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ ژوئن ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۲۸
| المسائل العضديات | |
|---|---|
| پدیدآوران | فارسی، حسن بن احمد (نويسنده) منصوری، علی جابر (محقق) |
| ناشر | عالم الکتب |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1432ق - 2011م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /م5 3969 PJA |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
المسائل العضديات، اثر ابوعلی حسن بن احمد فارسی (۲۸۸-۳۷۷ق)، از نحویان برجسته در قرن چهارم هجری، دربردارنده مجموعهای از مسائل یا پرسشها در حوزه زبان و نحو عربی و مسائل پیرامون آن است.
ساختار
کتاب، مشتمل بر 109 مسئله است.
محتوا و روش
این کتاب، حاصل پاسخهای نویسنده به پرسشهایی است که تحت شرایط تاریخی و سیاسی خاص آن زمان (حضور در شیراز و همنشینی با عضدالدوله)، توسط عضدالدوله از وی پرسیده شده است[۱] و دربرگیرنده مجموعهای از مسائل در زمینه بحثها و تحلیلهای عمیق در نحو، صرف و مباحث لغوی است.
تحلیلها اغلب با استناد به آیاتی از قرآن کریم و ابیات شعر عربی ارائه میشوند تا بهعنوان شواهد و مثالهایی برای قواعد زبانی مورد بحث قرار گیرند. همچنین در پاسخ به این مسائل، گاهی دیدگاههای مختلف نحویان و لغویون از مکاتب گوناگون زبانی همچون مکتب بصره و کوفه، مطرح و بررسی میشود.
اهمیت کتاب
- این کتاب، اثر ابوعلی فارسی، از بزرگترین و برجستهترین نحویان قرن چهارم هجری است که آثار او در تاریخ مطالعات زبان عربی جایگاه ویژهای دارند و این کتاب نیز بخشی از میراث علمی اوست.
- تحلیلهای دقیق و عمیق نویسنده در مسائل مختلف نحوی و لغوی، کتاب را به منبعی ارزشمند برای درک پیچیدگیهای زبان عربی و شیوه استدلال نحویان بزرگ تبدیل کرده است.
- در سراسر کتاب، ابوعلی فارسی برای اثبات و توضیح قواعد و نکات دستوری، به شکل گستردهای از شواهد کلاسیک، یعنی آیات قرآن کریم و ابیات شعر فصیح عربی بهعنوان شاهد مثال (استشهاد) استفاده میکند. این روش، اهمیت کتاب را هم برای مطالعات قرآنی و حدیثی و هم برای پژوهش در شعر کلاسیک عربی افزایش میدهد.
- در خلال پاسخها و استدلالهای ابوعلی فارسی، رد پا و اشارههایی به دیدگاههای نحویان دیگر و مکاتب مختلف زبانی (مانند بصره و کوفه) دیده میشود. این امر، کتاب را به منبعی برای آشنایی با جریانهای فکری و مباحث رایج در علم نحو در دوران او تبدیل میکند.
پانویس
- ↑ ر.ک: مقدمه، ص11
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.