دائو رابطهها: تعالیم میان زن و مرد: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر = | | تصویر = NURدائو رابطههاJ1.jpg | ||
| عنوان = | | عنوان = | ||
| عنوانهای دیگر = | | عنوانهای دیگر = | ||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =BL۱۹۲۰/گ۴د۲ | ||
| موضوع = | | موضوع =تائوتیسم,مردان,زنان,طلب عشق | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = فراروان | | ناشر = فراروان | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
}} | }} | ||
'''دائو رابطهها: تعالیم میان زن و مرد'''، تألیف ری گریک با ترجمه ع. | '''دائو رابطهها: تعالیم میان زن و مرد'''، تألیف [[گریک، ری|ری گریک]] با ترجمه [[پاشایی، ع.|ع. پاشایی]]، کوششی است در باب عشق. عشق میان تمامی مفردات هستی، اما نه با زبانی عاشقاته و به معنای مرسوم آن، بلکه تفکرات «هواییانه» فلسفی است در فضای مکتب دائو که مکتب کهن عرفان چینی است. | ||
دائو واژهای چینی و به معنی راه و طریقت است. مؤلف در این اثر بر آن است تا آنچه را عاشقان، عشق میخوانند با آنچه را فرزانگان چینی دائو میخوانند، برابر بگیرد. وی با تکیه بر کتاب دائوده جینگ در پی تغییرهای عاشقانه برای نشان دادن تعادل میان زن و مرد است، چراکه مادینگی و نرینگی مانند یین و یانگ در مکتب دائو، دو ستون واقعی انسانی است. | دائو واژهای چینی و به معنی راه و طریقت است. مؤلف در این اثر بر آن است تا آنچه را عاشقان، عشق میخوانند با آنچه را فرزانگان چینی دائو میخوانند، برابر بگیرد. وی با تکیه بر کتاب دائوده جینگ در پی تغییرهای عاشقانه برای نشان دادن تعادل میان زن و مرد است، چراکه مادینگی و نرینگی مانند یین و یانگ در مکتب دائو، دو ستون واقعی انسانی است. | ||
در این اثر نه بر شور جنسی عشق بلکه بر ابعاد فلسفی و زیباشناختی این شور تأکید میشود. این کتاب هشت فصل دارد و هر فصل دارای قطعاتی درباره دائو، جدا سری / همکناری، سختی / نرمی، متغیر / نامتغیر، پیداکردن / گم کردن، دادن / گرفتن، پُرا / تُهیا است.<ref>بلندنژاد، | در این اثر نه بر شور جنسی عشق بلکه بر ابعاد فلسفی و زیباشناختی این شور تأکید میشود. این کتاب هشت فصل دارد و هر فصل دارای قطعاتی درباره دائو، جدا سری / همکناری، سختی / نرمی، متغیر / نامتغیر، پیداکردن / گم کردن، دادن / گرفتن، پُرا / تُهیا و وصال است.<ref>بلندنژاد، سید علی، ص307</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
بلندنژاد، | بلندنژاد، سید علی، کتابشناسی توصیفی ادیان (دفتر سوم: ادیان هند و خاور دور)، مشهد، بنیاد پژوهشهای اسلامی، چاپ اول، 1395ش. | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:فلسفه، مذهب و روانشناسی]] | ||
[[رده:ادیان، اسطورهشناسی، خردگرایی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1402]] | |||
[[رده:فاقد اتوماسیون]] | [[رده:فاقد اتوماسیون]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۵۳
| دائو رابطهها: تعالیم میان زن و مرد | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | گریک، ری (مؤلف)، پاشایی، ع. (مترجم) |
| ناشر | فراروان |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1381 |
| چاپ | دوم |
| موضوع | تائوتیسم,مردان,زنان,طلب عشق |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BL۱۹۲۰/گ۴د۲ |
دائو رابطهها: تعالیم میان زن و مرد، تألیف ری گریک با ترجمه ع. پاشایی، کوششی است در باب عشق. عشق میان تمامی مفردات هستی، اما نه با زبانی عاشقاته و به معنای مرسوم آن، بلکه تفکرات «هواییانه» فلسفی است در فضای مکتب دائو که مکتب کهن عرفان چینی است.
دائو واژهای چینی و به معنی راه و طریقت است. مؤلف در این اثر بر آن است تا آنچه را عاشقان، عشق میخوانند با آنچه را فرزانگان چینی دائو میخوانند، برابر بگیرد. وی با تکیه بر کتاب دائوده جینگ در پی تغییرهای عاشقانه برای نشان دادن تعادل میان زن و مرد است، چراکه مادینگی و نرینگی مانند یین و یانگ در مکتب دائو، دو ستون واقعی انسانی است.
در این اثر نه بر شور جنسی عشق بلکه بر ابعاد فلسفی و زیباشناختی این شور تأکید میشود. این کتاب هشت فصل دارد و هر فصل دارای قطعاتی درباره دائو، جدا سری / همکناری، سختی / نرمی، متغیر / نامتغیر، پیداکردن / گم کردن، دادن / گرفتن، پُرا / تُهیا و وصال است.[۱]
پانویس
- ↑ بلندنژاد، سید علی، ص307
منابع مقاله
بلندنژاد، سید علی، کتابشناسی توصیفی ادیان (دفتر سوم: ادیان هند و خاور دور)، مشهد، بنیاد پژوهشهای اسلامی، چاپ اول، 1395ش.