۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| data-type="authorDeathDate" | | | data-type="authorDeathDate" |حدود 345 یا 355ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|طبری (ابهامزدایی)}} | |||
'''ابوالحسن احمد بن محمد طبری''' (متوفای حدود | '''ابوالحسن احمد بن محمد طبری''' (متوفای حدود 345 یا 355ق)، حکیم، پزشک دانشمند ايرانى سده 4ق، | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
در تُرُنجه طبرستان زاده شد و ازاينرو، با نسبت ترنجى نيز از او ياد مىشود. | در تُرُنجه طبرستان زاده شد و ازاينرو، با نسبت ترنجى نيز از او ياد مىشود. ترنجه در جنوب شهر بابل کنونی در استان مازندران است. تاریخ تولدش مشخص نیست.<ref>گلشنی، سید علی رضا، مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل</ref> | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۵: | ||
وى پس از درگذشت ابوعبدالله بريدى، به دستگاه ركنالدوله ديلمى پيوست و غالباً به درمان نزدیک ان او نيز مىپرداخت. ابوالحسن بيش از همه چيز از طريق تصنيف كتاب «المعالجات البقراطية» شهرت يافت. اين كتاب يك درسنامه پزشکى نفيس و دست كم براى دوران مؤلف آن، بىهمتاست. چنانكه در بسيارى از صفحات اين اثر ديده مىشود، ابوالحسن بهرغم خدمت در دستگاه اميران و گرفتارىهاى ناشى از آن، فرصت سفر نيز بسيار يافته، از شهرهاى بسيار ديدن كرده و از آزمودههاى گروههاى گوناگون مردم استفاده جسته است. وى نيز در طبرستان، رى، اهواز، آبادان، بصره، بغداد، موصل و شام بسربرده، از كحالان و نيز از ملاحان بصره شيوه درمان برخى بيمارىهاى چشم را، از اهل موصل خواص آب چشمههاى گوگردى را در درمان بيمارىهاى پوستى، از مردم ناحيهاى ميان اصفهان و اهواز درمان مارگزيدگى را، از مردمان خوزستان درمان گزش راسو را كه به سخن وى در اين ناحيه بيش از هر منطقه ديگر يافت مىشود و از اهالى سيستان شيوه درمان گزش موش كور را آموخته است. | وى پس از درگذشت ابوعبدالله بريدى، به دستگاه ركنالدوله ديلمى پيوست و غالباً به درمان نزدیک ان او نيز مىپرداخت. ابوالحسن بيش از همه چيز از طريق تصنيف كتاب «المعالجات البقراطية» شهرت يافت. اين كتاب يك درسنامه پزشکى نفيس و دست كم براى دوران مؤلف آن، بىهمتاست. چنانكه در بسيارى از صفحات اين اثر ديده مىشود، ابوالحسن بهرغم خدمت در دستگاه اميران و گرفتارىهاى ناشى از آن، فرصت سفر نيز بسيار يافته، از شهرهاى بسيار ديدن كرده و از آزمودههاى گروههاى گوناگون مردم استفاده جسته است. وى نيز در طبرستان، رى، اهواز، آبادان، بصره، بغداد، موصل و شام بسربرده، از كحالان و نيز از ملاحان بصره شيوه درمان برخى بيمارىهاى چشم را، از اهل موصل خواص آب چشمههاى گوگردى را در درمان بيمارىهاى پوستى، از مردم ناحيهاى ميان اصفهان و اهواز درمان مارگزيدگى را، از مردمان خوزستان درمان گزش راسو را كه به سخن وى در اين ناحيه بيش از هر منطقه ديگر يافت مىشود و از اهالى سيستان شيوه درمان گزش موش كور را آموخته است. | ||
==وفات== | |||
مورخان سال وفاتش را سال 957م (یعنی حدود 345ق) یا 966م (یعنی حدود 354ق) میدانند. البته فؤاد سزگین سال 995 را ذکر کرده است.<ref>گلشنی، سید علی رضا، مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل</ref> که به قمری حدود سالهای 384 و 385ق میشود. | |||
== آثار== | == آثار== | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۹: | ||
از دو كتاب اخير اثرى برجاى نمانده است. | از دو كتاب اخير اثرى برجاى نمانده است. | ||
==پانویس == | |||
<references /> | |||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
برگرفته از دايرةالمعارف بزرگ اسلامى، ج 5، ص 344 به قلم محمدعلى مولوى. | #برگرفته از دايرةالمعارف بزرگ اسلامى، ج 5، ص 344 به قلم محمدعلى مولوى. | ||
#گلشنی، سید علی رضا، مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل، دوره ۲۰، شماره ۱۰ -(۷-۱۳۹۷)، جلد ۲۰ شماره ۱۰ صفحات ۷۱-۷۴ | |||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||