زاد سفر الملوك: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
Hbaghizadeh صفحهٔ زاد سفر الملوک را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به زاد سفر الملوك منتقل کرد
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR20288J1.jpg | عنوان = زاد سفر الملوک | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = ثعالبی، عبدالملک بن محمد (نويسنده) صالح، ابراهیم (محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = /ز2 3914 PJA | موضوع = |ناشر | ناشر = هيئة أبوظب...» ایجاد کرد)
 
جز (Hbaghizadeh صفحهٔ زاد سفر الملوک را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به زاد سفر الملوك منتقل کرد)
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۲۵: خط ۲۵:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''زاد سفر الملوك'''، از آثار شاعر، لغوی، کاتب و تاریخ‌نگار ایرانی قرن پنجم هجری قمری، [[ابومنصور عبدالملک بن محمد بن اسماعیل ثعالبى نیشابوری]]، مشهور به [[ابومنصور ثعالبی]] (350-429ق)، مجموعه‌ سخنانی ادیبانه است که نویسنده، ارزشمندی و آداب سفر را با ذکر آیات و روایات و نظم و نثر بیان می‌کند و می‌کوشد همه موضوعات مرتبط با آن را نیز توضیح دهد و اثری جامع و جالب بیافریند. پژوهشگر معاصر، [[ابراهیم بن حسین بن صالح]]، این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و مقدمه و تعلیقاتی ارزشمند را بر آن افزوده و شخصیت و آثار [[ثعالبی]] و نیز روش اثر حاضر را به‌شکل اجمالی شناسانده است.
'''زاد سفر الملوك'''، از آثار شاعر، لغوی، کاتب و تاریخ‌نگار ایرانی قرن پنجم هجری قمری، [[ثعالبی، عبدالملک بن محمد|ابومنصور عبدالملک بن محمد بن اسماعیل ثعالبى نیشابوری]]، مشهور به [[ثعالبی، عبدالملک بن محمد|ابومنصور ثعالبی]] (350-429ق)، مجموعه‌ سخنانی ادیبانه است که نویسنده، ارزشمندی و آداب سفر را با ذکر آیات و روایات و نظم و نثر بیان می‌کند و می‌کوشد همه موضوعات مرتبط با آن را نیز توضیح دهد و اثری جامع و جالب بیافریند. پژوهشگر معاصر، [[صالح، ابراهیم|ابراهیم بن حسین بن صالح]]، این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و مقدمه و تعلیقاتی ارزشمند را بر آن افزوده و شخصیت و آثار [[ثعالبی، عبدالملک بن محمد|ثعالبی]] و نیز روش اثر حاضر را به‌شکل اجمالی شناسانده است.


==هدف و روش==
==هدف و روش==
* [[ثعالبی]] کتابش را برای یکی از دولت‌مردان ادب‌پرور ولایت غزنه (پایتخت سلطان محمود غزنوی)، به نام [[ابوسعید حسن بن سهل]] تألیف کرده و به او تقدیم داشته و خودش را مدیون لطف و احسان او شمرده است<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص21-22</ref>.
* [[ثعالبی، عبدالملک بن محمد|ثعالبی]] کتابش را برای یکی از دولت‌مردان ادب‌پرور ولایت غزنه (پایتخت سلطان محمود غزنوی)، به نام [[ابوسعید حسن بن سهل]] تألیف کرده و به او تقدیم داشته و خودش را مدیون لطف و احسان او شمرده است<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص21-22</ref>.
* [[ابراهیم بن حسین بن صالح]]، با تأکید بر آنکه اثر حاضر فقط یک نسخه خطی دارد، افزوده است: این کتاب به چگونگی و آداب مسافرت و مدح یا ذمّ آن می‌پردازد و آیات، روایات و اشعاری را مطرح می‌کند که برخی از آنها را جز در این نوشتار نمی‌یابیم<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص12</ref>.
* [[صالح، ابراهیم|ابراهیم بن حسین بن صالح]]، با تأکید بر آنکه اثر حاضر فقط یک نسخه خطی دارد، افزوده است: این کتاب به چگونگی و آداب مسافرت و مدح یا ذمّ آن می‌پردازد و آیات، روایات و اشعاری را مطرح می‌کند که برخی از آنها را جز در این نوشتار نمی‌یابیم<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص12</ref>.


==ساختار و محتوا==
==ساختار و محتوا==
* [[ثعالبی]]، این اثر را در 50 باب سامان داده و هر نکته‌ای که درباره مباحث مربوط به سفر یافته، در آن گردآوری کرده است. اولین باب، «مدح سفر» است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص27</ref> و آخرین، «دیدار جان‌ها و دوری بدن‌ها»<ref>ر.ک: همان، ص175</ref>.
* [[ثعالبی، عبدالملک بن محمد|ثعالبی]]، این اثر را در 50 باب سامان داده و هر نکته‌ای که درباره مباحث مربوط به سفر یافته، در آن گردآوری کرده است. اولین باب، «مدح سفر» است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص27</ref> و آخرین، «دیدار جان‌ها و دوری بدن‌ها»<ref>ر.ک: همان، ص175</ref>.


==نمونه مباحث==
==نمونه مباحث==
* خدای متعال، مسافران را مدح کرده و گفته است: «...وَ آخَرُونَ يضْرِبُونَ فِي الْأَرْضِ يبْتَغُونَ مِنْ فَضْلِ اللَّهِ...» (مزّمّل: 20) و فرمان به سفر کردن داده و فرموده: «... فَانْتَشِرُوا فِي الْأَرْضِ وَ ابْتَغُوا مِنْ فَضْلِ اللَّهِ...» (جمعه: 10) و همچنین گفته است: «هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكمُ الْأَرْضَ ذَلُولًا فَامْشُوا فِي مَنَاكبِهَا وَ كلُوا مِنْ رِزْقِهِ ۖ وَ إِلَيهِ النُّشُورُ» (ملک: 15)<ref>ر.ک: همان، ص27</ref>.
* خدای متعال، مسافران را مدح کرده و گفته است: «...وَ آخَرُونَ يضْرِبُونَ فِي الْأَرْضِ يبْتَغُونَ مِنْ فَضْلِ اللَّهِ...» (مزّمّل: 20) و فرمان به سفر کردن داده و فرموده: «... فَانْتَشِرُوا فِي الْأَرْضِ وَ ابْتَغُوا مِنْ فَضْلِ اللَّهِ...» (جمعه: 10) و همچنین گفته است: «هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكمُ الْأَرْضَ ذَلُولًا فَامْشُوا فِي مَنَاكبِهَا وَ كلُوا مِنْ رِزْقِهِ ۖ وَ إِلَيهِ النُّشُورُ» (ملک: 15)<ref>ر.ک: همان، ص27</ref>.
* مثل‌های سفر: «الرفيق ثمّ الطريق» (اول هم‌سفر، بعد سفر) و «البركة في الحركة» (از تو حرکت، از خدا برکت)...و «لأن تمشي و تدوم خيرٌ من أن تعدو و لا تقوم» (رهرو آن نیست که گه تند و گهى خسته رود* رهرو آن است که آهسته و پیوسته رود)<ref>ر.ک: همان، ص65</ref>.
* مثل‌های سفر:  
#«الرفيق ثمّ الطريق» (اول هم‌سفر، بعد سفر)  
# «البركة في الحركة» (از تو حرکت، از خدا برکت)
# «لأن تمشي و تدوم خيرٌ من أن تعدو و لا تقوم» یعنی:  {{شعر}}{{ب|'' رهرو آن نیست که گه تند و گهى خسته رود''|2='' رهرو آن است که آهسته و پیوسته رود''<ref>ر.ک: همان، ص65</ref>.}}{{پایان شعر}} 


==پانویس==
==پانویس==
خط ۴۹: خط ۵۲:


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
 
[[رده:زبان‌شناسی، علم زبان]]
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]]
[[رده:زبان و ادبیات عربی]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد 1404]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1404 توسط محمد خردمند]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1404 توسط محمد خردمند]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1404 توسط محسن عزیزی]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1404 توسط محسن عزیزی]]