۱۴۶٬۶۱۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'مسکویه، احمد بن محمد' به 'ابن مسکویه، احمد بن محمد'
جز (جایگزینی متن - 'هه' به 'هه') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'مسکویه، احمد بن محمد' به 'ابن مسکویه، احمد بن محمد') |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
| شابک =964-331-368-4 | | شابک =964-331-368-4 | ||
| تعداد جلد =2 | | تعداد جلد =2 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =10334 | ||
| کتابخوان همراه نور =10334 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| خط ۲۹: | خط ۳۰: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''تاریخ علم کلام''' تألیف [[شبلی نعمانی، محمد|علاّمه شبلى نعمائى]] (1857-1914 ميلادى) که از علماى بزرگ هند در قرن اخير مىباشد. این کتاب توسط [[فخرداعی گیلانی، محمدتقی|سيد محمدتقى فخر داعى گيلانى]] به فارسی ترجمه شده است. | '''تاریخ علم کلام''' تألیف [[شبلی نعمانی، محمد|علاّمه شبلى نعمائى]] (1857-1914 ميلادى) که از علماى بزرگ هند در قرن اخير مىباشد. این کتاب توسط [[فخرداعی گیلانی، محمدتقی|سيد محمدتقى فخر داعى گيلانى]] به فارسی ترجمه شده است. | ||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
سپس وارد قرن چهارم و از متكلمين اين قرن مىنويسد و سپس ميرسد به قرن پنجم كه قرن انحطاط و زوال علم كلام است مىپردازد تا اينجا دور اول علم كلام به پايان ميرسد و دور دوم علم كلام يا دور دوم اشاعره است آغاز مىگردد و شرح احوال [[اشعری، علی بن اسماعیل|ابوالحسن اشعرى]] مؤسس طريقه اشعريه و سپس حالات [[غزالی، محمد بن محمد|غزالى]] و رازى دو مرد بزرگ علم كلام آمده و در آخر به ذكر احوال علاّمه آمرى پرداخته است.مؤلف پس از اين علم كلام اشاعره را تحت عنوان يك نظر اجمالى در علم كلام اشاعره زير دقت نظر گرفته و مسائل اختصاصى اشاعره مورد انتقاد قرار داده است. | سپس وارد قرن چهارم و از متكلمين اين قرن مىنويسد و سپس ميرسد به قرن پنجم كه قرن انحطاط و زوال علم كلام است مىپردازد تا اينجا دور اول علم كلام به پايان ميرسد و دور دوم علم كلام يا دور دوم اشاعره است آغاز مىگردد و شرح احوال [[اشعری، علی بن اسماعیل|ابوالحسن اشعرى]] مؤسس طريقه اشعريه و سپس حالات [[غزالی، محمد بن محمد|غزالى]] و رازى دو مرد بزرگ علم كلام آمده و در آخر به ذكر احوال علاّمه آمرى پرداخته است.مؤلف پس از اين علم كلام اشاعره را تحت عنوان يك نظر اجمالى در علم كلام اشاعره زير دقت نظر گرفته و مسائل اختصاصى اشاعره مورد انتقاد قرار داده است. | ||
بعد از اين دوره سوم آغاز مىگردد در اين بحث علاوه بر شرح احوال [[ابن رشد، محمد بن احمد|ابن رشد]]، [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] و شاه ولى الله از ابتكارات و اختراعات آنها در علم كلام به تفصيل و مشروح بحث نموده است.مؤلف براى تكميل تاريخ علم كلام از اين پس دفترى از حكماى اسلامى كه در اثبات مسائل مذهبى روى اصول فلسفه و تطبيق شريعت با منطق و حكمت مقامى بلند و ارجمند دارند باز كرده از [[فارابی، محمد بن محمد|فارابى]]، [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] و [[مسکویه، احمد بن محمد|ابن مسكويه]] و در آخر از [[سهروردی، یحیی بن حبش|شيخ اشراق]] و خصوصيات و مميّزات او در فلسفه صحبت داشته در آخر اين بخش كتاب تاريخ علم كلام مؤلف يك بحث با عنوان يك نظر اجمالى در علم كلامدارد او اوّل از اينجا آغاز مىكند كه اين فكر سالها در اذهان رسوخ داشته كه بيشتر مسائل علم كلام مقتبس از يونانيان و از آنها گرفته شده و مسلمانان فاقد قوه ابتكار و اختراع بوده خطايى بزرگ است و با قلم خود چنان با دليل و برهان روشن مىسازد كه براى خواننده هيچ شك و شبههاى باقى نمىگذارد كه مسلمانان در الهيّات فرسنگها از يونانيان جلو بودهاند و [[شبلی نعمانی، محمد|علامه شبلى]] در آخر اين بحث علم كلام را تشريح كرده كه علم كلام عبارت از دو چيز است يكى اثبات عقائد اسلامى و ديگر ردّ بر فلسفه ملاحده و ديگر مذاهب | بعد از اين دوره سوم آغاز مىگردد در اين بحث علاوه بر شرح احوال [[ابن رشد، محمد بن احمد|ابن رشد]]، [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] و شاه ولى الله از ابتكارات و اختراعات آنها در علم كلام به تفصيل و مشروح بحث نموده است.مؤلف براى تكميل تاريخ علم كلام از اين پس دفترى از حكماى اسلامى كه در اثبات مسائل مذهبى روى اصول فلسفه و تطبيق شريعت با منطق و حكمت مقامى بلند و ارجمند دارند باز كرده از [[فارابی، محمد بن محمد|فارابى]]، [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] و [[ابن مسکویه، احمد بن محمد|ابن مسكويه]] و در آخر از [[سهروردی، یحیی بن حبش|شيخ اشراق]] و خصوصيات و مميّزات او در فلسفه صحبت داشته در آخر اين بخش كتاب تاريخ علم كلام مؤلف يك بحث با عنوان يك نظر اجمالى در علم كلامدارد او اوّل از اينجا آغاز مىكند كه اين فكر سالها در اذهان رسوخ داشته كه بيشتر مسائل علم كلام مقتبس از يونانيان و از آنها گرفته شده و مسلمانان فاقد قوه ابتكار و اختراع بوده خطايى بزرگ است و با قلم خود چنان با دليل و برهان روشن مىسازد كه براى خواننده هيچ شك و شبههاى باقى نمىگذارد كه مسلمانان در الهيّات فرسنگها از يونانيان جلو بودهاند و [[شبلی نعمانی، محمد|علامه شبلى]] در آخر اين بحث علم كلام را تشريح كرده كه علم كلام عبارت از دو چيز است يكى اثبات عقائد اسلامى و ديگر ردّ بر فلسفه ملاحده و ديگر مذاهب | ||
=== بخش دوم === | === بخش دوم === | ||
بخش دوم كتاب كه به نام علم كلام جديد است با مقدّمه مترجم آغاز و سپس ديباچه مؤلف و بعد از آن بحث علوم جديده و مذهب، مذهب جزء فطرت انسانى، مذهب اسلام و در بحث عقل و مذهب مىآورد كه دليل منكرين مذاهب در غرب برپايه اين مسئله است كه مذاهب را برخلاف عقل يافتهاند و الاّ اگر مذهبى مبتنى بر عقل و مطابق با تحقيقات عقلى باشد اين مخالفين را با آن هيچگونه مخالفت و نزاعى نخواهد بود و علاّمه در اينجا واضح و آشكار مىكند كه اسلام در ميان مذاهب تنها مذهبى است كه عقل را تاج افتخار انسانى قرار داده و تمام تعاليم آن هماهنگ با عقل و منطق است. | بخش دوم كتاب كه به نام علم كلام جديد است با مقدّمه مترجم آغاز و سپس ديباچه مؤلف و بعد از آن بحث علوم جديده و مذهب، مذهب جزء فطرت انسانى، مذهب اسلام و در بحث عقل و مذهب مىآورد كه دليل منكرين مذاهب در غرب برپايه اين مسئله است كه مذاهب را برخلاف عقل يافتهاند و الاّ اگر مذهبى مبتنى بر عقل و مطابق با تحقيقات عقلى باشد اين مخالفين را با آن هيچگونه مخالفت و نزاعى نخواهد بود و علاّمه در اينجا واضح و آشكار مىكند كه اسلام در ميان مذاهب تنها مذهبى است كه عقل را تاج افتخار انسانى قرار داده و تمام تعاليم آن هماهنگ با عقل و منطق است. | ||
بعد از اين بحث وارد مرحله الهيّات مىشود و در صانع عالم تحت عنوان وجود بارى سخن مىگويد و در رابطه با اثبات صانع فقط طريقه قرآن مجيد را در اين باب برگزيده و دلايل و | بعد از اين بحث وارد مرحله الهيّات مىشود و در صانع عالم تحت عنوان وجود بارى سخن مىگويد و در رابطه با اثبات صانع فقط طريقه قرآن مجيد را در اين باب برگزيده و دلايل و براهین حكما و متكلمين را در اين باب رد مىكند سپس به ذكر اعتراضات عمده ملاحده فعلى اروپا پرداخته و يكيك را جواب و ردّ مىكند بعد از فراغت از بحث واجب به بحث از نبوت مىپردازد و در آخر اين بحث، نبوت محمد(ص) مورد بررسى قرار مىگيرد و براى اينكه اثبات نمايند كه پيامبر(ص) با منبع وحى اتصال داشته بعضى از مسائل مربوط به عقايد، عبادات، اخلاق و...آوردهو آنها بقدرى كامل، متقن و بلندپايهاند كه در مخيله هيچ حكيم و فيلسوف و يا قانونگذارى خطور نكرده و آنها بدون وحى ممكن نيست به فكر كسى بيايند از جمله حقوق اجتماعى اسلام:حقوق انسانى، حقوق زن، حقوق عامه مردم و وراثت و...در اينجا مسئله تأويل را كه از مسائل مشكل و بسيارى از اختلافات مذهبى از اين مسئله سرچشمه گرفته مورد بحث قرار داده است پس از آن [[شبلی نعمانی، محمد|علاّمه شبلى]] وارد بحث در روحانیات شده ملائكه، وحى و الهام و سپس به مسئله ترقى و تمدن كه مورد توجّه فلاسفه امروز است پرداخته زيرا فلاسفه مذاهب را سد راه ترقى دانستهاند و ثابت مىكند كه اسلام دينى است جامع و كامل كه تمدن را با آغوش باز مىپذيرد و آنرا در دامن خود پرورش ميدهد آخرين بحث در اين مرحله بحث پيوستگى بين دين و دنيا آمده و بخش دوم با دو ضميمه كه عبارت از دو خطابه از امام رازى و آن ديگر | ||
از امام [[غزالی، محمد بن محمد|غزالى]] كه راجع به نبوّت و رسالت ايراد شده پايان مىيابد. | از امام [[غزالی، محمد بن محمد|غزالى]] كه راجع به نبوّت و رسالت ايراد شده پايان مىيابد. | ||
| خط ۸۲: | خط ۸۲: | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | |||
[[تاریخ علم کلام در ایران و جهان اسلام]] | [[تاریخ علم کلام در ایران و جهان اسلام]] | ||
| خط ۹۴: | خط ۹۶: | ||
[[رده:کلام و عقاید]] | [[رده:کلام و عقاید]] | ||
[[رده:سازمانها، انجمنها، دائرةالمعارفها، واژهنامهها، مصطلحنامهها، سخنرانیها، تاریخ کلام]] | [[رده:سازمانها، انجمنها، دائرةالمعارفها، واژهنامهها، مصطلحنامهها، سخنرانیها، تاریخ کلام]] | ||