کلیات اوحدی مراغهای: دیوان، منطق العشاق، جام جم: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURکلیات اوحدی مراغهایJ1.jpg | عنوان =کلیات اوحدی مراغهای؛ دیوان، منطق العشاق، جام جم | عنوانهای دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = مراغهای، رکنالدین اوحدی (نویسنده) مرادی مراغهای، علی (محقق) |زبان | زبان =فا...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۱۶ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۰۷
| کلیات اوحدی مراغهای؛ دیوان، منطق العشاق، جام جم | |
|---|---|
| پدیدآوران | مراغهای، رکنالدین اوحدی (نویسنده) مرادی مراغهای، علی (محقق) |
| ناشر | اوحدی |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1396 |
| چاپ | اول |
| شابک | 9789648234626 |
| موضوع | شعر فارسی-قرن ٨ ق |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | فا٨/١١٨٢٠٩٢ |
کلیات اوحدی مراغهای؛ دیوان، منطق العشاق، جام جم تألیف رکنالدین اوحدی مراغهای؛ به کوشش علی مرادی مراغهای؛این کتاب مجموعه کامل اشعار اوحدی مراغهای، شاعر بزرگ قرن هفتم و هشتم هجری است که شامل دیوان اشعار، مثنوی منطق العشاق و مثنوی جام جم میباشد. تصحیح حاضر بر اساس نسخه سعید نفیسی انجام شده و تلاش شده نسخهای منقح ارائه گردد.
ساختار
این کتاب از چند بخش اصلی تشکیل شده است: مقدمهای درباره زندگی و شعر اوحدی مراغهای، دیوان اشعار شامل قصاید، ترکیبات، ترجیعات، مربع، غزلیات، فی لسان الاصفهانیه و رباعیات، و دو مثنوی منطق العشاق (دهنامه) و جام جم.
گزارش کتاب
کتاب حاضر کلیات آثار رکنالدین اوحدی مراغهای (670-738 ق) را در بر میگیرد. اوحدی از شاعران برجسته قرن هفتم و هشتم است که آثارش بازتابدهنده اوضاع سیاسی، اجتماعی و فرهنگی عصر ایلخانیان است. این تصحیح بر اساس نسخه سعید نفیسی انجام شده و تلاش شده اغلاط آن اصلاح گردد.
دیوان اوحدی شامل قصاید عرفانی و اخلاقی، غزلیات لطیف و رباعیات است. قصاید اوحدی بیشتر در زمینه وعظ و حقایق عرفانی است و غزلهایش از گرمی و تأثیر خاصی برخوردارند. مثنوی جام جم که در سال 733 ق به پایان رسیده، منظومهای عرفانی-اجتماعی در بحر خفیف و به سبک حدیقه سنایی است. این اثر که حدود پنج هزار بیت دارد، آیینهای از اوضاع آشفته سیاسی و فرهنگی نیمه اول قرن هشتم است.
منطق العشاق یا دهنامه دیگر اثر اوحدی است که شامل نامههای عاشقانه بین عاشق و معشوق است. اوحدی این اثر را به نام وجیهالدین یوسف بن حسن، نواده خواجه نصیرالدین طوسی سروده است. اوحدی شاعری مستقل بود که به دربارها وابسته نبود و گاه به نقد قدرت میپرداخت. اشعارش نشاندهنده عمق دانش او در علوم دینی و عرفانی است.[۱]
پانويس
- ↑ ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات