قبول الأخبار و معرفة الرجال: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR78572J1.jpg | عنوان = قبول الأخبار و معرفة الرجال | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = کعبی، عبدالله بن احمد (نويسنده) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = /ک7ق2 114 BP | موضوع = |ناشر | ناشر = دار الکتب العلمية | مکا...» ایجاد کرد)
     
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
    خط ۲۴: خط ۲۴:
    | پیش از =  
    | پیش از =  
    }}
    }}
    '''قبول الأخبار ومعرفة الرجال''' اثر ابوالقاسم عبدالله بن احمد بن محمود کعبی بلخی (متوفی 319ق)، در علم رجال و درایه، پیرامون بررسی روایات و روایان آنها.
    '''قبول الأخبار ومعرفة الرجال''' اثر [[کعبی، عبدالله بن احمد|ابوالقاسم عبدالله بن احمد بن محمود کعبی بلخی]] (متوفی 319ق)، در علم رجال و درایه، پیرامون بررسی روایات و روایان آنها.


    کتاب با مقدمه‌ای از محقق در توضیح محتوای آن آغاز و مطالب در هفت باب، تنظیم شده است. نویسنده تا حد زیادی در نامگذاری کتاب و انتخاب چنین عنوانی، موفق بوده است. وی مطالب را با بابی آغاز نموده که در آن، بسیاری از روایات منقول را که به نوعی معیوب و دارای اشکال می‌باشند و حتی روایات مجعول بوده و گروهی از راویان آنها، عمدا در آنها دروغ گفته‌اند را آورده و برای رد و تکذیب آنها، به نظریات و اقوال علمای برجسته و اهل دانش در این زمینه، استناد نموده است. به عنوان مثال، وی درباره حدیثی از شعبه، چنین گفته است: «به سختی کسی را پیدا خواهید کرد که این حدیث را آنطور که من جستجو و تحقیق کرده‌ام، جستجو و تتبع کرده باشد. من در این حدیث جستجو و دقت کردم و دیدم که حتی یک سوم آن هم صحیح نیست». سراسر این باب، دربردارنده اظهارات و بیان دیدگاه علمایی است که به دیگر دروغگویان و جاعلان حدیث، خرده گرفته و یا اقوال علمایی است که از رویکرد قدیمی خود، یعنی تدلیس یا سایر روش‌هایی که باعث ضعف و اشکال در حدیث می‌شود، رویگردان شده و به اشتباهات خود، اعتراف کرده‌اند<ref>مقدمه، ص5</ref>.
    کتاب با مقدمه‌ای از محقق در توضیح محتوای آن آغاز و مطالب در هفت باب، تنظیم شده است. نویسنده تا حد زیادی در نامگذاری کتاب و انتخاب چنین عنوانی، موفق بوده است. وی مطالب را با بابی آغاز نموده که در آن، بسیاری از روایات منقول را که به نوعی معیوب و دارای اشکال می‌باشند و حتی روایات مجعول بوده و گروهی از راویان آنها، عمدا در آنها دروغ گفته‌اند را آورده و برای رد و تکذیب آنها، به نظریات و اقوال علمای برجسته و اهل دانش در این زمینه، استناد نموده است. به عنوان مثال، وی درباره حدیثی از شعبه، چنین گفته است: «به سختی کسی را پیدا خواهید کرد که این حدیث را آنطور که من جستجو و تحقیق کرده‌ام، جستجو و تتبع کرده باشد. من در این حدیث جستجو و دقت کردم و دیدم که حتی یک سوم آن هم صحیح نیست». سراسر این باب، دربردارنده اظهارات و بیان دیدگاه علمایی است که به دیگر دروغگویان و جاعلان حدیث، خرده گرفته و یا اقوال علمایی است که از رویکرد قدیمی خود، یعنی تدلیس یا سایر روش‌هایی که باعث ضعف و اشکال در حدیث می‌شود، رویگردان شده و به اشتباهات خود، اعتراف کرده‌اند<ref>مقدمه، ص5</ref>.
    خط ۴۴: خط ۴۴:


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
     
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:حدیث]]
    [[رده:علم الحدیث]]
    [[رده:مباحث خاص علم الحدیث]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد 1404]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1404 توسط عباس مکرمی]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1404 توسط عباس مکرمی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1404 توسط فریدون سبحانی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1404 توسط فریدون سبحانی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۱۲

    قبول الأخبار و معرفة الرجال
    قبول الأخبار و معرفة الرجال
    پدیدآورانکعبی، عبدالله بن احمد (نويسنده)
    ناشردار الکتب العلمية
    مکان نشرلبنان - بیروت
    سال نشر1421ق - 2000م
    چاپ1
    زبانعربی
    تعداد جلد2
    کد کنگره
    /ک7ق2 114 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    قبول الأخبار ومعرفة الرجال اثر ابوالقاسم عبدالله بن احمد بن محمود کعبی بلخی (متوفی 319ق)، در علم رجال و درایه، پیرامون بررسی روایات و روایان آنها.

    کتاب با مقدمه‌ای از محقق در توضیح محتوای آن آغاز و مطالب در هفت باب، تنظیم شده است. نویسنده تا حد زیادی در نامگذاری کتاب و انتخاب چنین عنوانی، موفق بوده است. وی مطالب را با بابی آغاز نموده که در آن، بسیاری از روایات منقول را که به نوعی معیوب و دارای اشکال می‌باشند و حتی روایات مجعول بوده و گروهی از راویان آنها، عمدا در آنها دروغ گفته‌اند را آورده و برای رد و تکذیب آنها، به نظریات و اقوال علمای برجسته و اهل دانش در این زمینه، استناد نموده است. به عنوان مثال، وی درباره حدیثی از شعبه، چنین گفته است: «به سختی کسی را پیدا خواهید کرد که این حدیث را آنطور که من جستجو و تحقیق کرده‌ام، جستجو و تتبع کرده باشد. من در این حدیث جستجو و دقت کردم و دیدم که حتی یک سوم آن هم صحیح نیست». سراسر این باب، دربردارنده اظهارات و بیان دیدگاه علمایی است که به دیگر دروغگویان و جاعلان حدیث، خرده گرفته و یا اقوال علمایی است که از رویکرد قدیمی خود، یعنی تدلیس یا سایر روش‌هایی که باعث ضعف و اشکال در حدیث می‌شود، رویگردان شده و به اشتباهات خود، اعتراف کرده‌اند[۱].

    پس از آن، بابی آمده است که در آن، میزان تقوای بسیاری از علما را در حوزه روایت و میزان اهتمام ایشان در صحیح بودن روایات را روشن می‌سازد[۲].

    در باب سوم، به روایاتی که با قرآن و سنت در تضاد می‌باشد، اشاره شده و نمونه‌هایی از سخنان علما که در آنها این موضوع توضیح داده شده، ذکر گردیده است. در باب چهارم، اقوالی از اهل حدیث نقل شده است که با آنچه جماعت به آن عمل می‌کنند، منافات دارد[۳].

    نویسنده در باب پنجم، به برخی از اعمال اهل حدیث انتفاد نموده و در باب ششم، برخی از اقوال اهل حدیث که به ضعف نسبت داده شده، آمده است. در آخرین باب نیز از کسانی نام برده است که به بدعت، تدلیس و... متهم شده‌اند[۴].

    پانویس

    1. مقدمه، ص5
    2. همان
    3. همان، ص5- 6
    4. همان، ص6

    منابع مقاله

    مقدمه کتاب.

    وابسته‌ها