۱۴۴٬۷۳۸
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'رده:مقالات آبان موسوی' به '') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'سیدع' به 'سید ع') |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
''' بیدلی در ذن '''، تألیف [[سوزوکی، د.ت.|د.ت. سوزوگی]] با ترجمه [[پاشایی، ع.|ع. پاشایی]] و [[پاشایی، نسرین|نسرین پاشایی]]، به مفهوم بیدلی، که همان بیاندیشگی دریافت عرفانی و معنوی است، میپردازد. بیدلی در ذن، خواننده را با معنویت خاور دور آشنا میسازد. | ''' بیدلی در ذن '''، تألیف [[سوزوکی، د.ت.|د.ت. سوزوگی]] با ترجمه [[پاشایی، ع.|ع. پاشایی]] و [[پاشایی، نسرین|نسرین پاشایی]]، به مفهوم بیدلی، که همان بیاندیشگی دریافت عرفانی و معنوی است، میپردازد. بیدلی در ذن، خواننده را با معنویت خاور دور آشنا میسازد. | ||
این نوشتار با شیوه تحقیقی - توصیفی به آیین ذن و مفهوم بیدلی در آن میپردازد و شش فصل دارد. بهطور کلی، آیین بودایی ذن در چین با نام دو نفر گرده خورده: نخست بودیدرما، بنیانگذار ذن و دیگری هویی ننگ که راه اندیشه ذن را که -بودی درمه آغاز کرده بود- مشخص کرد. مؤلف در این شش فصل بر آن است تا آموزههای خاص هویی ننگ، که شامل آموزه دیانه، پرگیا، بیدلی، دیدگاه زمانی خودبود و دیدگاه فضایی خودبود است، را بررسی نماید و تعریف بیدلی یا ندانستگی یا بیاندیشگی را در این آیین توضیح دهد.<ref>بلندنژاد، | این نوشتار با شیوه تحقیقی - توصیفی به آیین ذن و مفهوم بیدلی در آن میپردازد و شش فصل دارد. بهطور کلی، آیین بودایی ذن در چین با نام دو نفر گرده خورده: نخست بودیدرما، بنیانگذار ذن و دیگری هویی ننگ که راه اندیشه ذن را که -بودی درمه آغاز کرده بود- مشخص کرد. مؤلف در این شش فصل بر آن است تا آموزههای خاص هویی ننگ، که شامل آموزه دیانه، پرگیا، بیدلی، دیدگاه زمانی خودبود و دیدگاه فضایی خودبود است، را بررسی نماید و تعریف بیدلی یا ندانستگی یا بیاندیشگی را در این آیین توضیح دهد.<ref>بلندنژاد، سید علی، ص329-330</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
بلندنژاد، | بلندنژاد، سید علی، کتابشناسی توصیفی ادیان (دفتر سوم: ادیان هند و خاور دور)، مشهد، بنیاد پژوهشهای اسلامی، چاپ اول، 1395ش. | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||