ترجمه رساله قشیریه (نشر سخن): تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
}} | }} | ||
'''ترجمۀ رسالۀ قشیریه''' تألیف عبدالکریم بن هوازن | '''ترجمۀ رسالۀ قشیریه''' تألیف [[قشیری، عبدالکریم بن هوازن|عبدالکریم بن هوازن قشیری]]، ترجمه [[حسن بن احمد عثمانی]]، تصحیح [[میرباقری فرد، سید علیاصغر|سید علیاصغر میرباقریفرد]] و [[روضاتیان، سیدە مریم|سیدە مریم روضاتیان]]؛ این کتاب ترجمه فارسی یکی از مهمترین متون عرفانی اسلامی است که مبانی فکری و تعالیم [[قشیری، عبدالکریم بن هوازن|قشیری]] را به زبان فارسی تبیین میکند و در سیر تألیفات عرفانی فارسی نقش مهمی ایفا کرده است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
رسالۀ قشیریه از مهمترین متون عرفانی اسلامی است که توسط ابوالقاسم عبدالکریم بن هوازن قشیری (376-465ق) در قرن پنجم هجری تألیف شد. این اثر که به زبان عربی نوشته شده بود، به سرعت به فارسی ترجمه شد تا برای مخاطبان فارسیزبان نیز قابل استفاده باشد. ترجمه حاضر توسط ابوعلی بن احمد العثمانی، احتمالاً از شاگردان قشیری، انجام شده است. | رسالۀ قشیریه از مهمترین متون عرفانی اسلامی است که توسط [[قشیری، عبدالکریم بن هوازن|ابوالقاسم عبدالکریم بن هوازن قشیری]] (376-465ق) در قرن پنجم هجری تألیف شد. این اثر که به زبان عربی نوشته شده بود، به سرعت به فارسی ترجمه شد تا برای مخاطبان فارسیزبان نیز قابل استفاده باشد. ترجمه حاضر توسط ابوعلی بن احمد العثمانی، احتمالاً از شاگردان [[قشیری، عبدالکریم بن هوازن|قشیری]]، انجام شده است. | ||
مصححان در مقدمه مفصل کتاب به بررسی زندگی و اندیشههای قشیری پرداختهاند. قشیری که در استوا (قوچان کنونی) متولد شد، پس از تحصیلات گسترده در علوم مختلف به یکی از عالمان بزرگ زمان خود تبدیل شد. مشرب عرفانی او کاملاً در چارچوب سنت اول عرفانی قرار میگیرد (ص 25-30). | مصححان در مقدمه مفصل کتاب به بررسی زندگی و اندیشههای [[قشیری، عبدالکریم بن هوازن|قشیری]] پرداختهاند. [[قشیری، عبدالکریم بن هوازن|قشیری]] که در استوا (قوچان کنونی) متولد شد، پس از تحصیلات گسترده در علوم مختلف به یکی از عالمان بزرگ زمان خود تبدیل شد. مشرب عرفانی او کاملاً در چارچوب سنت اول عرفانی قرار میگیرد (ص 25-30). | ||
در بخش نسخهشناسی، مصححان به بررسی نسخههای خطی مورد استفاده پرداختهاند که مهمترین آنها عبارتند از: نسخه بغداد (کتابت 484ق)، نسخه مجمع ذخایر اسلامی (کتابت 544ق) و نسخه کتابخانه سلیمانیه. نسخه اساس این تصحیح، نسخه ایاصوفیا بوده که با نسخه موزه بریتانیا مقابله شده است (ص 85-90). | در بخش نسخهشناسی، مصححان به بررسی نسخههای خطی مورد استفاده پرداختهاند که مهمترین آنها عبارتند از: نسخه بغداد (کتابت 484ق)، نسخه مجمع ذخایر اسلامی (کتابت 544ق) و نسخه کتابخانه سلیمانیه. نسخه اساس این تصحیح، نسخه ایاصوفیا بوده که با نسخه موزه بریتانیا مقابله شده است (ص 85-90). | ||
نسخهٔ ۱۰ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۲۱:۲۰
| ترجمۀ رسالۀ قشیریه | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | قشیری، عبدالکریم بن هوازن (نویسنده)
عثمانی، حسن بن احمد (مترجم) میرباقری فرد، سید علیاصغر (مصحح) روضاتیان، سیدە مریم (مصحح) |
| ناشر | سخن |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1396 |
| چاپ | اول |
| شابک | 978-964-372-807-6 |
| موضوع | عرفان - متون قدیمی تاقرن ١٤ |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP ٢٨٢/٦ |
ترجمۀ رسالۀ قشیریه تألیف عبدالکریم بن هوازن قشیری، ترجمه حسن بن احمد عثمانی، تصحیح سید علیاصغر میرباقریفرد و سیدە مریم روضاتیان؛ این کتاب ترجمه فارسی یکی از مهمترین متون عرفانی اسلامی است که مبانی فکری و تعالیم قشیری را به زبان فارسی تبیین میکند و در سیر تألیفات عرفانی فارسی نقش مهمی ایفا کرده است.
ساختار
کتاب شامل مقدمه مفصلی از مصححان در پنج بخش و متن اصلی ترجمه رساله قشیریه است. مقدمه به احوال و زندگی قشیری، سنت و مشرب عرفانی او، آثارش، معرفی ترجمه رساله و روش تصحیح متن میپردازد.
گزارش کتاب
رسالۀ قشیریه از مهمترین متون عرفانی اسلامی است که توسط ابوالقاسم عبدالکریم بن هوازن قشیری (376-465ق) در قرن پنجم هجری تألیف شد. این اثر که به زبان عربی نوشته شده بود، به سرعت به فارسی ترجمه شد تا برای مخاطبان فارسیزبان نیز قابل استفاده باشد. ترجمه حاضر توسط ابوعلی بن احمد العثمانی، احتمالاً از شاگردان قشیری، انجام شده است.
مصححان در مقدمه مفصل کتاب به بررسی زندگی و اندیشههای قشیری پرداختهاند. قشیری که در استوا (قوچان کنونی) متولد شد، پس از تحصیلات گسترده در علوم مختلف به یکی از عالمان بزرگ زمان خود تبدیل شد. مشرب عرفانی او کاملاً در چارچوب سنت اول عرفانی قرار میگیرد (ص 25-30).
در بخش نسخهشناسی، مصححان به بررسی نسخههای خطی مورد استفاده پرداختهاند که مهمترین آنها عبارتند از: نسخه بغداد (کتابت 484ق)، نسخه مجمع ذخایر اسلامی (کتابت 544ق) و نسخه کتابخانه سلیمانیه. نسخه اساس این تصحیح، نسخه ایاصوفیا بوده که با نسخه موزه بریتانیا مقابله شده است (ص 85-90).
ترجمه عثمانی ویژگیهای زبانی خاصی دارد. در این ترجمه تعادل مناسبی بین واژگان فارسی و عربی برقرار شده و از فعلهای ساده فارسی به وفور استفاده شده است. ساختار جملات نیز عموماً مطابق دستور زبان فارسی است و مترجم در بسیاری موارد برای انتقال بهتر مفاهیم به مخاطب فارسیزبان، ساختار جملات عربی را تغییر داده است (ص 60-65).
رساله قشیریه به شیوه فرهنگ مصطلحات عرفانی تألیف شده و مشتمل بر تعالیم و مواجید عرفانی در دو ساحت اصول و مبانی و همچنین فروع و آداب عرفانی است. این اثر نقش مهمی در گسترش عرفان اسلامی در حوزه زبان فارسی و انتقال مفاهیم عرفانی به مخاطبان عام داشته است.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات