ایرانی از نگاه دیگری؛ منطق فهم فرهنگ ایران در سفرنامه‌ها: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۹: خط ۹:
    |زبان  
    |زبان  
    | زبان =فارسی
    | زبان =فارسی
    | کد کنگره =DSR 28/الف3ر9139
    | کد کنگره =DSR۲۸ر۳الف۹
    | موضوع =سفرنامه‌های اروپایی - تاریخ و نقد
    | موضوع =سفرنامه‌های اروپایی - تاریخ و نقد
    |ناشر  
    |ناشر  
    خط ۵۱: خط ۵۱:


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:تاریخ]]
    [[رده:تاریخ آسیا]]
    [[رده:تاریخ ایران]]
    [[رده:مقالات(اردیبهشت 1404) باقی زاده]]
    [[رده:مقالات(اردیبهشت 1404) باقی زاده]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 اردیبهشت 1404]]
    [[رده:فاقد اتوماسیون]]
    [[رده:فاقد اتوماسیون]]

    نسخهٔ ‏۹ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۳۱

    ایرانی از نگاه دیگری؛ منطق فهم فرهنگ ایران در سفرنامه‌ها
    ایرانی از نگاه دیگری؛ منطق فهم فرهنگ ایران در سفرنامه‌ها
    پدیدآورانرحمانی، جبار (نویسنده) میرزایی، حسین (نویسنده)
    ناشرپژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات
    مکان نشرتهران
    سال نشر1396
    چاپچاپ اول
    شابک6ـ083ـ452ـ600ـ978
    موضوعسفرنامه‌های اروپایی - تاریخ و نقد
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    DSR۲۸ر۳الف۹

    ایرانی از نگاه دیگری؛ منطق فهم فرهنگ ایران در سفرنامه‌ها تألیف جبار رحمانی و حسین میرزایی؛ این کتاب با رویکرد هرمنوتیک فلسفی گادامر به تحلیل فهم میان‌فرهنگی در سفرنامه‌های خارجیان درباره ایران می‌پردازد و تصویر فرهنگ ایرانی را در این متون بررسی می‌کند.

    ساختار

    کتاب در شش فصل اصلی به همراه مقدمه و نتیجه‌گیری تنظیم شده است. هر فصل به جنبه‌های مختلف فهم میان‌فرهنگی در سفرنامه‌ها اختصاص دارد.

    گزارش کتاب

    این کتاب حاصل پژوهشی است که از سال 1383 درباره سفرنامه‌های خارجیان دربارۀ ایران آغاز شد. نویسندگان با استفاده از چارچوب نظری هرمنوتیک فلسفی هانس‌گئورگ گادامر، به بررسی فرایندهای فهم میان‌فرهنگی در سفرنامه‌ها پرداخته‌اند.

    کتاب با نقد رویکردهای رایج به سفرنامه‌ها که معمولاً آنها را متهم به غرض‌ورزی یا تعصب می‌کنند، روش جدیدی برای تحلیل این متون پیشنهاد می‌دهد. بر اساس این دیدگاه، سفرنامه‌ها نه به عنوان منابعی معتبر یا غیرمعتبر، بلکه به مثابه «رخداد فهم» در نظر گرفته می‌شوند که نشان‌دهنده تعامل میان افق‌های معنایی مختلف است.

    نویسندگان در فصول مختلف کتاب به موضوعاتی مانند فردگرایی و جمع‌گرایی ایرانیان، تصویر شخصیت ایرانی، نقش جنسیت در فهم سفرنامه‌نویسان، و مقایسه سفرنامه‌های خارجیان در ایران با سفرنامه‌های ایرانیان در غرب پرداخته‌اند.

    این اثر با ارائه تحلیلی نو از سفرنامه‌ها، منبع ارزشمندی برای پژوهشگران مطالعات فرهنگی، انسان‌شناسی و تاریخ تفکر است.[۱]

    پانويس

    منابع مقاله

    پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات

    وابسته‌ها