تلفیق نظم فارسی در نگارگری هندی (دیوان انوری در دربار اکبرشاه گورکانی)

تلفیق نظم فارسی در نگارگری هندی (دیوان انوری در دربار اکبرشاه گورکانی)
پدیدآوران	شیمل، آنه‌ ماری (نویسنده) ولش، استوارت کری (نویسنده) لعل شاطری، مصطفی (مترجم) جعفری دهکردی، ناهید (مترجم)
ناشر	مرندیز
مکان نشر	مشهد
سال نشر	1396
چاپ	اول
شابک	‎978-600-106-560-6
موضوع	نسخه‌های خطی فارسی --
زبان	فارسی
تعداد جلد	1
کد کنگره	٢٨٣٨PIR/ش٩ت١٣٩۶٨

تلفیق نظم فارسی در نگارگری هندی (دیوان انوری در دربار اکبرشاه گورکانی) تألیف آنماری شیمل و استوارت کری ولش، ترجمه مصطفی لعل شاطری و ناهید جعفری دهکردی؛ این کتاب به بررسی نسخه نفیس دیوان انوری می‌پردازد که به دستور اکبرشاه گورکانی در سال 1588 میلادی تهیه شده و نمونه‌ای از تلفیق شعر فارسی و نگارگری هندی است.

ساختار

کتاب در سه فصل اصلی تنظیم شده است: اکبر کبیر در یک نگاه، انوری و شعر او، و صفحاتی از دیوان که شامل 15 نگاره برگزیده است.

گزارش کتاب

کتاب «تلفیق نظم فارسی در نگارگری هندی» به بررسی نسخه‌ای نفیس از دیوان انوری می‌پردازد که در دربار اکبرشاه گورکانی (1542-1605م) تهیه شده است. این اثر حاصل همکاری آنماری شیمل، ایران‌شناس برجسته آلمانی، و استوارت کری ولش، متخصص هنر اسلامی است.

فصل اول کتاب به معرفی اکبرشاه گورکانی و دربار او اختصاص دارد. نویسندگان توضیح می‌دهند که چگونه این پادشاه مغول به حمایت از هنر و ادب فارسی پرداخت و کارگاه‌های هنری درباری را تأسیس کرد (ص 15-30). فصل دوم به زندگی و اشعار انوری، شاعر بزرگ قرن ششم هجری، می‌پردازد و جایگاه او را در ادبیات فارسی تحلیل می‌کند (ص 45-60).

اما بخش جذاب کتاب، فصل سوم است که 15 نگاره برگزیده از این نسخه نفیس را با تحلیل‌های دقیق ارائه می‌دهد. این نگاره‌ها که اکنون در موزه هنر فاگ دانشگاه هاروارد نگهداری می‌شوند، نمونه‌های درخشانی از تلفیق شعر فارسی و نگارگری هندی هستند. هر نگاره به بیتی خاص از دیوان انوری مرتبط است و جنبه‌هایی از فلسفه زندگی و جامعه هند آن دوره را نشان می‌دهد (ص 75-120).

نویسندگان با بررسی دقیق این نسخه نشان می‌دهند که چگونه ادبیات فارسی در دربار گورکانیان هند مورد توجه قرار گرفت و چگونه هنرمندان هندی با الهام از اشعار فارسی، آثاری بی‌نظیر خلق کردند. کتاب همچنین اطلاعات ارزشمندی درباره تکنیک‌های نگارگری و تذهیب در دوره گورکانیان ارائه می‌دهد.

این اثر نه تنها برای علاقه‌مندان به هنر اسلامی و نسخ خطی، بلکه برای پژوهشگران ادبیات فارسی و تاریخ هند نیز منبعی ارزشمند محسوب می‌شود.

منابع مقاله

پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات