۱۴۶٬۲۲۳
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
'''صد غزل انتقادی حافظ''' تألیف هیوا مسیح با یادداشتی از بهاءالدین | '''صد غزل انتقادی حافظ''' تألیف [[مسیح، هیوا|هیوا مسیح]] با یادداشتی از [[خرمشاهی، بهاءالدین|بهاءالدین خرمشاهی]]؛ این کتاب با بررسی غزلهای انتقادی [[حافظ، شمسالدین محمد|حافظ]] و ارائهٔ آنها در قالب نوین «زیرهمنویسی نیمایی»، او را مصلحی اجتماعی میداند که شعرش الهامبخش جنبشهای ادبی بعدی شد و با شکستن ساختار سنتی، آن را برای نسل امروز جذابتر کرده است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
این کتاب شامل گزیدهای از صد غزل انتقادی حافظ با رویکردی نوین در ارائه و تقطیع اشعار است. | این کتاب شامل گزیدهای از صد غزل انتقادی [[حافظ، شمسالدین محمد|حافظ]] با رویکردی نوین در ارائه و تقطیع اشعار است. | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
حافظ با همۀ جلالت قدر نه صدیق است نه قدیس، رندی است که سرش به «دنیی و عقبی» فرو نمیآید، رند حافظ، همان حافظ رند است. حاصل انقلاب حافظ در غزل، نظم پریشان «پاشان» است که غزلی چندآوایی اما هماهنگ پدید آورده است. حافظ از شعر، از شراب، از حقیقت، از زهد، از وعظ، از شریعت، از طریقت، از عشق، از راستی، از مستی، از احکام شرع و شهر، از ارباب دین و دنیا، از محتسب، از خانقاه و ..... حرف میزند؛ اما هر یک را با نگاهی تازه و دیگرگونه و انتقادی. | [[حافظ، شمسالدین محمد|حافظ]] با همۀ جلالت قدر نه صدیق است نه قدیس، رندی است که سرش به «دنیی و عقبی» فرو نمیآید، رند [[حافظ، شمسالدین محمد|حافظ]]، همان [[حافظ، شمسالدین محمد|حافظ]] رند است. حاصل انقلاب [[حافظ، شمسالدین محمد|حافظ]] در غزل، نظم پریشان «پاشان» است که غزلی چندآوایی اما هماهنگ پدید آورده است. [[حافظ، شمسالدین محمد|حافظ]] از شعر، از شراب، از حقیقت، از زهد، از وعظ، از شریعت، از طریقت، از عشق، از راستی، از مستی، از احکام شرع و شهر، از ارباب دین و دنیا، از محتسب، از خانقاه و ..... حرف میزند؛ اما هر یک را با نگاهی تازه و دیگرگونه و انتقادی. | ||
به نظر نگارندۀ این کتاب انتقادگری حافظ نخستین رکن از ارکان دیوان و شخصیت و رسالت اوست. گویی همۀ دیوان حافظ بر این شالودۀ اصلی، مهم و همیشه تازه تنیده و بافته شده است. از انتقادهای دینی، عرفانی، اخلاقی و اجتماعی گرفته تا انتقاد بر طرز غزل پیش از خود و بنیاد نوعی دیگر و تازهتر دیدن و سرودن غزل که در زمان خود بزرگترین جنبش ادبی بر علیه شعر گذشته و معاصر حافظ است. | به نظر نگارندۀ این کتاب انتقادگری [[حافظ، شمسالدین محمد|حافظ]] نخستین رکن از ارکان دیوان و شخصیت و رسالت اوست. گویی همۀ [[دیوان حافظ بر اساس نه نسخه کامل کهن مورخ به سالهای 813 تا 827 هجری قمری (چاپ دوم)|دیوان حافظ]] بر این شالودۀ اصلی، مهم و همیشه تازه تنیده و بافته شده است. از انتقادهای دینی، عرفانی، اخلاقی و اجتماعی گرفته تا انتقاد بر طرز غزل پیش از خود و بنیاد نوعی دیگر و تازهتر دیدن و سرودن غزل که در زمان خود بزرگترین جنبش ادبی بر علیه شعر گذشته و معاصر حافظ است. | ||
این کتاب گزینهای مشتمل بر صد غزل انتقادی حافظ به روایت هیوا مسیح است. آنچه در این کتاب اهمیت و تازگی دارد، تقطیع نیمایی شعر حافظ است و زیرهمنویسی روشمند آنها که میتواند معیاری برای نیمایینویسی هرگونه شعر اعم از کهن و نو باشد. شکل نوشتاری جدید شعر حافظ ثابت میکند که شعر راستین در هر شکلی حقیقت جوهری خود را کاملاً حفظ میکند. | این کتاب گزینهای مشتمل بر صد غزل انتقادی [[حافظ، شمسالدین محمد|حافظ]] به روایت [[مسیح، هیوا|هیوا مسیح]] است. آنچه در این کتاب اهمیت و تازگی دارد، تقطیع نیمایی شعر حافظ است و زیرهمنویسی روشمند آنها که میتواند معیاری برای نیمایینویسی هرگونه شعر اعم از کهن و نو باشد. شکل نوشتاری جدید شعر [[حافظ، شمسالدین محمد|حافظ]] ثابت میکند که شعر راستین در هر شکلی حقیقت جوهری خود را کاملاً حفظ میکند. | ||
مبنای انتخاب غزلیات در این کتاب به این صورت بوده است: | مبنای انتخاب غزلیات در این کتاب به این صورت بوده است: | ||
1. افزون بر توجه به برخی غزلهای مشهور حافظ، انتخاب غزلهای با شهرت کمتر یا بدون شهرت نیز مطمح نظر بوده است. | |||
1. افزون بر توجه به برخی غزلهای مشهور [[حافظ، شمسالدین محمد|حافظ]]، انتخاب غزلهای با شهرت کمتر یا بدون شهرت نیز مطمح نظر بوده است. | |||
2. غزلهایی انتخاب شده که به دلیل نوع بحر و وزن قابلیت مانور بیشتری در زیرهمنویسی دارند. | 2. غزلهایی انتخاب شده که به دلیل نوع بحر و وزن قابلیت مانور بیشتری در زیرهمنویسی دارند. | ||
3. زیرهمنویسی یا تدوین هر غزل بر مبنای لحن و وزن، اهمیت قافیه و ردیف انجام شده است. | 3. زیرهمنویسی یا تدوین هر غزل بر مبنای لحن و وزن، اهمیت قافیه و ردیف انجام شده است. | ||
4. در شیوۀ تدوین، نظام مصراع و بیت به هم میریزد؛ اما وزن سر جای خود است. | 4. در شیوۀ تدوین، نظام مصراع و بیت به هم میریزد؛ اما وزن سر جای خود است. | ||
5. رعایت نکردن شیوۀ الفبایی | 5. رعایت نکردن شیوۀ الفبایی | ||
6. منبع این گزینه، حافظ تصحیح استاد بهاءالدین خرمشاهی و استاد هوشنگ ابتهاج است.<ref>[https://literaturelib.com/books/3208 ر.ک. پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | |||
6. منبع این گزینه، حافظ تصحیح استاد [[خرمشاهی، بهاءالدین|بهاءالدین خرمشاهی]] و استاد [[ابتهاج، هوشنگ|هوشنگ ابتهاج]] است.<ref>[https://literaturelib.com/books/3208 ر.ک. پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | |||
==پانويس == | ==پانويس == | ||