سیر و سلوک: تفاوت میان نسخه‌ها

 

'''سیر و سلوک''' تألیف خواجه نصیرالدین طوسی، با تصحیح و ترجمه جلال بدخشانی؛ این رساله که به شکل نامه‌ای مفصل خطاب به سلطان الدعات و الوزرای مظفر بن محمد نگاشته شده، از مهم‌ترین آثار خواجه نصیرالدین طوسی (597-672 ق) در حوزه عرفان و سلوک معنوی محسوب می‌شود.

رساله «سیر و سلوک» یکی از مهم‌ترین متون عرفانی-فلسفی خواجه نصیرالدین طوسی است که هم جنبه‌های زندگینامه‌ای خودنوشت دارد و هم بیانگر دیدگاه‌های عمیق فلسفی و عرفانی وی است. این اثر که به صورت نامه‌ای خطاب به مظفر بن محمد، از بزرگان اسماعیلیه نوشته شده، سیر تحول فکری و روحانی طوسی را از کودکی تا گرایش به مذهب اسماعیلی به تصویر می‌کشد.

این رساله نه تنها از نظر محتوای فلسفی و عرفانی، بلکه از جهت سبک نگارش نیز اثری ممتاز محسوب می‌شود. طوسی در این اثر با زبانی شیوا و استدلالی محکم، مسیر سلوک معنوی خود را ترسیم کرده و به بررسی ابعاد مختلف معرفت الهی پرداخته است. کتاب حاضر که با مقدمه‌ای ارزشمند از فرهاد دفتری و بررسی‌های لئونارد لویسن همراه شده، منبعی بی‌بدیل برای شناخت اندیشه‌های اسماعیلی طوسی به شمار می‌رود.<ref>[https://literaturelib.com/books/3220 پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>

[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]