عوالي الإمام مالك: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'مقدمه نويس' به 'مقدمهنويس') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '( ' به '(') |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
[[حاکم، محمد بن محمد]] (نويسنده) | [[حاکم، محمد بن محمد]] (نويسنده) | ||
[[شاذلی النیفر، محمد ]] (محقق) | [[شاذلی النیفر، محمد ]] (محقق) | ||
[[شاذلی النیفر، محمد]] ( مقدمهنويس) | [[شاذلی النیفر، محمد]] (مقدمهنويس) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
نسخهٔ ۱۷ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۴۳
| عوالي الإمام مالك | |
|---|---|
| پدیدآوران | حاکم، محمد بن محمد (نويسنده)
شاذلی النیفر، محمد (محقق) شاذلی النیفر، محمد (مقدمهنويس) |
| ناشر | دار ابن حزم ** دار سحنون |
| مکان نشر | تونس - تونس ** لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1432ق - 2011م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
عوالي الإمام مالك، از آثار حافظ، محدّث و قاضی شاس و طوس و فقیه شافعی قرن چهارم هجری قمری، ابواحمد محمد بن محمد بن احمد بن اسحاق نیشابوری کرابیسی، مشهور به حاکم کبیر (285- 378ق)، است که مجموعه روایاتی فقهی را همراه با سند از مالک بن انس بیان میکند. پژوهشگر معاصر، محمد شاذلی نیفر این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و مقدمه و تعلیقاتی ارزشمند را بر آن افزوده و شخصیت و آثار حاکم کبیر و مالک و همچنین ویژگیها و روش اثر حاضر را شناسانده است.
هدف و روش
- ابواحمد نیشابوری کرابیسی، توضیحی را درباره اثر حاضر نیاورده، جز اینکه این سخنان، روایاتی با سند عالی از مالک بن انس است[۱].
- محقق، تصحیح و تحقیق اثر حاضر را برای خدمت به حدیث نبوی شریف و تقرّب جستن بهسوی رسول خدا(ص) و برای آشکارسازی این نکته دانسته است که امامان حدیث اهتمام خاصّی به مالک داشتهاند. او اظهار امیدواری کرده است که «عوالي الإمام مالك» سرآغاز خدمت به فقه مالکی گردد و تبدیل به یکی از ذخایر حدیثی شود و افزوده است: من از هیچ تلاشی در جهت تصحیح این کتاب و افزودن مطالب ضروری به آن، فروگذار نکردم[۲].
- محمد شاذلی نیفر، با بیان توضیحی درباره معنای «عُلُوّ»، فواید اسناد عالی و اقسام پنجگانه علوّ، تأکید کرده است که «عوالي الإمام مالك»، بهاعتبار نزدیک بودن آن به یکی از پیشوایان حدیث، از نوع دوم شمرده میشود و...[۳].
ساختار و محتوا
- حاکم کبیر، در این اثر که 4 جزء دارد، در مجموع تعداد 216 روایت را با سند از مالک درباره مسائل شرعی طهارت، اذان، نماز، حجّ و... نقل کرده و آنها را روایتهایی با سند عالی شمرده است[۴].
نمونه مباحث
- 43- با سند از مالک از پدرش انس نقل کرده است که گفت: «إنّ النبي دخل مكّة و علی رأسه المغفر»[۵]؛ یعنی: پیامبر(ص) درحالیکه بر سرش کلاهخود داشت، وارد مکه شد.
- 190- با سند نقل کرده است که به رسول اکرم(ص) گفته شد که شخصی سوره توحید را قرائت کرد؛ ایشان گفت: «و الذي نفسي بيده إنّها لتعدل ثلث القرآن»[۶]؛ یعنی: قسم به کسی که جانم در دست اوست، ثواب خواندن این سوره، معادل قرائت یکسوم قرآن است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.