۱۴۶٬۰۳۴
ویرایش
ناییننامه؛ روایتی از دیار کهن: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - '( ' به '('
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '( ' به '(') |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
رجال بزرگ و میهندوست و مقید به اسلام و ایمان چون مشیرالدولهها و بسیاری از مردان تاریخساز مانند شهید وطن و قهرمان مبارزه با استعمار و استبداد، شهید دکتر [[سید حسین فاطمی نایینی]] و فقیه اصولی، مجدد علم اصول، مرحوم [[نائینی، محمدحسین|آیتالله نایینی]] در این کتاب معرفی شدهاند که شناخت شخصیت و افکار آنان برای همۀ ایرانیان ضروری به نظر میرسد. همچنین به معرفی سایر بزرگان این شهر از سلطان الحکما تا پروفسور معصومی در طب، از دکتر غلامحسین مصاحب تا پروفسور تقی فاطمی در ریاضیات و پدر معماری سنتی ایران استاد کریم پیرنیا و مترجمانچیرهدست و حقوقدان چون دکتر مصطفی رحیمی، دکتر محمدرضا جلالی و علیمحمد عامری پرداخته شده که شایستۀ معرفی هستند. | رجال بزرگ و میهندوست و مقید به اسلام و ایمان چون مشیرالدولهها و بسیاری از مردان تاریخساز مانند شهید وطن و قهرمان مبارزه با استعمار و استبداد، شهید دکتر [[سید حسین فاطمی نایینی]] و فقیه اصولی، مجدد علم اصول، مرحوم [[نائینی، محمدحسین|آیتالله نایینی]] در این کتاب معرفی شدهاند که شناخت شخصیت و افکار آنان برای همۀ ایرانیان ضروری به نظر میرسد. همچنین به معرفی سایر بزرگان این شهر از سلطان الحکما تا پروفسور معصومی در طب، از دکتر غلامحسین مصاحب تا پروفسور تقی فاطمی در ریاضیات و پدر معماری سنتی ایران استاد کریم پیرنیا و مترجمانچیرهدست و حقوقدان چون دکتر مصطفی رحیمی، دکتر محمدرضا جلالی و علیمحمد عامری پرداخته شده که شایستۀ معرفی هستند. | ||
یکی از نشانههای قدمت نایین و اهمیت این خطه، زبان محلی نایین است. این زبان از ریشههای اصیل و پیوستۀ زبان اوستا یا پهلوی میانه محسوب میشود و جزء آن دسته از زبانهاست که اصالت ادبی و پیوند ثابت با زبان مادر (پهلوی ساسانی( دارد. پرداختن به این زبان قدیمی و در معرض فراموشی و فرهنگ شفاهی منتج از آن یکی دیگر از وجوهی است که در این کتاب به آن پرداخته شده است. همچنین در مستندسازی تمثیلها و لغات در حال فراموشی در کنار ثبت گزارشهای مردمان عادی و پیران ساکن این خطه نیز اهتمام شده است. | یکی از نشانههای قدمت نایین و اهمیت این خطه، زبان محلی نایین است. این زبان از ریشههای اصیل و پیوستۀ زبان اوستا یا پهلوی میانه محسوب میشود و جزء آن دسته از زبانهاست که اصالت ادبی و پیوند ثابت با زبان مادر (پهلوی ساسانی(دارد. پرداختن به این زبان قدیمی و در معرض فراموشی و فرهنگ شفاهی منتج از آن یکی دیگر از وجوهی است که در این کتاب به آن پرداخته شده است. همچنین در مستندسازی تمثیلها و لغات در حال فراموشی در کنار ثبت گزارشهای مردمان عادی و پیران ساکن این خطه نیز اهتمام شده است. | ||
در فصل چهارم کتاب به ادبیات نایین پرداخته شده، ابتدا کتابشناسی نایین آورده شده است. در این بخش به معرفی آثاری پرداخته شده که دربارۀ نایین به نگارش درآمدهاند. در ادامۀ این بخش یادکردی از شعرای نایین آورده شده که به ترتیب عبارتند از: ملا مصاحب، [[ابوالحسن یغما جندقی]]، [[محمدعلی مصاحبی نایینی]]، عترت (میرزا [[سید محمدخان مجتبوی]])، زلیخای نایین (محزونه) و ... . در ادامۀ این بخش دربارۀ مثلها و واژگان نایینی نیز مطالبی آورده شده است. | در فصل چهارم کتاب به ادبیات نایین پرداخته شده، ابتدا کتابشناسی نایین آورده شده است. در این بخش به معرفی آثاری پرداخته شده که دربارۀ نایین به نگارش درآمدهاند. در ادامۀ این بخش یادکردی از شعرای نایین آورده شده که به ترتیب عبارتند از: ملا مصاحب، [[ابوالحسن یغما جندقی]]، [[محمدعلی مصاحبی نایینی]]، عترت (میرزا [[سید محمدخان مجتبوی]])، زلیخای نایین (محزونه) و ... . در ادامۀ این بخش دربارۀ مثلها و واژگان نایینی نیز مطالبی آورده شده است. | ||