تسمية شيوخ أبي داود: تفاوت میان نسخهها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR98365J1.jpg | عنوان = تسمية شيوخ أبي داود | عنوانهای دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = جیانی غسانی، ابو علی حسین بن محمد (نويسنده) زغلول، ابو هاجر محمدسعید (محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = | موضوع = |ناشر...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''تسمية شيوخ أبيداود'''، از آثار حافظ، نسابه، واژهشناس و محدث و رجالى قرن پنجم هجری قمری، [[ابوعلی حسین بن محمد بن احمد جیانی غسانی اندلسی]]، مشهور به [[ابوعلی جیانی غسانی]] (متوفای 498ق)، است که به معرفی حافظ، محدّث، ناقد و رجالی قرن سوم هجری قمری [[ابوداود سلیمان بن اشعث ازدی سجستانی]] (202-275ق)، میپردازد و اسامی استادان او را بیان میکند. پژوهشگر معاصر، [[ابوهاجر محمدسعید بن بسیونی زغلول]]، این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و مقدمه و تعلیقاتی ارزشمند را بر آن افزوده و شخصیت و آثار [[ابوداود سجستانی]] و [[ابوعلی جیانی غسانی]] و بهخصوص ویژگیها و روش اثر حاضر را شناسانده است. | '''تسمية شيوخ أبيداود'''، از آثار حافظ، نسابه، واژهشناس و محدث و رجالى قرن پنجم هجری قمری، [[جیانی غسانی، ابو علی حسین بن محمد|ابوعلی حسین بن محمد بن احمد جیانی غسانی اندلسی]]، مشهور به [[جیانی غسانی، ابو علی حسین بن محمد|ابوعلی جیانی غسانی]] (متوفای 498ق)، است که به معرفی حافظ، محدّث، ناقد و رجالی قرن سوم هجری قمری [[ابوداود، سلیمان بن اشعث|ابوداود سلیمان بن اشعث ازدی سجستانی]] (202-275ق)، میپردازد و اسامی استادان او را بیان میکند. پژوهشگر معاصر، [[زغلول، ابو هاجر محمدسعید|ابوهاجر محمدسعید بن بسیونی زغلول]]، این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و مقدمه و تعلیقاتی ارزشمند را بر آن افزوده و شخصیت و آثار [[ابوداود سجستانی]] و [[جیانی غسانی، ابو علی حسین بن محمد|ابوعلی جیانی غسانی]] و بهخصوص ویژگیها و روش اثر حاضر را شناسانده است. | ||
==هدف و روش== | ==هدف و روش== | ||
* محقق با تأکید بر آنکه اندیشوران از قدیم و جدید به [[سنن ابیداود]] اهتمام ورزیدهاند، افزوده است: [[ابوعلی جیانی غسانی]] به شیوخ ابوداود توجه کرده است و من به تصحیح آن پرداختم تا پژوهشگران استفاده کنند<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص1</ref>. | * محقق با تأکید بر آنکه اندیشوران از قدیم و جدید به [[سنن أبيداود|سنن ابیداود]] اهتمام ورزیدهاند، افزوده است: [[جیانی غسانی، ابو علی حسین بن محمد|ابوعلی جیانی غسانی]] به شیوخ ابوداود توجه کرده است و من به تصحیح آن پرداختم تا پژوهشگران استفاده کنند<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص1</ref>. | ||
* محقق، روش نویسنده را در اثر حاضر با تفصیل در 11 نکته بیان کرده است<ref>ر.ک: همان، ص8-11</ref>؛ از جمله اینکه: با تتبع دقیق یافتیم که [[ابوعلی جیانی غسانی]]، تعداد 49 نفر از شیوخ ابوداود را نیاورده است، باآنکه در سنن مذکور هستند...<ref>ر.ک: همان، ص11</ref>. | * محقق، روش نویسنده را در اثر حاضر با تفصیل در 11 نکته بیان کرده است<ref>ر.ک: همان، ص8-11</ref>؛ از جمله اینکه: با تتبع دقیق یافتیم که [[جیانی غسانی، ابو علی حسین بن محمد|ابوعلی جیانی غسانی]]، تعداد 49 نفر از شیوخ ابوداود را نیاورده است، باآنکه در سنن مذکور هستند...<ref>ر.ک: همان، ص11</ref>. | ||
==ساختار و محتوا== | ==ساختار و محتوا== | ||
* نویسنده در این اثر، تعداد 387 نفر از استادان [[ابوداود سجستانی]] را بر اساس حروف الفبا ذکر کرده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص60-137</ref>. | * نویسنده در این اثر، تعداد 387 نفر از استادان [[ابوداود سجستانی]] را بر اساس حروف الفبا ذکر کرده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص60-137</ref>. | ||
* [[ابوهاجر محمدسعید بن بسیونی زغلول]]، توضیحات متعددی، از جمله موارد ذیل را بر مطالب نگارنده ملحق کرده است: | * [[زغلول، ابو هاجر محمدسعید|ابوهاجر محمدسعید بن بسیونی زغلول]]، توضیحات متعددی، از جمله موارد ذیل را بر مطالب نگارنده ملحق کرده است: | ||
# استادان ابوداود که [[ابن حجر]] آنان را مقبول دانسته است<ref>ر.ک: همان، ص139-140</ref>. | # استادان ابوداود که [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] آنان را مقبول دانسته است<ref>ر.ک: همان، ص139-140</ref>. | ||
# اشخاصی که [[ابوعلی جیانی غسانی]] بین آنان جدایی افکنده؛ درصورتیکه یک نفر هستند<ref>ر.ک: همان، ص141-142</ref>. | # اشخاصی که [[جیانی غسانی، ابو علی حسین بن محمد|ابوعلی جیانی غسانی]] بین آنان جدایی افکنده؛ درصورتیکه یک نفر هستند<ref>ر.ک: همان، ص141-142</ref>. | ||
# اشخاصی که [[ابوعلی جیانی غسانی]]، آنان را یکی پنداشته؛ درصورتیکه دو نفر هستند<ref>ر.ک: همان، ص143</ref>. | # اشخاصی که [[جیانی غسانی، ابو علی حسین بن محمد|ابوعلی جیانی غسانی]]، آنان را یکی پنداشته؛ درصورتیکه دو نفر هستند<ref>ر.ک: همان، ص143</ref>. | ||
# کسانی از شیوخ ابوداود که روایتی را از آنان نیافتیم<ref>ر.ک: همان، ص144</ref>. | # کسانی از شیوخ ابوداود که روایتی را از آنان نیافتیم<ref>ر.ک: همان، ص144</ref>. | ||
# کسانی از شیوخ ابوداود که در این معجم از قلم افتادهاند، ولی در سنن روایت دارند<ref>ر.ک: همان، ص145-147</ref>. | # کسانی از شیوخ ابوداود که در این معجم از قلم افتادهاند، ولی در سنن روایت دارند<ref>ر.ک: همان، ص145-147</ref>. | ||
نسخهٔ ۱۰ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۰۱:۲۵
| تسمية شيوخ أبي داود | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | جیانی غسانی، ابو علی حسین بن محمد (نويسنده) زغلول، ابو هاجر محمدسعید (محقق) |
| ناشر | دار الکتب العلمية |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 13سده |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
تسمية شيوخ أبيداود، از آثار حافظ، نسابه، واژهشناس و محدث و رجالى قرن پنجم هجری قمری، ابوعلی حسین بن محمد بن احمد جیانی غسانی اندلسی، مشهور به ابوعلی جیانی غسانی (متوفای 498ق)، است که به معرفی حافظ، محدّث، ناقد و رجالی قرن سوم هجری قمری ابوداود سلیمان بن اشعث ازدی سجستانی (202-275ق)، میپردازد و اسامی استادان او را بیان میکند. پژوهشگر معاصر، ابوهاجر محمدسعید بن بسیونی زغلول، این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و مقدمه و تعلیقاتی ارزشمند را بر آن افزوده و شخصیت و آثار ابوداود سجستانی و ابوعلی جیانی غسانی و بهخصوص ویژگیها و روش اثر حاضر را شناسانده است.
هدف و روش
- محقق با تأکید بر آنکه اندیشوران از قدیم و جدید به سنن ابیداود اهتمام ورزیدهاند، افزوده است: ابوعلی جیانی غسانی به شیوخ ابوداود توجه کرده است و من به تصحیح آن پرداختم تا پژوهشگران استفاده کنند[۱].
- محقق، روش نویسنده را در اثر حاضر با تفصیل در 11 نکته بیان کرده است[۲]؛ از جمله اینکه: با تتبع دقیق یافتیم که ابوعلی جیانی غسانی، تعداد 49 نفر از شیوخ ابوداود را نیاورده است، باآنکه در سنن مذکور هستند...[۳].
ساختار و محتوا
- نویسنده در این اثر، تعداد 387 نفر از استادان ابوداود سجستانی را بر اساس حروف الفبا ذکر کرده است[۴].
- ابوهاجر محمدسعید بن بسیونی زغلول، توضیحات متعددی، از جمله موارد ذیل را بر مطالب نگارنده ملحق کرده است:
- استادان ابوداود که ابن حجر آنان را مقبول دانسته است[۵].
- اشخاصی که ابوعلی جیانی غسانی بین آنان جدایی افکنده؛ درصورتیکه یک نفر هستند[۶].
- اشخاصی که ابوعلی جیانی غسانی، آنان را یکی پنداشته؛ درصورتیکه دو نفر هستند[۷].
- کسانی از شیوخ ابوداود که روایتی را از آنان نیافتیم[۸].
- کسانی از شیوخ ابوداود که در این معجم از قلم افتادهاند، ولی در سنن روایت دارند[۹].
- شیوخی که در سنن نیستند، ولی در معجم هستند[۱۰].
نمونه مباحث
- 334- «سلیمان بن عبدالرحمن تمار از عمرو بن طلحه»: ابوداود سجستانی از او در کتاب دیات روایت نقل کرده است[۱۱].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.