قمشه‌ای، محمدرضا: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۲۶: خط ۲۶:
|-
|-
|رحلت  
|رحلت  
| data-type="authorDeathDate" |1306ق
| data-type="authorDeathDate" |1306ق برابر با ۱۷ مهر ۱۲۶۷ش
|-
|-
|اساتید
|اساتید
خط ۴۷: خط ۴۷:
</div>
</div>


'''محمدرضا قمشه‌اى''' (1234-1306ق)، معروف به حکیم صهبا، عارف، فيلسوف، فقيه، متكلم شيعه اثنی‌عشرى و ايرانى
'''محمدرضا قمشه‌اى''' (1234-1306ق)، معروف به حکیم صهبا، عارف، فيلسوف، فقيه، متكلم شيعه اثنی‌عشرى و یکی از حکمای اربعه تهران


== ولادت ==
== ولادت ==
ميرزا محمدرضا بن شيخ ابى‌القاسم صهباى قمشه‌اى فرزند شيخ ابوالقاسم، در سال 1234ق در قمشه اصفهان متولد شد.
ميرزا محمدرضا بن شيخ ابى‌القاسم صهباى قمشه‌اى فرزند شيخ ابوالقاسم، در سال 1234ق در قمشه اصفهان متولد شد.


پدرش از فضلاء و علماء در قمشه بود. ايشان از عارفان الهى و حكماى اربعه تهران است كه مدرس عرفانى و حكمى خاص خود را بر مبناى آثار [[ابن‌عربی، محمد بن علی|محى‌الدين عربى]] و شارحانش و مشرب صدرايى تشكيل داده است.
پدرش از فضلاء و علماء در قمشه بود. ايشان از عارفان الهى و حكماى اربعه تهران است كه مدرس عرفانى و حكمى خاص خود را بر مبناى آثار [[ابن عربی، محمد بن علی|محى‌الدين عربى]] و شارحانش و مشرب صدرايى تشكيل داده است.


وى انتقال‌دهنده مكتب عرفانى اصفهان به حوزه تهران بوده و فتح باب عرفانيات در تهران از وى آغاز شده است. مى‌گويند سلسله اساتيدش به ملاعلى نورى و آقامحمد بيدآبادى و سپس تا [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] و از وى تا شيخ الرئيس [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] مى‌رسد.
وى انتقال‌دهنده مكتب عرفانى اصفهان به حوزه تهران بوده و فتح باب عرفانيات در تهران از وى آغاز شده است. مى‌گويند سلسله اساتيدش به ملاعلى نورى و آقامحمد بيدآبادى و سپس تا [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] و از وى تا شيخ الرئيس [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] مى‌رسد.


== تحصیلات ==
== تحصیلات ==
او پس از تحصيل حكمت نزد آقا [[ميرزا حسن نورى]] و حاج [[محمدجعفر لاهيجى]]، شروع به تحصيل در عرفان نظرى و آثار محى‌الدين و [[صدرالدین قونیوی، محمد بن اسحاق|صدرالدين قونوى]] نزد آقا [[سيد رضى لاريجانى]] كرد و پس از استاد، بر كرسى تدريس عرفان و آثار [[ابن‌عربی، محمد بن علی|محى‌الدين عربى]] نشست. وى بيشترين استفاده را از عارف بزرگوار آقا سيّد رضى لاريجانى برد.
او پس از تحصيل حكمت نزد آقا [[ميرزا حسن نورى]] و حاج [[محمدجعفر لاهيجى]]، شروع به تحصيل در عرفان نظرى و آثار محى‌الدين و [[صدرالدین قونیوی، محمد بن اسحاق|صدرالدين قونوى]] نزد آقا [[سيد رضى لاريجانى]] كرد و پس از استاد، بر كرسى تدريس عرفان و آثار [[ابن عربی، محمد بن علی|محى‌الدين عربى]] نشست. وى بيشترين استفاده را از عارف بزرگوار آقا سيّد رضى لاريجانى برد.


ايشان احاديث و رواياتى كه مقام و منزلت والاى اهل‌بيت(ع) را بيان می‌كردند، قبول كرده و به معانى احاديث كه از ظواهر آن‌ها فهميده مى‌شود، پايبند بودند. علاوه بر اين، نسبت به فقيهان احترام زيادى قائل بود و آن‌ها را دوست مى‌داشت و در بسيارى از مسائل شرعى به آن‌ها رجوع مى‌نمود.مى‌گويند متقابلاً فقهاى عظام به اهل حكمت و عرفان احترام نهاده از امثال او در بعض موارد كه مورد هجمه متعصبين و متحجرين قرار مى‌گرفتند، دفاع كرده و از مقامات عالى آنان ياد نموده‌اند. ولى به هر حال، بر اساس عوامانه كردن دين توسط برخى از فقها به دليل عدم تفقّه در جامعيت دين؛ حكم به تكفير حكما و عرفامی‌كردند. به طورى كه در مورد ايشان برخى بر سر منابر، حكم به تكفيرمى‌نمودند.
ايشان احاديث و رواياتى كه مقام و منزلت والاى اهل‌بيت(ع) را بيان می‌كردند، قبول كرده و به معانى احاديث كه از ظواهر آن‌ها فهميده مى‌شود، پايبند بودند. علاوه بر اين، نسبت به فقيهان احترام زيادى قائل بود و آن‌ها را دوست مى‌داشت و در بسيارى از مسائل شرعى به آن‌ها رجوع مى‌نمود.مى‌گويند متقابلاً فقهاى عظام به اهل حكمت و عرفان احترام نهاده از امثال او در بعض موارد كه مورد هجمه متعصبين و متحجرين قرار مى‌گرفتند، دفاع كرده و از مقامات عالى آنان ياد نموده‌اند. ولى به هر حال، بر اساس عوامانه كردن دين توسط برخى از فقها به دليل عدم تفقّه در جامعيت دين؛ حكم به تكفير حكما و عرفامی‌كردند. به طورى كه در مورد ايشان برخى بر سر منابر، حكم به تكفيرمى‌نمودند.
خط ۶۳: خط ۶۳:
==وفات==
==وفات==


ايشان در سال 1306 در تهران وفات يافت. مدفن او را صاحب الطرائق در [[ابن بابویه، محمد بن علی|ابن بابویه]] نزدیک حاج آخوند محلاتی ذکر می‌کند. ولی مدفن اصلی‌اش را سر قبر آقا - امام جمعه تهران - به ایوان سنگی کوچکی دانند که به علت خیابان کشی در آن محل، جنازه آقا محمدرضا را از آنجا به [[ابن بابویه، محمد بن علی|ابن بابویه]] برده دفن کرده‌اند
ايشان در سال 1306ق برابر با ۱۷ مهر ۱۲۶۷ش در تهران وفات يافت. مدفن او را صاحب الطرائق در [[ابن بابویه، محمد بن علی|ابن بابویه]] نزدیک حاج آخوند محلاتی ذکر می‌کند. ولی مدفن اصلی‌اش را سر قبر آقا - امام جمعه تهران - به ایوان سنگی کوچکی دانند که به علت خیابان کشی در آن محل، جنازه آقا محمدرضا را از آنجا به [[ابن بابویه، محمد بن علی|ابن بابویه]] برده دفن کرده‌اند


== آثار==
== آثار==
خط ۸۸: خط ۸۸:


== منابع مقاله==
== منابع مقاله==
وب سايت دايرۀ المعارف طهور
#وب سايت دايرۀ المعارف طهور
 
#[http://erfanvahekmat.com/%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87/%D8%A2%D9%82%D8%A7_%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF%D8%B1%D8%B6%D8%A7_%D9%82%D9%85%D8%B4%D9%87%E2%80%8C%D8%A7%DB%8C پایگاه عرفان و حکمت]


==وابسته‌ها==
==وابسته‌ها==
خط ۹۸: خط ۹۸:
[[تمهید القواعد]]  
[[تمهید القواعد]]  


[[رسائل قیصری]]  
[[رسائل قیصری]]
 
[[رسائل قیصری (به اهتمام یوسف‌ثانی)]]  


[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:تیر (1400)]]
[[رده:عارفان]]