۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' مى ' به ' مى'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'رده:علی بن ابیطالب(ع)' به 'رده:امام علی(ع)') برچسب: واگردانی دستی |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' مى ' به ' مى') |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
جلد اول كتاب امامت، بيست و دو بخش دارد كه در مورد مباحثى چون ضرورت احتياج به حجت، اتصال اوصياء از زمان آدم تا آخر، در لزوم شناخت امام، در فضائل اهلبيت، آياتى كه درباره ائمه نازل گشته، تاويل تعدادى از آيات الهى و ديگر مسائلى از اين قبيل میباشد. | جلد اول كتاب امامت، بيست و دو بخش دارد كه در مورد مباحثى چون ضرورت احتياج به حجت، اتصال اوصياء از زمان آدم تا آخر، در لزوم شناخت امام، در فضائل اهلبيت، آياتى كه درباره ائمه نازل گشته، تاويل تعدادى از آيات الهى و ديگر مسائلى از اين قبيل میباشد. | ||
جلد دوم شروع آن با بخش بيست و سوم در مورد اينكه ائمه عليهمالسلام از ابرارند، و متقين اصحاب يمين به حساب | جلد دوم شروع آن با بخش بيست و سوم در مورد اينكه ائمه عليهمالسلام از ابرارند، و متقين اصحاب يمين به حساب مىآيند، و فجار اصحاب شمال میباشد. اين جلد داراى چهل و پنج بخش میباشد كه درباره صفات و ویژگیهاى ائمه و غيره، سخن میگوید. | ||
جلد سوم داراى دو بخش عمده كه بخش اول آن در مورد آفرينش و سرشت و ارواح ائمه عليهمالسلام طى چهار بخش میباشد، مباحث اين باب، بخشى در مورد ابتداى ارواح و انوار و طينت ائمه و اين كه تمام آنها يك نورند، بخشى در ولادت ائمه و انعقاد نطفه ايشان و احوال آنها در رحم و هنگام ولادت و بركتهاى ولادت آنها و برخى از معجزات، بخشى در مورد روحهایى كه در ائمه هست و آنها مؤيد به روح القدسند، و بخشى هم در احوال و سنين زندگى آنان مىباشد.اما بخش دوم از جلد سوم كه شامل سيزده بخش مىباشد، درباره علامات امام و صفات و شرايط امامت مىباشد. | جلد سوم داراى دو بخش عمده كه بخش اول آن در مورد آفرينش و سرشت و ارواح ائمه عليهمالسلام طى چهار بخش میباشد، مباحث اين باب، بخشى در مورد ابتداى ارواح و انوار و طينت ائمه و اين كه تمام آنها يك نورند، بخشى در ولادت ائمه و انعقاد نطفه ايشان و احوال آنها در رحم و هنگام ولادت و بركتهاى ولادت آنها و برخى از معجزات، بخشى در مورد روحهایى كه در ائمه هست و آنها مؤيد به روح القدسند، و بخشى هم در احوال و سنين زندگى آنان مىباشد.اما بخش دوم از جلد سوم كه شامل سيزده بخش مىباشد، درباره علامات امام و صفات و شرايط امامت مىباشد. | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
وى فصلى هم درباره ساير فضائل و مناقب و عظمت آنان در نه بخش آورده است. | وى فصلى هم درباره ساير فضائل و مناقب و عظمت آنان در نه بخش آورده است. | ||
جلد پنجم از چهار بخش تشكيل يافته كه بخش اول آن ادامه بحث فضائل و مناقب ائمه از بخش دهم تا بخش هجدهم است و احاديثى را آورده كه بيان مىكنند ائمه داراى اسم اعظم هستند و همه عالم در اختيار آنان است و از خصائص ائمه مباحثى را مىآورد.بخش دوم كه هفده بخش است احاديثى است درباره لزوم دوستى و محبت به اهلبيت و اينكه دوستى با آنان نشانه طيب ولادت است و چهارپايانى كه اهلبيت را دوست دارند و جمادات و نباتاتى كه اقرار به ولايت ائمه كردهاند، و مسائلى از اين قبيل مىباشد. بخش سوم مربوط به وفات ائمه عليهمالسلام و احوال آنان قبل از وفات و بعد وفات و جانشينى بعد از امام و اينكه امام شفيع خلق و امان اهل زمين مىباشد.در بخش چهارم كه قسمت پايانى كتاب امامت است درباره مناظرات و دلائل امامت مىباشد كه در طى چهار بخش به ذكر بعضى مناظرات از طرف ائمه و اصحاب و استدلال [[شيخ مفيد]] با عمر در خواب، همچنين استدلال [[ | جلد پنجم از چهار بخش تشكيل يافته كه بخش اول آن ادامه بحث فضائل و مناقب ائمه از بخش دهم تا بخش هجدهم است و احاديثى را آورده كه بيان مىكنند ائمه داراى اسم اعظم هستند و همه عالم در اختيار آنان است و از خصائص ائمه مباحثى را مىآورد.بخش دوم كه هفده بخش است احاديثى است درباره لزوم دوستى و محبت به اهلبيت و اينكه دوستى با آنان نشانه طيب ولادت است و چهارپايانى كه اهلبيت را دوست دارند و جمادات و نباتاتى كه اقرار به ولايت ائمه كردهاند، و مسائلى از اين قبيل مىباشد. بخش سوم مربوط به وفات ائمه عليهمالسلام و احوال آنان قبل از وفات و بعد وفات و جانشينى بعد از امام و اينكه امام شفيع خلق و امان اهل زمين مىباشد.در بخش چهارم كه قسمت پايانى كتاب امامت است درباره مناظرات و دلائل امامت مىباشد كه در طى چهار بخش به ذكر بعضى مناظرات از طرف ائمه و اصحاب و استدلال [[شيخ مفيد]] با عمر در خواب، همچنين استدلال [[سید مرتضی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] درباره فضائل ائمه و دلائلى كه [[طبرسی، فضل بن حسن|شيخ طبرسى]] در كتاب اعلام الورى نقل كرده مىباشد. مرحوم [[علامه مجلسى]] مینويسد يكى از دلائل امامت ائمه عليهمالسّلام علومى است كه از ناحيه آنان انتشار يافته اين علوم در هر گروهى مقدارى يافت مىشود كه مجموعه آن فنون و انواع مختلف آن در آل محمّد(ص) جمع شده است. | ||
آنچه از [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] در بخشهاى توحيد و علوم دين و احكام شريعت و تفسير قرآن و غير آن روايت شده مقدارى از بيانات ايشان است، كه بيشتر از تمام خطبا و دانشمندان و فصحا است به طورى كه متكلمين و فقها و مفسرين از آن جناب استفاده كردهاند. دانشمندان ادبيات عرب قوائد اعراب و معانى لغات را از آن جناب گرفتهاند و درباره طب مطالبى فرموده كه اطبا از آن جناب استفاده نمودهاند و درباره حكمت و اندرز و آداب مقدارى از ايشان نقل شده كه بيش از تمام حكما است درباره نجوم و فلكشناسى مطالبى نقل شده كه مورد استفاده تمام ملل و صاحبنظران شده است. بعداز ايشان نيز از ائمه عليهمالسّلام در جميع قسمتها نقل كردهاند. | آنچه از [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] در بخشهاى توحيد و علوم دين و احكام شريعت و تفسير قرآن و غير آن روايت شده مقدارى از بيانات ايشان است، كه بيشتر از تمام خطبا و دانشمندان و فصحا است به طورى كه متكلمين و فقها و مفسرين از آن جناب استفاده كردهاند. دانشمندان ادبيات عرب قوائد اعراب و معانى لغات را از آن جناب گرفتهاند و درباره طب مطالبى فرموده كه اطبا از آن جناب استفاده نمودهاند و درباره حكمت و اندرز و آداب مقدارى از ايشان نقل شده كه بيش از تمام حكما است درباره نجوم و فلكشناسى مطالبى نقل شده كه مورد استفاده تمام ملل و صاحبنظران شده است. بعداز ايشان نيز از ائمه عليهمالسّلام در جميع قسمتها نقل كردهاند. | ||