۱۴۶٬۵۶۳
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' مى ' به ' مى') |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
1. تشبيه زردى روى و چهره آفتاب به زر در ابيات زير:{{شعر}}{{ب|''بى اشكِ چو خونم ز غمِ نقشِ خيالت''|2=''نقاشىِ اين روىِ چو زر مىنتوان كرد''}}{{ب|''لبِ چون لعلش از چشمم گهر ريخت''|2=''برِ چون سيمش از رويم زر آورد''}}{{ب|''اى ز رشكِ روىِ خوبت چهره چون زر آفتاب''|2=''چون لبت هرگز نپروردست گوهر آفتاب''}}{{پایان شعر}} | 1. تشبيه زردى روى و چهره آفتاب به زر در ابيات زير:{{شعر}}{{ب|''بى اشكِ چو خونم ز غمِ نقشِ خيالت''|2=''نقاشىِ اين روىِ چو زر مىنتوان كرد''}}{{ب|''لبِ چون لعلش از چشمم گهر ريخت''|2=''برِ چون سيمش از رويم زر آورد''}}{{ب|''اى ز رشكِ روىِ خوبت چهره چون زر آفتاب''|2=''چون لبت هرگز نپروردست گوهر آفتاب''}}{{پایان شعر}} | ||
2. تشبيه سرخىِ | 2. تشبيه سرخىِ مىو لب به لعل در ابيات زير:{{شعر}}{{ب|''مى به عطار ده به سرخىِ لعل''|2=''كه ز مىجان چو دُر درخشان يافت''}}{{ب|''لبِ چون لعلش از چشمم گهر ريخت''|2=''برِ چون سيمش از رويم زر آورد''}}{{پایان شعر}} | ||
3. استعاره لعل با جامع سرخى، درباره لب در ابيات زير:{{شعر}}{{ب|''از آن سرگشته دل ماندم كه لعلت''|2=''گهر سى دانه در يك ارزن آورد''}}{{پایان شعر}} | 3. استعاره لعل با جامع سرخى، درباره لب در ابيات زير:{{شعر}}{{ب|''از آن سرگشته دل ماندم كه لعلت''|2=''گهر سى دانه در يك ارزن آورد''}}{{پایان شعر}} | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
4. تشبيه | 4. تشبيه مىدر سرخى به شنگرف در بيت زير:{{شعر}}{{ب|''مى نوش چو شنگرف به سرخى كه گلِ تر''|2=''طفلى است كه در مهدِ چو زنگار نهادند''}}{{پایان شعر}} | ||
در بيتهاى زير، شاعر اشك چشم خود را به سيم و روى خويش را به زر تشبيه كرده است كه وجه شبه سپيدى است:{{شعر}}{{ب|''اشك و رويم همچو سيم و زر بماند''|2=''عمر، رفت و سيم و زر شد، چون كنم؟''}}{{ب|''لبِ چون لعلش از چشمم گهر ريخت''|2=''برِ چون سيمش از رويم زر آورد''}}{{ب|''سرِ زلفِ دلستانت به شكن دريغم آيد''|2=''صفتِ برِ چو سيمت به سمن دريغم آيد''}}{{پایان شعر}} | در بيتهاى زير، شاعر اشك چشم خود را به سيم و روى خويش را به زر تشبيه كرده است كه وجه شبه سپيدى است:{{شعر}}{{ب|''اشك و رويم همچو سيم و زر بماند''|2=''عمر، رفت و سيم و زر شد، چون كنم؟''}}{{ب|''لبِ چون لعلش از چشمم گهر ريخت''|2=''برِ چون سيمش از رويم زر آورد''}}{{ب|''سرِ زلفِ دلستانت به شكن دريغم آيد''|2=''صفتِ برِ چو سيمت به سمن دريغم آيد''}}{{پایان شعر}} | ||