ابوالشیخ، عبدالله بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

|}

</div>

'''ابوالشيخ اصفهانى، ابومحمد عبدالله بن محمد بن جعفر بن حيان'''، (274 - آخر محرم 369ق / 887 - 27 اوت 979م)، محدث و مورخ نامى از اعلام اصفهان است. وى را با انتساب به جدش، حيانى نيز خوانده‌اند. برخى او را ابن حبان نيز خوانده‌اند.  

وى نزد مشايخ بسيارى به فراگیرى دانش پرداخت. او در طبقه 10 و 11 طبقات المحدثين، شمار بسيارى از مشايخ نام‌آور خود را چون ابوالقاسم بغوى، [[ابن ابی‌حاتم، عبدالرحمن بن محمد|ابن ابى‌حاتم رازى]]، ابوبكر جعفر بن محمد فريابى، ابویعلى موصلى، ابوبكر بزّاز، محمد بن يحيى ابن منده و ابوالحسن ابن شنبو را برشمرده است.

رجال‌شناسانى چون [[ابونعیم، احمد بن عبدالله|ابونعيم اصفهانى]] و [[سمعانی، عبدالکریم بن محمد |سمعانى]]، وى را ثقه دانسته‌اند. تنها ابواحمد عسال اصفهانى به دليلى كه دانسته نيست، وى را تضعيف كرده است. ابوالشيخ در فقه، تفسير و نيز قرائت تبحر داشت.

[[اخلاق النبي و آدابه]]

[[طبقات المحدثین بأصبهان و الواردین علیها]]