۱۴۷٬۰۸۳
ویرایش
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '}}↵↵↵'''' به '}} '''') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'دعائم الإسلام و ذكر الحلال و الحرام و القضايا و الأحكام عن اهلبيت رسولالله علیه و عليهم افضل السلام' به 'دعائم الإسلام و ذكر الحلال و الحرام و القضايا و الأحكام') |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
[[سبحانی تبریزی، جعفر]] (نویسنده) | [[سبحانی تبریزی، جعفر]] (نویسنده) | ||
[[ | [[یعقوبی اصفهانی، سیفالله]] (مقرر) | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =BP 190 /س2م8 | | کد کنگره =BP 190 /س2م8 | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''المواهب فی تحریر أحکام المکاسب'''، در واقع درس خارج فقه آیتاللّه [[سبحانی تبریزی، جعفر|جعفر سبحانى]] است که توسط شاگردش [[ | '''المواهب فی تحریر أحکام المکاسب'''، در واقع درس خارج فقه آیتاللّه [[سبحانی تبریزی، جعفر|جعفر سبحانى]] است که توسط شاگردش [[یعقوبی اصفهانی، سیفالله|حجتالإسلام سیفاللّه یعقوبى قمشهاى]] تقریر و تنظیم شده و در سال 1410ق تحت اشراف خود ایشان به زیور طبع آراسته گردیده است. موضوع کتاب، مکاسب محرّمه بوده و به زبان عربى نوشته شده است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
در این قسمت ابتدا روایاتى که قواعد کلیه را در احکام مکاسب تبیین نمودهاند ذکر شده است. اولین روایت از [[تحف العقول عن آل الرسول صلىاللهعليهم|تحف العقول]] است که روایت مفصلى بوده و مرحوم [[شيخ انصارى|شیخ انصارى]] نیز در ابتداى مکاسب بدان اشاره فرمودهاند. مؤلف براى روشن شدن تکلیف این روایت بحثى را راجع به حسن بن على بن حسین بن شعبه حرّانى مؤلف کتاب [[تحف العقول عن آل الرسول صلىاللهعليهم|تحف العقول]] و بحث دیگرى را راجع به خود کتاب [[تحف العقول عن آل الرسول صلىاللهعليهم|تحف العقول]] بیان نموده است. روایت بعدى از فقه رضوى است که مىفرماید: «... اعلم یرحمک اللّه أن کل مأمور به ممّا هو من على العباد و قوام لهم فی أمورهم من وجوه الصلاح الذی لا یقیمهم غیره و ممّا یأکلون و یشربون و یلبسون و ینکحون و یملکون و یستعملون، فهذا کلّه حلال بیعه و شراؤه و هبته و عاریته و کل أمر یکون فیه الفساد ممّا قد نهی عنه من جهة أکله و شربه و لبسه و نکاحه و إمساکه لوجه الفساد و مثل المیتة و الدم و لحم الخنزیر و الربا و جمیع الفواحش و لحوم السباع و الخمر و ما أشبه ذلک و حرام ضار للجسم و فساد للنفس». مؤلف در ادامه بحث دیگرى را راجع به کتاب فقه رضوى بیان کرده و اقوال متعدد را درباره آن مطرح نموده است. | در این قسمت ابتدا روایاتى که قواعد کلیه را در احکام مکاسب تبیین نمودهاند ذکر شده است. اولین روایت از [[تحف العقول عن آل الرسول صلىاللهعليهم|تحف العقول]] است که روایت مفصلى بوده و مرحوم [[شيخ انصارى|شیخ انصارى]] نیز در ابتداى مکاسب بدان اشاره فرمودهاند. مؤلف براى روشن شدن تکلیف این روایت بحثى را راجع به حسن بن على بن حسین بن شعبه حرّانى مؤلف کتاب [[تحف العقول عن آل الرسول صلىاللهعليهم|تحف العقول]] و بحث دیگرى را راجع به خود کتاب [[تحف العقول عن آل الرسول صلىاللهعليهم|تحف العقول]] بیان نموده است. روایت بعدى از فقه رضوى است که مىفرماید: «... اعلم یرحمک اللّه أن کل مأمور به ممّا هو من على العباد و قوام لهم فی أمورهم من وجوه الصلاح الذی لا یقیمهم غیره و ممّا یأکلون و یشربون و یلبسون و ینکحون و یملکون و یستعملون، فهذا کلّه حلال بیعه و شراؤه و هبته و عاریته و کل أمر یکون فیه الفساد ممّا قد نهی عنه من جهة أکله و شربه و لبسه و نکاحه و إمساکه لوجه الفساد و مثل المیتة و الدم و لحم الخنزیر و الربا و جمیع الفواحش و لحوم السباع و الخمر و ما أشبه ذلک و حرام ضار للجسم و فساد للنفس». مؤلف در ادامه بحث دیگرى را راجع به کتاب فقه رضوى بیان کرده و اقوال متعدد را درباره آن مطرح نموده است. | ||
روایت سوم، روایت [[دعائم الإسلام و ذكر الحلال و الحرام و القضايا و الأحكام | روایت سوم، روایت [[دعائم الإسلام و ذكر الحلال و الحرام و القضايا و الأحكام|دعائم الاسلام]] است که قاضى نعمان از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] آورده است؛ حضرت فرمود: «الحلال من البیوع کل ما هو حلال من المأکول و المشروب و غیر ذلک ممّا هو قوام للناس و صلاح و مباح لهم الانتفاع به و ما کان محرّما أصله منهیا عنه لم یجز بیعه و لا شراؤه». در اینجا هم درباره کتاب و مؤلف آن مباحثى مطرح گردیده است. | ||
آخرین بحث حول حدیث نبوى است که فرموده: «إن اللّه إذا حرّم شیئا حرّم ثمنه»، مرحوم [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسى]] در خلاف و علاّمه در تذکره به این روایت استناد نمودهاند که از مسانید اهل سنّت نقل شده است. | آخرین بحث حول حدیث نبوى است که فرموده: «إن اللّه إذا حرّم شیئا حرّم ثمنه»، مرحوم [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسى]] در خلاف و علاّمه در تذکره به این روایت استناد نمودهاند که از مسانید اهل سنّت نقل شده است. | ||
| خط ۸۴: | خط ۸۴: | ||
دریافت اجرت بر امور واجبه آخرین قسم از مکاسب حرام است که هشت مورد از این امور نام برده شده و مورد تحلیل و بررسى قرار گرفتهاند این موارد عبارتند از: گرفتن اجرت بر طواف در مورد کسى که مىخواهد براى خودش طواف کند، گرفتن اجرت براى گفتن اذان، گرفتن اجرت براى امامت جماعت، گرفتن اجرت براى شهادت، چه براى ادا کردن چه براى تحمل کردن، گرفتن اجرت براى تعلیم و کتابت قرآن، گرفتن اجرت براى فتوا دادن و احکام را تعلیم دادن، دریافت اجرت براى قضاوت کردن. مؤلف، خاتمهاى نیز در انتها بر کتاب خود نوشته که سه مسئله را در آن مورد بررسى قرار داده است. | دریافت اجرت بر امور واجبه آخرین قسم از مکاسب حرام است که هشت مورد از این امور نام برده شده و مورد تحلیل و بررسى قرار گرفتهاند این موارد عبارتند از: گرفتن اجرت بر طواف در مورد کسى که مىخواهد براى خودش طواف کند، گرفتن اجرت براى گفتن اذان، گرفتن اجرت براى امامت جماعت، گرفتن اجرت براى شهادت، چه براى ادا کردن چه براى تحمل کردن، گرفتن اجرت براى تعلیم و کتابت قرآن، گرفتن اجرت براى فتوا دادن و احکام را تعلیم دادن، دریافت اجرت براى قضاوت کردن. مؤلف، خاتمهاى نیز در انتها بر کتاب خود نوشته که سه مسئله را در آن مورد بررسى قرار داده است. | ||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||