الاحتساب: تفاوت میان نسخهها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR126717J1.jpg | عنوان = الاحتساب | عنوانهای دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = ناصرکبیر، حسن بن علی (نويسنده) جدبان، عبد الکریم احمد (محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = 3الف2ن 184 BP | موضوع =فق...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''الاحتساب'''، اثر حسن بن علی اطروش (230- 304ق)، کتابی است در بیان نظر زیدیان پیرامون احکام دینی و اجتماعی و نحوه اجرای آنها در جامعه. | '''الاحتساب'''، اثر [[ناصر کبیر، حسن بن علی|حسن بن علی اطروش]] (230- 304ق)، کتابی است در بیان نظر زیدیان پیرامون احکام دینی و اجتماعی و نحوه اجرای آنها در جامعه. | ||
کتاب حاضر، احکام دینی و اجتماعی را از نظر زیدیان بیان میکند. اطروش ارادت خاصی نسبت به اهلبیت(ع) داشت و مسلط به احکام و آیات قرآن بود و در این کتاب، خصوصیات امام و حاکم را بیان نموده است. او فایده «حسبه» را اجرای امور شهری بهطرز درست میداند؛ زیرا معتقد است تمدن بدون احتساب و نظارت بر معاملات و روابط اجتماعی صورت نمیپذیرد. وی در این کتاب، احکام و قوانینی را که «محتسبین» باید انجام دهند، توضیح داده است<ref>ر.ک: کاووسی، مینا؛ رضوی، سید ابوالفضل</ref>. | کتاب حاضر، احکام دینی و اجتماعی را از نظر زیدیان بیان میکند. [[ناصر کبیر، حسن بن علی|اطروش]] ارادت خاصی نسبت به اهلبیت(ع) داشت و مسلط به احکام و آیات قرآن بود و در این کتاب، خصوصیات امام و حاکم را بیان نموده است. او فایده «حسبه» را اجرای امور شهری بهطرز درست میداند؛ زیرا معتقد است تمدن بدون احتساب و نظارت بر معاملات و روابط اجتماعی صورت نمیپذیرد. وی در این کتاب، احکام و قوانینی را که «محتسبین» باید انجام دهند، توضیح داده است<ref>ر.ک: کاووسی، مینا؛ رضوی، سید ابوالفضل</ref>. | ||
اطروش که در فقه صاحب مکتب بوده و مکتب ناصریه به وى منسوب است، در این کتاب، شعائر اهلبیت(ع) را اینگونه معرفى کرده است: «شعار اهلبیت(ع): | اطروش که در فقه صاحب مکتب بوده و مکتب ناصریه به وى منسوب است، در این کتاب، شعائر اهلبیت(ع) را اینگونه معرفى کرده است: «شعار اهلبیت(ع): | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
# گفتن پنج تکبیر بر جنازه میت<ref>ر.ک: بینام</ref>. | # گفتن پنج تکبیر بر جنازه میت<ref>ر.ک: بینام</ref>. | ||
وی قائل است که امام یا نماینده آن محتسب باید از اختلاط زنان با مردان در کوچه و بازار جلوگیرى نماید. بنا بر نظر او زیارت قبور ایرادى ندارد؛ زیرا پیامبر فرموده است «زورها و لا تقولوا هجرا» و «كنت نهيتكم عن زيارة القبور ألا فزوروها». وى نوحه زنان بر میت و همراهى آنها با جنازه را جایز نمیداند. در دیدگاه وی، امام یا نماینده آن باید قصهگویان را از گفتن قصه منع نماید؛ زیرا حضرت امیر(ع) این کار را منع کرد و فقط فقیه اجازه بیان قصص گذشتگان را دارد<ref>ر.ک: همان</ref>. | وی قائل است که امام یا نماینده آن محتسب باید از اختلاط زنان با مردان در کوچه و بازار جلوگیرى نماید. بنا بر نظر او زیارت قبور ایرادى ندارد؛ زیرا پیامبر فرموده است «زورها و لا تقولوا هجرا» و «كنت نهيتكم عن زيارة القبور ألا فزوروها». وى نوحه زنان بر میت و همراهى آنها با جنازه را جایز نمیداند. در دیدگاه وی، امام یا نماینده آن باید قصهگویان را از گفتن قصه منع نماید؛ زیرا [[امام علی علیهالسلام|حضرت امیر(ع)]] این کار را منع کرد و فقط فقیه اجازه بیان قصص گذشتگان را دارد<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۲۳ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۲۳:۴۳
| الاحتساب | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ناصرکبیر، حسن بن علی (نويسنده) جدبان، عبد الکریم احمد (محقق) |
| ناشر | مکتبة التراث الإسلامي |
| مکان نشر | یمن - صعده |
| سال نشر | 1423ق - 2002م |
| چاپ | 1 |
| موضوع | فقه زیدی -- قرن 3ق. - حسبت (فقه زیدی) -- متون قدیمی تا قرن 14 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 3الف2ن 184 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الاحتساب، اثر حسن بن علی اطروش (230- 304ق)، کتابی است در بیان نظر زیدیان پیرامون احکام دینی و اجتماعی و نحوه اجرای آنها در جامعه.
کتاب حاضر، احکام دینی و اجتماعی را از نظر زیدیان بیان میکند. اطروش ارادت خاصی نسبت به اهلبیت(ع) داشت و مسلط به احکام و آیات قرآن بود و در این کتاب، خصوصیات امام و حاکم را بیان نموده است. او فایده «حسبه» را اجرای امور شهری بهطرز درست میداند؛ زیرا معتقد است تمدن بدون احتساب و نظارت بر معاملات و روابط اجتماعی صورت نمیپذیرد. وی در این کتاب، احکام و قوانینی را که «محتسبین» باید انجام دهند، توضیح داده است[۱].
اطروش که در فقه صاحب مکتب بوده و مکتب ناصریه به وى منسوب است، در این کتاب، شعائر اهلبیت(ع) را اینگونه معرفى کرده است: «شعار اهلبیت(ع):
- انجام و امر به گفتن اقامه قبل از شروع نماز؛
- تکرار «لا إله إلا الله» در آخر اذان و عدم تکرارش در اقامه نماز؛
- عدم ذکر آمین در نماز؛
- «حي على خير العمل» گفتن در اذان و اقامه، بهجاى «الصلاة خير من النوم»؛
- بلند گفتن «بسم الله الرحمن الرحيم» در نماز (جهر به بسمله)؛
- منع مسح بر خفین؛
- گفتن پنج تکبیر بر جنازه میت[۲].
وی قائل است که امام یا نماینده آن محتسب باید از اختلاط زنان با مردان در کوچه و بازار جلوگیرى نماید. بنا بر نظر او زیارت قبور ایرادى ندارد؛ زیرا پیامبر فرموده است «زورها و لا تقولوا هجرا» و «كنت نهيتكم عن زيارة القبور ألا فزوروها». وى نوحه زنان بر میت و همراهى آنها با جنازه را جایز نمیداند. در دیدگاه وی، امام یا نماینده آن باید قصهگویان را از گفتن قصه منع نماید؛ زیرا حضرت امیر(ع) این کار را منع کرد و فقط فقیه اجازه بیان قصص گذشتگان را دارد[۳].
پانویس
منابع مقاله
- کاووسی، مینا؛ رضوی، سید ابوالفضل، «معرفی کتاب الاحتساب حسن اطروش»، دومین کنگره بینالمللی فرهنگ و اندیشه دینی، 1394، سیویلیکا، به آدرس:
https://civilica.com/doc/548324/
- بینام، «مشاهیر زیدیه از ابتدا تا قرن هشتم هجری»، دائرةالمعارف طهور، جمعه 19 آبان 1382، به آدرس:
https://tahoor.com/fa/Article/View/114152?term=%D8%A7%D8%B7%D8%B1%D9%88%D8%B4