۱۱۸٬۸۲۹
ویرایش
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'غزالی (ابهام زدایی)' به 'غزالی (ابهامزدایی)') |
||
(۲۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{اشتباه نشود| غزالی، محمد}} | {{اشتباه نشود| غزالی، محمد}} | ||
{{اشتباه نشود| غزالی، احمد بن محمد}} | {{اشتباه نشود| غزالی، احمد بن محمد}} | ||
{{کاربردهای دیگر|طوسی ( | {{کاربردهای دیگر|طوسی (ابهامزدایی)}} | ||
{{کاربردهای دیگر|غزالی ( | {{کاربردهای دیگر|غزالی (ابهامزدایی)}} | ||
{{کاربردهای دیگر|حجتالاسلام (ابهامزدایی)}} | |||
'''محمد بن محمد غزالی''' (450-505ق)، معروف به زينالدين و ملقب به حجتالاسلام، فقیه، متکلم، فیلسوف بزرگ ایرانی | '''محمد بن محمد غزالی''' (450-505ق)، معروف به زينالدين و ملقب به حجتالاسلام، فقیه، متکلم، فیلسوف بزرگ ایرانی | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
محمد غزالی در سال ۴۵۰ هجری قمری در شهر طوس از بخشهای خراسان زاده شد. برادر کوچکترش [[غزالی، احمد بن محمد|احمد غزالی]] است. | |||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
وی در آغاز زندگى در همان شهر نزد احمد رادكانى به تحصيل علوم دينى پرداخت و بعد به نيشابور رفت. در مجلس امام الحرمين ابىالمعالى جوينى حاضر گرديد و در مدّت كمى مراتب استعداد خود را در فراگرفتن مسائل علمى ظاهر ساخت. غزالى پس از احاطه به علوم مختلف به خدمت خواجه نظامالملك وارد شد و خواجه مقدم وى را گرامى داشت و محض امتحان و اختيار مراتب فضل او مجالس مباحثهاى از ائمه فضلا تشكيل داد و آن را به مناظرهها واداشت، غزالى در اين مباحثات، مايهى سرشار، و پايهى بلند دانش خود را بنمود تا اينكه وزير مزبور وى را در سال 484ق به تدريس علوم دينى در مدرسه نظاميهى بغداد بگماشت. غزالى در بغداد مدّت چهار سال با جدّ تمام به كار تدريس مشغول بود و تا سال 488ق كه شهرت خود را به درجهى اعلى رسانيد؛ به طورىكه حدود سيصد نفر از اعيان علماء در مجلس درس وى حضور داشته و استفاده میكردند. | وی در آغاز زندگى در همان شهر نزد [[احمد رادكانى]] به تحصيل علوم دينى پرداخت و بعد به نيشابور رفت. در مجلس [[امامالحرمین، عبدالملک بن عبدالله|امام الحرمين ابىالمعالى جوينى]] حاضر گرديد و در مدّت كمى مراتب استعداد خود را در فراگرفتن مسائل علمى ظاهر ساخت. غزالى پس از احاطه به علوم مختلف به خدمت [[نظامالملک، حسن بن علی|خواجه نظامالملك]] وارد شد و خواجه مقدم وى را گرامى داشت و محض امتحان و اختيار مراتب فضل او مجالس مباحثهاى از ائمه فضلا تشكيل داد و آن را به مناظرهها واداشت، غزالى در اين مباحثات، مايهى سرشار، و پايهى بلند دانش خود را بنمود تا اينكه وزير مزبور وى را در سال 484ق به تدريس علوم دينى در مدرسه نظاميهى بغداد بگماشت. غزالى در بغداد مدّت چهار سال با جدّ تمام به كار تدريس مشغول بود و تا سال 488ق كه شهرت خود را به درجهى اعلى رسانيد؛ به طورىكه حدود سيصد نفر از اعيان علماء در مجلس درس وى حضور داشته و استفاده میكردند. | ||
وى پس از رسيدن به اوج شوكت و شهرت دريافت كه از اين راه نمىتوان به آسايش و آرامش روحى رسيد. پس از ترديد بسيار سرانجام دنباله روى صوفيان وارستهى بى نام و نشان شد و در سال 488ق از بغداد حركت نمود؛ در حالى كه از جميع علائق دنيوى صرفنظر كرد و از مال دنيا به آن قدر كه معيشت عائله او را كفايت كند، اكتفا نمود و به بهانهى زيارت بيتالله از بغداد بيرون رفت و با گمنامى به جهانگردى پرداخت. اين مسافرت غزالى دو سال؛ يعنى از 488 تا 490ق به طول انجاميد و پس از مراجعت به طوس مدّت نه سال در انزوا و عزلت بسر برد و در خانه خود كه خانقاهى براى صوفيان و مدرسهاى براى طلاب بود، گوشه گرفت و به تأليف قسمت عمده كتب خود پرداخت. غزّالى چو ديد كه مرض جهل عمومى شده و اطباء نيز مريضند، به خود گفت كه خلوت و عزلت به چه كار آيد. هنگام آن است كه داروى هدايت بكار دارى تا اين كه در سال 499ق آهنگ نيشابور كرد و در آن جا به تدريس و وعظ و ارشاد مردم پرداخت و در سال 503ق دوباره به طوس بازگشت و اين بار به كلى منزوى بود تا این که درگذشت. | وى پس از رسيدن به اوج شوكت و شهرت دريافت كه از اين راه نمىتوان به آسايش و آرامش روحى رسيد. پس از ترديد بسيار سرانجام دنباله روى صوفيان وارستهى بى نام و نشان شد و در سال 488ق از بغداد حركت نمود؛ در حالى كه از جميع علائق دنيوى صرفنظر كرد و از مال دنيا به آن قدر كه معيشت عائله او را كفايت كند، اكتفا نمود و به بهانهى زيارت بيتالله از بغداد بيرون رفت و با گمنامى به جهانگردى پرداخت. اين مسافرت غزالى دو سال؛ يعنى از 488 تا 490ق به طول انجاميد و پس از مراجعت به طوس مدّت نه سال در انزوا و عزلت بسر برد و در خانه خود كه خانقاهى براى صوفيان و مدرسهاى براى طلاب بود، گوشه گرفت و به تأليف قسمت عمده كتب خود پرداخت. غزّالى چو ديد كه مرض جهل عمومى شده و اطباء نيز مريضند، به خود گفت كه خلوت و عزلت به چه كار آيد. هنگام آن است كه داروى هدايت بكار دارى تا اين كه در سال 499ق آهنگ نيشابور كرد و در آن جا به تدريس و وعظ و ارشاد مردم پرداخت و در سال 503ق دوباره به طوس بازگشت و اين بار به كلى منزوى بود تا این که درگذشت. | ||
خط ۱۱۱: | خط ۱۰۷: | ||
[[الأربعين في أصولالدين]] | [[الأربعين في أصولالدين]] | ||
[[ | [[مکاتیب محمد غزالی به نام فضائل الانام من رسائل حجتالاسلام]] | ||
[[پندنامه حضرت محمد غزالی به یکی از ملوک]] | [[پندنامه حضرت محمد غزالی به یکی از ملوک]] | ||
خط ۱۲۲: | خط ۱۱۸: | ||
[[محك النظر]] | [[محك النظر]] | ||
[[زاد آخرت]] | |||
[[میزان العقاید]] | |||
[[المقصد الأسنی: شرح اسماء الله الحسنی]] | [[المقصد الأسنی: شرح اسماء الله الحسنی]] | ||
خط ۱۴۵: | خط ۱۴۵: | ||
[[جواهر القرآن و درره]] | [[جواهر القرآن و درره]] | ||
[[سلوة العارفین]] | [[سلوة العارفین]] | ||
[[منهاج العابدين الی جنة رب العالمین]] | |||
[[دو رساله عرفانی: الرسالة اللدنیة، منهاج العارفین]] | |||
[[المصباح المنیر في غریب الشرح الکبیر للرافعي]] | [[المصباح المنیر في غریب الشرح الکبیر للرافعي]] | ||
خط ۱۵۲: | خط ۱۵۶: | ||
[[المستصفی من علم الأصول]] | [[المستصفی من علم الأصول]] | ||
[[أساس القیاس]] | [[أساس القیاس]] | ||
خط ۱۶۶: | خط ۱۶۸: | ||
[[التبر المسبوک في نصيحة الملوک]] | [[التبر المسبوک في نصيحة الملوک]] | ||
[[المنقذ من الضلال]] | |||
[[المنقذ من الضلال و الموصل الی ذی العزة و الجلال]] | |||
[[إتحاف السّادة المتقين بشرح إحياء علوم الدين]] | [[إتحاف السّادة المتقين بشرح إحياء علوم الدين]] | ||
[[اعترافات غزالی ترجمه کتاب المنقذ من الضلال]] | [[اعترافات غزالی ترجمه کتاب المنقذ من الضلال]] | ||
خط ۲۳۰: | خط ۲۳۴: | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده:متکلمان]] | |||
[[رده:نویسندگان]] |