نقشبندیه: تفاوت میان نسخه‌ها

نقشبندیه طریقتی است که خواجه بهاءالدین نقشبند آن را در سدۀ هشتم هجری بنیاد نهاد و دایرۀ نفوذش به‌تدریج از آسیای میانه و خراسان تا هند و کردستان و آسیای صغیر و شبه جزیرۀ بالکان کشیده شد. این طریقت در جهان اسلام با دو ویژگی اصلی شناخته می‌شود؛ اول تأکید بر اجرای احکام شریعت و پرهیز از پذیرش هرگونه بدعت، و دوم پافشاری بر اعتقادات مذهب اهل سنت، طوری که همواره به عنوان طریقتی سنی شناخته شده است. تمام طریقت‌های صوفیانه، موجودیت خود را به سلسله‌ای می‌دانند که بدان وابسته‌اند و اغلب سلسلۀ خود را تا امیرالمؤمنین علی (ع) امتداد می‌دهند. نقشبندیه اما سرسلسلۀ طریقت خود را ابوبکر خلیفه می‌دانند، گرچه شاخه‌ای از نقشبندیه نیز با پیوند به امام جعفر صادق (ع) در نهایت امام اول شیعیان را مرشد اصلی خود اعلام می‌کنند، اما این نظر غالب در بین نقشبندیان نیست.