تحقیق در ارث زن از دارایی شوهر: تفاوت میان نسخه‌ها

| کتابخانۀ دیجیتال نور =  

 

بحث حرمان زن (زوجه) با ذکر آیه‌ای از قرآن آغاز شده است: '''وَ لَكمْ نِصْفُ مَا تَرَك أَزْوَاجُكمْ إِن لَّمْ يكن لَّهُنَّ وَلَدٌ فَإِن كانَ لَهُنَّ وَلَدٌ فَلَكمُ الرُّبُعُ مِمَّا تَرَكنَ مِن بَعْدِ وَصِيةٍ يوصِينَ بِهَا أَوْ دَينٍ وَ لَهُنَّ الرُّبُعُ مِمَّا تَرَكتُمْ إِن لَّمْ يكن لَّكمْ وَلَدٌ فَإِن كانَ لَكمْ وَلَدٌ فَلَهُنَّ الثُّمُنُ مِمَّا تَرَكتُم مِّن بَعْدِ وَصِيةٍ تُوصُونَ بِهَا أَوْ دَينٍ...''' ﴿النساء: ١٢﴾<ref>ر.ک: متن کتاب، ص12-13</ref>.

# متواتر بودن اخبار وارده از اهل‌بیت(ع) در حرمان زن از بعضی ترکه شوهر به نظر اکابر و بزرگان فقها، مانند [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید(ره)]]، سید فقیه طباطبائی، [[نراقی (ابهام زدایی)|علامه نراقی(ره)]] و...<ref>ر.ک: همان، ص37-47</ref>.

حجیت داشتن قول رسول‌الله (ص) در بیان آیات قرآن، مطلبی است که از آیه شریفه '''وَ أَنزَلْنَا إِلَيك الذِّكرَ لِتُبَينَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيهِمْ وَلَعَلَّهُمْ يتَفَكرُونَ''' ﴿النحل: ٤٤﴾، فهمیده می‌شود. همچنین بیان اهل بیت پیغمبر نیز ملحق به خود آن حضرت است. دلیل الحاق، حدیث متواتر قطعی‌الصدور از پیغمبر اکرم(ص) است که فرمودند:

«إني تارك فيكم الثقلين كتاب ‌الله و عترتي أهل ‌بيتي لن يفترقا حتی يردا علي الحوض»<ref>ر.ک: همان، ص53-54</ref>.

# نقل قضیه‌ای احتیاطی از آقای [[حکیم، محسن|طباطبائی حکیم]] در مورد باطل بودن نماز در فلان مکان، در‌صورتی‌که فتوای آقای [[حکیم، محسن|طباطبائی حکیم]] به بطلان نماز در آن مکان نبوده است<ref>ر.ک: همان، ص69</ref>.

# سؤال از علامه طباطبائی در مورد آیه شریفه: '''وَ لَكمْ نِصْفُ مَا تَرَك أَزْوَاجُكمْ... ''' (النساء: 12) و اینکه آیا شما به اطلاق آن اعتماد کرده‌اید و پاسخ ایشان مبنی بر تقیید آن با روایات<ref>ر.ک: همان، ص89</ref>.

# اتفاق نظر و وجود اجماع در مسئله حرمان زن فی‌الجمله، بنا بر اقوال فقهای امامیه، خواه بنا به قول مشهور و یا بنا به قول [[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق(ره)]] و [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سید علم‌الهدی(ره)]] و دیگران، به‌غیر از نسبت خلافی که به ابن جنید داده شده است<ref>ر.ک: همان، ص93</ref>.

# ادعای وجود تناقض در روایات حرمان، حکمت در مسئله حرمان، شاذ بودن فتوای [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سید علم‌الهدی]] و عدم موافقت فقها با ایشان، بی‌ارتباط بودن قاعده «لا ضرر و لا ضرار» با مسئله حرمان، اشاره به مفاد قاعده «لا ضرر و لا ضرار» و نظریات علمی بزرگان به‌طور فشرده، اهتمام اسلام به شخصیت بانوان و...<ref>ر.ک: همان، ص102-130</ref>.

«تعلیقات»، عنوانی است در انتهای کتاب که در آن به بررسی و تبیین قول باطلی که نسبت به آیه شریفه '''وَ أَنزَلْنَا إِلَيك الذِّكرَ لِتُبَينَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيهِمْ وَ لَعَلَّهُمْ يتَفَكرُونَ''' ﴿النحل: ٤٤﴾ گفته شده، پرداخته شده است.