۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'صارمالدين ابراهيم بن محمّد بن ايد مرعلائى' به 'صارمالدين ابراهيم بن محمّد بن ايد مرعلائى '
جز (جایگزینی متن - 'صارمالدين ابراهيم بن محمّد بن ايد مرعلائى' به 'صارمالدين ابراهيم بن محمّد بن ايد مرعلائى ') |
|||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
'''نزهة الانام فى تاريخ الاسلام'''، اثر صارمالدين ابراهيم بن محمّد بن ايد مرعلائى مشهور به ابن دقماق (809-750)مىباشد. | '''نزهة الانام فى تاريخ الاسلام'''، اثر [[ابن دقماق، ابراهیم بن محمد|صارمالدين ابراهيم بن محمّد بن ايد مرعلائى]] مشهور به ابن دقماق (809-750)مىباشد. | ||
مورخان مسلمان در تدوين و تنظيم متون تاريخى، شيوههاى گوناگونى؛ از قبيل حديثى، خبرى، دودمانى، طبقاتى، تبارشناسى و فرهنگنامهاى در پيش گرفتهاند.يكى ديگر از اين شيوهها، سالشمارى مىباشد. اثر حاضر هم به اين شيوه تدوين شده و حوادث و وقايع در آن به ترتيب سالهاى وقوع آنها ذكر شده است. ابن دقماق، علاوه بر ذكر حوادث اساسى كه توجه عمده آن به اخبار مصر و شام دوره ايوبيان است، به شرح جنگلهاى صليبى نيز علاقه وافر نشان داده است. اين اثر ضمن مراعات ترتيب سالشمارى 628 تا 659 هجرى، به شيوه فرهنگنامهاى تدوين شده و سراسر كتاب شرح حال بزرگان، امراء، سلاطين، وزراء، علماء و ادباء و شعراء است كه در بين سالهاى فوق در مصر و شام و نواحى اطراف آن از دنيا رفتهاند.ابن دقماق در شرح حال شخصيتها به اجمال سخن گفته و به طور كامل به شرح آنان نپرداخته و بيشتر به ذكر برخى ويژگىهاى مهم افراد اكتفا نموده است و در موارد شعرا و ادباء نمونههايى از كارهاى آنان را آورده است. | مورخان مسلمان در تدوين و تنظيم متون تاريخى، شيوههاى گوناگونى؛ از قبيل حديثى، خبرى، دودمانى، طبقاتى، تبارشناسى و فرهنگنامهاى در پيش گرفتهاند.يكى ديگر از اين شيوهها، سالشمارى مىباشد. اثر حاضر هم به اين شيوه تدوين شده و حوادث و وقايع در آن به ترتيب سالهاى وقوع آنها ذكر شده است. ابن دقماق، علاوه بر ذكر حوادث اساسى كه توجه عمده آن به اخبار مصر و شام دوره ايوبيان است، به شرح جنگلهاى صليبى نيز علاقه وافر نشان داده است. اين اثر ضمن مراعات ترتيب سالشمارى 628 تا 659 هجرى، به شيوه فرهنگنامهاى تدوين شده و سراسر كتاب شرح حال بزرگان، امراء، سلاطين، وزراء، علماء و ادباء و شعراء است كه در بين سالهاى فوق در مصر و شام و نواحى اطراف آن از دنيا رفتهاند.ابن دقماق در شرح حال شخصيتها به اجمال سخن گفته و به طور كامل به شرح آنان نپرداخته و بيشتر به ذكر برخى ويژگىهاى مهم افراد اكتفا نموده است و در موارد شعرا و ادباء نمونههايى از كارهاى آنان را آورده است. | ||