۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
غنيمة الفريقين من حکم الغوث الرفاعي أبيالعلمين (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۰ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۲:۲۰
، ۲۰ ژانویهجایگزینی متن - ' ]]' به ']]'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[رفاعی، احمد بن علی]] (نويسنده) | [[رفاعی، احمد بن علی]] (نويسنده) | ||
[[احمدی، هاشم بن سعد ]] (گردآورنده) | [[احمدی، هاشم بن سعد]] (گردآورنده) | ||
[[ابی الهدی، احمد رمزه بن حمود جحا]] ( محقق) | [[ابی الهدی، احمد رمزه بن حمود جحا]] (محقق) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
'''غنيمة الفريقين من حكم الغوث الرفاعي أبيالعلمين'''، تألیف [[احمدی، هاشم بن سعد|سید هاشم بن سعد بن سلامه احمدی رفاعی]] (متوفی 603ق)، مشتمل بر مجالس و حکم اخلاقی [[رفاعی، احمد بن علی|سید احمد رفاعی حسینی حسنی کبیر]]، در تزکیه و تهذیب نفس با استناد به کتاب الهی و سنت نبوی است. این اثر با مقدمه و تحقیق [[ابی الهدی، احمد رمزه بن حمود جحا|احمد رمزه بن حمود جحا ابوالهدی]] منتشر شده است. | '''غنيمة الفريقين من حكم الغوث الرفاعي أبيالعلمين'''، تألیف [[احمدی، هاشم بن سعد|سید هاشم بن سعد بن سلامه احمدی رفاعی]] (متوفی 603ق)، مشتمل بر مجالس و حکم اخلاقی [[رفاعی، احمد بن علی|سید احمد رفاعی حسینی حسنی کبیر]]، در تزکیه و تهذیب نفس با استناد به کتاب الهی و سنت نبوی است. این اثر با مقدمه و تحقیق [[ابی الهدی، احمد رمزه بن حمود جحا|احمد رمزه بن حمود جحا ابوالهدی]] منتشر شده است. | ||
محقق اثر، معتقد است: ازآنجاکه سید احمد رفاعی در مجالس عمومی و خصوصی خود از کتاب خدا و سنت جدش رسولالله(ص) سخن میگفت، نهتنها برای منتسبین به طریقه رفاعی، بلکه برای دیگر فرق مسلمین نیز در تنویر قلب و تزکیه نفس قابل استفاده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص6</ref>. | محقق اثر، معتقد است: ازآنجاکه [[رفاعی، احمد بن علی|سید احمد رفاعی]] در مجالس عمومی و خصوصی خود از کتاب خدا و سنت جدش رسولالله(ص) سخن میگفت، نهتنها برای منتسبین به طریقه رفاعی، بلکه برای دیگر فرق مسلمین نیز در تنویر قلب و تزکیه نفس قابل استفاده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص6</ref>. | ||
[[احمدی، هاشم بن سعد|سید هاشم رفاعی]]، کتاب را با ذکر نسب سید احمد آغاز کرده است. پس از آن، زبان ناطق و حکیمانه او را ثمره کرامتی دانسته که در سال 555ق، از جانب نبی(ص) برای او حاصل شده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص29</ref>. | [[احمدی، هاشم بن سعد|سید هاشم رفاعی]]، کتاب را با ذکر نسب سید احمد آغاز کرده است. پس از آن، زبان ناطق و حکیمانه او را ثمره کرامتی دانسته که در سال 555ق، از جانب نبی(ص) برای او حاصل شده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص29</ref>. | ||