ربا در قرآن کریم: تفاوت میان نسخه‌ها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR59546J1.jpg | عنوان = ربا در قرآن کریم | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = فاضل لنکرانی، محمدجواد (نويسنده) حسینی خواه، جواد (مقَرر) |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = /ف2 ب86 104 BP | موضوع =بهره و ربا - جنبه ها...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''ربا در قرآن کریم'''، از آثار فقیه معاصر [[محمدجواد فاضل لنکرانی]] (متولد 1341ق)، به قلم پژوهنده امروزی، [[سید جواد حسینی‌خواه]] از سلسله درس‌های تفسیر فقهی (آیات الاحکام) است که آیات قرآنی بیانگر حکم ربای حرام و انواع آن را توضیح می‌دهد و به استنتاج فقهی می‌پردازد. | '''ربا در قرآن کریم'''، از آثار فقیه معاصر [[فاضل لنکرانی، محمدجواد|محمدجواد فاضل لنکرانی]] (متولد 1341ق)، به قلم پژوهنده امروزی، [[حسینی خواه، جواد|سید جواد حسینی‌خواه]] از سلسله درس‌های تفسیر فقهی (آیات الاحکام) است که آیات قرآنی بیانگر حکم ربای حرام و انواع آن را توضیح می‌دهد و به استنتاج فقهی می‌پردازد. | ||
==هدف و روش== | ==هدف و روش== | ||
*ناشر، تأکید کرده است که اثر حاضر، حاصل تدریس استدلالی [[آیت‌الله محمدجواد فاضل لنکرانی]] در سال تحصیلی 1388-1389ش در تهران روزهای پنجشنبه برای جمعی از علاقمندان است. <ref> مقدمه ناشر، ص8. </ref> | *ناشر، تأکید کرده است که اثر حاضر، حاصل تدریس استدلالی [[فاضل لنکرانی، محمدجواد|آیت‌الله محمدجواد فاضل لنکرانی]] در سال تحصیلی 1388-1389ش در تهران روزهای پنجشنبه برای جمعی از علاقمندان است. <ref> مقدمه ناشر، ص8. </ref> | ||
==ساختار و محتوا== | ==ساختار و محتوا== | ||
*این کتاب به چند پرسش اساسی ذیل از دیدگاه قرآن کریم پاسخ می‌دهد: | *این کتاب به چند پرسش اساسی ذیل از دیدگاه قرآن کریم پاسخ می‌دهد: | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
#آیا در قرض ربوی، مجموع اصل و زیاده باطل و حرام است یا فقط مقدار زیاده حرام خواهد بود؟ | #آیا در قرض ربوی، مجموع اصل و زیاده باطل و حرام است یا فقط مقدار زیاده حرام خواهد بود؟ | ||
==نمونه مباحث== | ==نمونه مباحث== | ||
* آیات 130 و 131 سوره آل عمران (یا أَیهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تَأْكُلُوا الرِّبَوا أَضْعافاً مُضاعَفَةً وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ وَ اتَّقُوا النَّارَ الَّتی أُعِدَّتْ لِلْكافِرینَ) نیز به روشنی دلالت می‌کنند ربا به صورت مطلق حرام است و تفاوتی بین ربای استهلاکی و تولیدی نیست؛ همان‌طور که بین «اضعافاً مضاعفه» و غیر آن فرقی نیست. هم‌چنین اطلاق این آیات دلالت می‌کند بر این‌که تفاوتی وجود ندارد که دو طرف، اشخاص حقیقی باشند یا غیر آن. البته از عنوان «آمنوا» می‌توان در حدّ اشعار استفاده کرد که حرمت ربا میان مؤمنان جریان دارد و آن‌چه در روایات آمده است مبنی بر آن‌که گرفتن ربا از کافر اشکالی ندارد، با توجّه به این امر است که خداوند متعال حرمت ربا را مربوط به خود جامعه مؤمنان و مسلمانان قرار داده است. <ref> متن کتاب، ص124. </ref> | * آیات 130 و 131 سوره آل عمران ('''یا أَیهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تَأْكُلُوا الرِّبَوا أَضْعافاً مُضاعَفَةً وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ وَ اتَّقُوا النَّارَ الَّتی أُعِدَّتْ لِلْكافِرینَ''') نیز به روشنی دلالت می‌کنند ربا به صورت مطلق حرام است و تفاوتی بین ربای استهلاکی و تولیدی نیست؛ همان‌طور که بین «اضعافاً مضاعفه» و غیر آن فرقی نیست. هم‌چنین اطلاق این آیات دلالت می‌کند بر این‌که تفاوتی وجود ندارد که دو طرف، اشخاص حقیقی باشند یا غیر آن. البته از عنوان «آمنوا» می‌توان در حدّ اشعار استفاده کرد که حرمت ربا میان مؤمنان جریان دارد و آن‌چه در روایات آمده است مبنی بر آن‌که گرفتن ربا از کافر اشکالی ندارد، با توجّه به این امر است که خداوند متعال حرمت ربا را مربوط به خود جامعه مؤمنان و مسلمانان قرار داده است. <ref> متن کتاب، ص124. </ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references/> | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
[[رده:تفسیر]] | [[رده:تفسیر]] | ||
[[رده:قرآن و مباحث دیگر]] | [[رده:قرآن و مباحث دیگر]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 دی 1403]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1403 توسط محمد خردمند]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1403 توسط محمد خردمند]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1403 توسط فریدون سبحانی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1403 توسط فریدون سبحانی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۲:۱۹
| ربا در قرآن کریم | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | فاضل لنکرانی، محمدجواد (نويسنده) حسینی خواه، جواد (مقَرر) |
| ناشر | مرکز فقهی ائمه اطهار (ع) |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1400ش |
| چاپ | 2 |
| شابک | 978-600-5694-55-0 |
| موضوع | بهره و ربا - جنبه های قرآنی |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ف2 ب86 104 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ربا در قرآن کریم، از آثار فقیه معاصر محمدجواد فاضل لنکرانی (متولد 1341ق)، به قلم پژوهنده امروزی، سید جواد حسینی‌خواه از سلسله درس‌های تفسیر فقهی (آیات الاحکام) است که آیات قرآنی بیانگر حکم ربای حرام و انواع آن را توضیح می‌دهد و به استنتاج فقهی می‌پردازد.
هدف و روش
- ناشر، تأکید کرده است که اثر حاضر، حاصل تدریس استدلالی آیت‌الله محمدجواد فاضل لنکرانی در سال تحصیلی 1388-1389ش در تهران روزهای پنجشنبه برای جمعی از علاقمندان است. [۱]
ساختار و محتوا
- این کتاب به چند پرسش اساسی ذیل از دیدگاه قرآن کریم پاسخ می‌دهد:
- حرمت ربا تدریجی است یا دفعی؟
- آیا حرمت ربا به ربای جاهلی اختصاص دارد؟ و آیا ربای جاهلی با ربای موجود در عصر حاضر مختلف است؟
- آیا حرمت ربا به ربای استهلاکی اختصاص دارد و ربای تولیدی را شامل نمی‌شود؟
- آیا حرمت، به ربای بین اشخاص و افراد حقیقی اختصاص دارد و بنابراین، در صورتی که یک طرف، شخص حقوقی باشد، حرمت برطرف می‌شود؟
- آیا حرمت ربا به موردی اختصاص دارد که سود گرفته شده به صورت اضعافاً مضاعفه باشد؟
- آثار دنیوی و اخروی ربا از منظر قرآن کریم چیست؟
- آیا رباخواری باعث کفر می‌گردد؟
- مقصود از اعلام با جنگ خدا و رسول(ص) در بحث ربا چیست؟
- آیا در قرض ربوی، مجموع اصل و زیاده باطل و حرام است یا فقط مقدار زیاده حرام خواهد بود؟
نمونه مباحث
- آیات 130 و 131 سوره آل عمران (یا أَیهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تَأْكُلُوا الرِّبَوا أَضْعافاً مُضاعَفَةً وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ وَ اتَّقُوا النَّارَ الَّتی أُعِدَّتْ لِلْكافِرینَ) نیز به روشنی دلالت می‌کنند ربا به صورت مطلق حرام است و تفاوتی بین ربای استهلاکی و تولیدی نیست؛ همان‌طور که بین «اضعافاً مضاعفه» و غیر آن فرقی نیست. هم‌چنین اطلاق این آیات دلالت می‌کند بر این‌که تفاوتی وجود ندارد که دو طرف، اشخاص حقیقی باشند یا غیر آن. البته از عنوان «آمنوا» می‌توان در حدّ اشعار استفاده کرد که حرمت ربا میان مؤمنان جریان دارد و آن‌چه در روایات آمده است مبنی بر آن‌که گرفتن ربا از کافر اشکالی ندارد، با توجّه به این امر است که خداوند متعال حرمت ربا را مربوط به خود جامعه مؤمنان و مسلمانان قرار داده است. [۲]
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.