تحفة الکمال: ترجمۀ فارسی رسالۀ الاصل الاصیل ملارجبعلی تبریزی به همراه اضافات: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان = | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =BBR 1031 /الف6 | ||
| موضوع = | | موضوع =فلسفه اسلامی | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر =لوگوس | | ناشر =لوگوس | ||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[الأصل الأصیل (اصول آصفیه)]] | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:فلسفه، مذهب و روانشناسی]] | |||
[[رده:فلسفه اسلامی]] | |||
[[رده:عصر تجديد حيات فلسفه اسلامی، قرن یازدهم]] | |||
[[رده:کتابهای فیلسوفان، آ–ی]] | |||
[[رده:مقالات(آذر) باقی زاده]] | [[رده:مقالات(آذر) باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 دی 1403]] | ||
[[رده:فاقد اتوماسیون]] | [[رده:فاقد اتوماسیون]] | ||
نسخهٔ ۲۶ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۱۳
| تحفة الکمال | |
|---|---|
| پدیدآوران | واحد تبریزی، رجبعلی (تألیف)
لنبانی گیلانی، حسن (مترجم) سوری، محمد (مقدمهنویس) عسگری، مهدی (مقدمهنویس) |
| ناشر | لوگوس |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1403 |
| شابک | 9ـ37ـ5613ـ622ـ978 |
| موضوع | فلسفه اسلامی |
| کد کنگره | BBR 1031 /الف6 |
تحفة الکمال: ترجمۀ فارسی رسالۀ الاصل الاصیل ملارجبعلی تبریزی به همراه اضافات ترجمه و اضافات احتمالا از حسن لنبانی گیلانی؛ در این کتاب رسالۀ «تحفة الکمال» که ترجمۀ فارسی رسالۀ عربی «الأصل الأصیل» یا «الاصول الآصفیة» نوشتۀ ملا رجبعلی تبریزی به همراه اضافات مترجم و نیز رسالۀ «اثبات واجب» تبریزی تصحیح شده است. کتاب با مقدمه و اضافات محمد سوری و مهدی عسگری به چاپ رسیده است.
ساختار
کتاب در ده بخش تدوین شده است.
گزارش کتاب
در این کتاب رسالۀ «تحفة الکمال» که ترجمۀ فارسی رسالۀ عربی «الأصل الأصیل» یا «الاصول الآصفیة» نوشتۀ ملا رجبعلی تبریزی به همراه اضافات مترجم و نیز رسالۀ «اثبات واجب» تبریزی تصحیح شده است. این ترجمه را یکی از شاگردان ملا رجبعلی تبریزی به نام ملاحسن لنبانی به انجام رسانده است که در پارهای موارد توضیحاتی به متن نیز میافزاید. ملاحسن در سه جای کتاب از استادش ملا رجبعلی تبریزی یاد میکند؛ بار نخست در مقدمۀ کتاب، رجبعلی تبریزی را با صفات عالی میستاید و در ضمن آن به شاگردی خود نیز نزد او اشارهای کوتاه میکند. در جای دیگر از کتاب در بحث وجود بعد مجرد، با قید «استادم حفظهاللهتعالی» یاد میکند و سومین مرتبه مربوط است به بحث حدوث نفس که از تبریزی با تعبیر «استادم ادامهاللهظلاله» یاد کرده است.
ملاحسن در مقدمۀ کتاب تصریح میکند که این کتاب را به دستور یکی از شاهان یا شاهزادگان نوشته و او را با القاب و اوصاف باشکوه ستوده است؛ ولی شاید به سبب شهرت آن فرد، از او نام نبرده است. ملاحسن به شیوۀ مترجمان کهن تنها به ترجمۀ متن بسنده نکرده است، بلکه ترجمۀ خود را با افزودهها و اضافاتی همراه میکند. محتوای این افزودهها گاه کلامی و بیشتر صوفیانه است و نشان میدهد که نویسنده به عقاید صوفیه و عارفان کاملاً پایبند بوده است؛ همچنانکه از دستور آن شاه یا شاهزاده نیز همین به دست میآید.
آنچه در «الأصل الاصیل» بحث شده، مباحثی فلسفی است؛ از اینرو افزودههای ملاحسن گاه تکمیل این مباحث است؛ مانند آنچه دربارۀ جاودانگی نفس بیان میکند. گاهی در برخی موارد مترجم نیاز دیده است که به طریق صوفیه مطالبی را بیفزاید؛ مانند آنچه دربارۀ اثبات نبوت و کشف صوری نزد صوفیه آورده است.
از این کتاب تنها یک نسخه به شمارۀ عمومی 345 و شمارۀ نسخۀ 1255 متعلق به کتابخانۀ مرحوم علیمحمد وزیری در یزد و فیلمی از آن به شمارۀ 2470 در کتابخانۀ مرکزی دانشگاه تهران موجود است که در تصحیح کنونی از میکروفیلم دانشگاه تهران استفاده شده است.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات